Nostalgia de la luz (2010)

Ελληνικός τίτλος: Νοσταλγώντας το φως

Στην έρημο Ατακάμα της Χιλής, οι αστρονόμοι στρέφουν τα τεράστια υπερ-σύγχρονα τηλεσκόπιά τους στον ουρανό για να βρουν τις απαντήσεις που κρύβει το σύμπαν για την προέλευση της ζωής. Λίγο πιο πέρα, γυναίκες από τα κοντινά χωριά στρέφουν το βλέμμα στο χώμα, αναζητώντας τα απομεινάρια των αγαπημένων τους που δολοφονήθηκαν από τη χούντα του Πινοσέτ. 

Ο σκηνοθέτης Πατρίσιο Γκουσμάν αναζητά την ίδια στιγμή την ιστορία της χώρας του, αλλά και τις άρρηκτες σχέσεις του παρελθόντος με το υποκειμενικό μας παρόν. Σε μια έρημο που καλύπτει ατέλειωτες εκτάσεις, αστρονόμοι, αρχαιολόγοι, ιστορικοί και καθημερινές γυναίκες αναζητούν τα ίχνη του ανθρώπου και τα κατάλοιπα της ιστορίας μας. 

Ό,τι πιο βαθιά ανθρώπινο έχει βγάλει το σινεμά τα τελευταία χρόνια, το "Νοσταλγώντας το Φως" είναι μια σιωπηλή κραυγή του ανθρώπου προς τα αστέρια αναζητώντας άπειρα "γιατί". Τα ίδια αστέρια που μας δημιούργησαν φωτίζουν μέχρι σήμερα με το φως του παρελθόντος τους αυτές τις γυναίκες που αναζητούν τα δικά τους "γιατί", αποκομμένες από το δικό τους παρελθόν και από όσους αγάπησαν. Η τσουγκράνα μιας μπουλντόζας που ξέθαψε τα πτώματα των αντιφρονούντων από τους ομαδικούς τάφους τους για να τα πετάξουν σε άγνωστο μέρος, στην έρημο ή στη θάλασσα, έσπασε τον κρίκο του τώρα με το χθες, δημιουργώντας μια γενιά ελαττωματικών ανθρώπων. 

"Αν μόνο τα τηλεσκόπια μπορούσαν να γυρίσουν προς τη Γη και να ανακαλύψουν πού βρίσκονται οι άνθρωποί μας..." λέει μια από αυτές τις αγέρωχες γυναίκες, κοιτώντας κατάματα την κάμερα, με βλέμμα καθάριο όσο το σύμπαν, κάτω από αυτόν τον ουρανό που κρύβει όλες τις απαντήσεις.