Astérix: Le secret de la potion magique (2018) (3D)

Ελληνικός τίτλος: Αστερίξ: Το μυστικό του μαγικού ζωμού

Κινούμενα σχέδια των SND/M6, σε σκηνοθεσία Αλεξάντρ Αστιέ και Λουί Κλισύ, με τις φωνές των Κριστιάν Κλαβιέ, Γκιγιώμ Μπριά, Άλεξ Λουτζ, Ελι Σεμούν, Μπερνάρ Αλάν, Φλοράνς Φορεστί, Ντανιέλ Μεσγκίς. 

Όταν ο Πανοραμίξ πέφτει από το κλαδί ενός δέντρου, γεγονός απαράδεκτο για έναν δρυΐδη, θεωρεί πως έχει μεγαλώσει πια και πως είναι καιρός να μεταδώσει τις γνώσεις για το μαγικό φίλτρο σε έναν νεότερο δρυΐδη. Η απόφασή του ξεσηκώνει αντιδράσεις από τους ανυπότακτους Γαλάτες του μικρού χωριού που αντιστέκεται χρόνια στον κατακτητή, καθώς φοβούνται πως αν το μυστικό πέσει σε ξένα χέρια μπορεί να φτάσει και στους Ρωμαίους. Ο Πανοραμίξ, πάντως, δεν ακούει τίποτα, και έτσι, μαζί με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ γυρνά σε ολόκληρη τη Γαλατία σε αναζήτηση του επόμενου δρυΐδη, χωρίς να ξέρει πως ένας παλιός του γνώριμος, που έχει στραφεί στις σκοτεινές μαγικές τέχνες, κάνει τα πάντα για να μάθει αυτός το μυστικό και να γίνει παντοδύναμος.

Πρωτότυπη ιστορία που δεν βασίζεται σε υπάρχον κόμικ, το "Μυστικό του μαγικού ζωμού" είναι ένας πολύ φροντισμένος κινηματογραφικός Αστερίξ που δεν προδίδει σε τίποτα ούτε τους ήρωες, ούτε την ιστορία του. Εντάξει, είναι σαφής η έλλειψη του πνευματώδους Ρενέ Γκοσσινύ από τα κείμενα, αλλά αυτό ούτως ή άλλως χαρακτηρίζει και όσα βιβλία κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του. Έχει, όμως, μεγάλη πλάκα η ταινία, έστω και χωρίς τους διαλόγους του Γκοσσινύ, και πολύ φροντισμένη κινηματογραφική δομή. Ξεκινώντας από την εξαιρετική σεκάνς λίγο πριν τους τίτλους έναρξης, μέχρι τις άριστες ερμηνείες των ηθοποιών που δανείζουν τις φωνές τους και το "χορογραφημένο" μοντάζ (Μπερτραν Μεγιάρ), όλο το γνώριμο "γαλατικό" χιούμορ και όλες οι κλασσικές αναφορές είναι εδώ. Εντάξει, το φινάλε "υπερπαραγωγή" μού τα χάλασε λίγο, αλλά φαντάζομαι οι μικρότερης ηλικίας θεατές δεν θα έχουν το παραμικρό πρόβλημα με αυτό. Έτσι κι αλλιώς, ήταν εμφανές ότι αλλού γελούσαν τα μικρά παιδιά και αλλού οι μεγάλοι στην αίθουσα που το παρακολουθούσα -για να μην πως πως οι μεγάλοι γελούσαν πολύ περισσότερο. Όλα τα λεφτά οι σκηνές με τους πειρατές, αλλά και με τον ρωμαίο στρατιώτη πριν τη μεγάλη επίθεση. Μοναδική απαράδεκτη παράλειψη: ο Κακοφωνίξ δεν τραγουδά καθόλου.