Ben is back (2018)

Ελληνικός τίλος: Η επιστροφή του Μπεν

Δραματική ταινία της Sierra/Affinity, σε σκηνοθεσία Πήτερ Χέτζες, με τους Τζούλια Ρόμπερτς, Λούκας Χέτζες, Κόρτνυ Μπ. Βανς, Κάθρυν Νιούτον.

Παραμονή Χριστουγέννων και ο Μπεν εμφανίζεται ξαφνικά στο σπίτι της οικογένειάς του, από το κέντρο αποτοξίνωσης όπου βρίσκεται. Μόνο η μητέρα του και τα δυο μικρά του ετεροθαλή αδελφάκια χαίρονται από την επιστροφή του, την ίδια στιγμή που η αδελφή του και ο σύζυγος της μητέρας του δείχνουν μάλλον αναστατωμένοι και ενοχλημένοι. Μετά το αρχικό σοκ, συμφωνούν όλοι πως ο Μπεν θα μείνει μαζί τους για την παραμονή των Χριστουγέννων -πάντοτε υπό την αυστηρή επίβλεψη της μητέρας του- και την επομένη θα επιστρέψει στο Κέντρο. Όμως, ακόμα και αυτές οι λίγες ώρες θα είναι αρκετές για να ξυπνήσουν όλους τους εφιάλτες του παρελθόντος.

Μολονότι είναι μια ταινία που καταπιάνεται με το θέμα των ναρκωτικών και πώς αυτά διαλύουν μια οικογένεια, το σενάριο (που υπογράφει ο σκηνοθέτης) δεν ασχολείται με τον εθισμό αυτόν καθ' εαυτό, αλλά μεταφέρει τη συζήτηση στις επιπτώσεις, στον φόβο, στην κατακραυγή και στις ευθύνες. Ως αποτέλεσμα, έχουμε μια ταινία που δεν ασχολείται με την απεξάρτηση ή μη του πρωταγωνιστή της, καθώς πολύ έξυπνα στήνει όλη της την ιστορία στη σχέση μάνας-γιου με αφορμή ένα περιστατικό. Κάποιος -προφανώς από το παρελθόν του Μπεν- παραβίασε το σπίτι τους και έκλεψε το σκυλάκι τους. Η έρευνα για τον εντοπισμό του όλη τη νύχτα αποκαλύπτει μυστικά και αλήθειες, δίνοντας στην ταινία περίσσιο ρυθμό και ενδιαφέρον, αλλά και αγωνία.

Έχει μια ειλικρίνεια το φιλμ και ένα πολύ καλό πρωταγωνιστικό δίδυμο. Από τη μία την Τζούλια Ρόμπερτς, η οποία παίζει με μια εσωτερική δυναμική χωρίς να παύει ούτε λεπτό να είναι μια τυπική μάνα των προαστίων και από την άλλη τον Λούκας Χέτζες που κατορθώνει να μεταλλάσσει το πρόσωπό του από χαρούμενο και ανέμελο έφηβο σε χρήστη ουσιών, έτοιμο για τα πάντα. Μπορεί κάποιοι να πουν πως το θέμα θίγεται με μια μεγαλύτερη ευκολία από όσο η βαρύτητά του το επιτρέπει, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα μειονέκτημα. Αν είναι να πιάσεις το θέμα των ναρκωτικών μέσα σε μια οικογένεια, καθώς και τις πολυάριθμες παραμέτρους του, ώστε να προτείνεις μια πιθανή αντιμετώπιση ή πρόληψη μέσα από μια ταινία, τότε για να το πετύχεις αυτό πρέπει ο κόσμος να πάει να δει την ταινία. Άρα, αυτή η mainstream προσέγγιση δεν κάνει κακό στο τελικό αποτέλεσμα, αφού συνδυάζει μια τραγική αλλά και με νότα αισιοδοξίας ιστορία με μια μεγάλη σταρ και έναν εύπεπτο κινηματογραφικά τρόπο αφήγησης. Είναι ταινία καλοφτιαγμένη, γρήγορη, συγκινητική που τολμά και λέει πραγματάκια, ακόμα κι αν κάποια απλά τα υπαινίσσεται. 

Το πιο μεγάλο ατού του φιλμ είναι η χημεία ανάμεσα στον Λούκας Χέτζες (γιο του σκηνοθέτη) που τον είχαμε δει πέρυσι στο "Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα" και στην Τζούλια Ρόμπερτς (που δείχνει να αγαπά τώρα τελευταία τον ρόλο της μητέρας, όπως και στο πρόσφατο "Θαύμα") -χημεία που κάνει όλες τις μεταξύ τους σκηνές να αποκτούν δύναμη, κεντρίζοντας διαρκώς το ενδιαφέρον μας και εντείνοντας τις αμφιβολίες μας για το αν όσα αφηγείται ο Μπεν στη μητέρα του είναι αλήθεια ή ψέματα. Άλλωστε, η μεγαλύτερη απώλεια σε κάθε περιστατικό εθισμού είναι αυτή της αξιοπρέπειας και του ίδιου μας του εαυτού.