Trois souvenirs de ma jeunesse (2015)

Ελληνικός τίτλος: Τα χρυσά μας χρόνια

Δραματική κομεντί της Wild Bunch, σε σκηνοθεσία Αρνώ Ντεπλεσέν, με τους Κουεντέν Ντολμαίρ, Λου Ρουά-Λεκολλινέ, Έλυοτ Μίλστάιν, Πιερ Αντρώ, Ματιέ Αμαλρίκ. 

Ο Πωλ, ανθρωπολόγος με χρόνια μελετών στο Τατζικιστάν, ετοιμάζεται να επιστρέψει στη Γαλλία όπου θα πιάσει δουλειά στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ένα περιστατικό, όμως, με τα χαρτιά του, τον οδηγεί να ανατρέξει σε τρεις αναμνήσεις της νιότης του (όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος) που ουσιαστικά τού χάραξαν την πορεία της ζωής του. 

Η πιο γαλλική από τις γαλλικές ταινίες που παίχθηκαν πρόσφατα μιλά για την αθωότητα, την ευθύνη, τον πόνο, τον έρωτα, την ελευθερία, τα θέλω, την αγάπη και την οικογένεια και το κάνει τόσο άνισα μα και τόσο τρυφερά. Άνισα γιατί κατ' αρχήν οι τρεις αναμνήσεις έχουν άνιση διάρκεια, ενδιαφέρον και ουσιαστική σημασία, με το κεφάλαιο της Εσθήρ να είναι μακράν το μεγαλύτερο, το πιο ενδιαφέρον, αλλά όχι απαραίτητα και το πλέον ουσιώδες. Άνισα, γιατί οι σκηνές στο παρόν είναι αδύναμες δραματουργικά, αλλά εξαιρετικά ερμηνευμένες, και γιατί ο Ματιέ Αμαλρίκ είναι αδύνατον να είναι ο Πωλ του σήμερα απάναντι στον Πωλ του χθες. Άνισα, τέλος, γιατί ενώ η ανάμνηση του Μινσκ έχει μεν ένταση, με μια άλλη αντιμετώπιση θα μπορούσε να είναι και από τις κορυφαίες της ταινίας. Στο τέλος, όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει σημασία, γιατί αν βγάλεις τις αναλογίες από τη ζυγαριά της λογικής, μένει ένα παραλήρημα σκέψεων, συζητήσεων, υπερβολών και συναισθηματικής φόρτισης που συνεπαίρνει, με καταιγιστική την παρουσία του νεαρού Κουεντέν Ντολμαίρ (σκέτη αποκάλυψη) και της αισθαντικής Λου Ρουά-Λεκολλινέ. Ρεαλιστική και ονειρική, με ένα πλήθος χαρακτήρων που χωρίς πολυλογίες παρουσιάζονται ολοκληρωμένοι και μια ιστορία έρωτα που χάθηκε στον χρόνο και στα χιλιόμετρα.