The X-Files (Season 11 -2018)

Μετά την αποτυχημένη αναβίωση του 2016 και με ένα cliffhanger φινάλε που άφηνε τα πάντα μετέωρα και μάλιστα χωρίς να έχει αποφασιστεί οριστικά αν θα υπήρχε επόμενος κύκλος, τελικά Fox, Κρις Κάρτερ, Ντέηβιντ Ντάκοβνυ και Τζίλιαν Άντερσον συναντήθηκαν ξανά, παρέα με τον Μιτς Πιλέγκι (Σκίννερ) και τον Γουίλλιαμ Μπ. Ντέηβις (Καπνιστής) για μια ακόμα σαιζόν που σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις θα ήταν και η τελευταία. Με 10 επεισόδια αυτή τη φορά αντί του καχεκτικού αριθμού των 6 της προηγούμενης, η νέα σαιζόν προσπαθεί όσο μπορεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους (δηλαδή, τα πράγματα της 10ης να βάλει στη θέση τους, αφού η σειρά μια χαρά είχε ταχτοποιήσει τα πάντα όταν είχε τελειώσει κανονικά το 2002). Τα καταφέρνει; Σε γενικές γραμμές όχι, μολονότι το πάει κάπως καλύτερα. Το πρόβλημα είναι θνησιγενές, βλέπετε. Την έρημη τη σειρά θα έπρεπε να την είχαν αφήσει στην ησυχία της, όμως αφού το έκαναν που το έκαναν το ατόπημα το 2016, τώρα καλούνται να συμμαζέψουν το χάος που οι ίδιοι και χωρίς λόγο δημιούργησαν, επιμένοντας όμως στα ίδια λάθη. Εφ' όσον το μεγάλο θέμα στον προηγούμενο κύκλο ήταν ο χαμένος γιος των δύο πρωταγωνιστών και η συνωμοσία του Καπνιστή για τον μαζικό αφανισμό των κατοίκων του πλανήτη, αντί να επικεντρωθούν σε αυτό τότε, γύρισαν και επεισόδια με άσχετες υποθέσεις, έτσι για να υπάρχουν. Το ίδιο σφάλμα επαναλαμβάνουν και τώρα, με το βασικό θέμα να εξελίσσεται μόλις σε 3 από τα 10 επεισόδια και με τα υπόλοιπα να είναι και πάλι άσχετες υποθέσεις, καλύτερα από τα αντίστοιχα του 10ου κύκλου μεν, αλλά σαφώς υποδεέστερα από αυτά που έκαναν τη σειρά να ξεχωρίζει για 9 ολόκληρα χρόνια. Η χημεία των δύο πρωταγωνιστών δείχνει να επιστρέφει με κάποιες πολύ καλές σκηνές μεταξύ τους, αλλά δεν παύει το όλο εγχείρημα να είναι αμήχανο, με βασικότερο πρόβλημα -θα το ξαναπώ- το πλήρως ανεκμετάλλευτο βασικό storyline, το οποίο αντιμετωπίζεται τόσο επιδερμικά ώστε να χάνει όλο το μεγαλείο του.