Hogar (2020)


Ελληνικός τίτλος: Έχω ακόμα το κλειδί

Θρίλερ των Netflix/Nostromo σε σκηνοθεσία Νταβίντ και Άλεξ Παστόρ, με τους Χαβιέ Γκουτιέρεζ, Μάριο Κάσας, Μπρούνα Κουζί, Ρουθ Ντιάζ.

Έχοντας μείνει άνεργος εδώ και έναν χρόνο αφότου έχασε τη θέση του δημιουργικού διευθυντή στη διαφημιστική όπου εργαζόταν, ο Χαβιέ Μουνιόζ τρώει το ένα άκυρο μετά το άλλο σε κάθε συνέντευξη που πηγαίνει. Τα λεφτά όμως τελειώνουν και τελικά πείθεται από τη γυναίκα του να εγκαταλείψουν το ακριβό διαμέρισμα που νοικιάζουν και να εγκατασταθούν μαζί με τον έφηβο γιο τους στο ιδιόκτητο, αλλά μικρότερο και σε πιο λαϊκή γειτονιά της Βαρκελώνης, σπίτι τους. Όμως, η απώλεια της θέσης, του επαγγελματικού του κύρους και των χρημάτων που κέρδιζε, σε συνδυασμό με την απόρριψη που δέχεται εδώ και έναν χρόνο, έχουν κάνει τον Χαβιέ πικρόχολο, καθώς έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα θλίψης μέσα του, που σταδιακά μετατρέπονται σε οργή. Έτσι, κάποια μέρα που πηγαίνει στην παλιά του πολυκατοικία να μαζέψει την αλληλογραφία του, βλέπει από το παράθυρο τη νέα οικογένεια που έχει εγκατασταθεί στο τέως διαμέρισμά του. Και έτσι, πολύ απλά, αποφασίζει ότι αυτοί είναι που πρέπει να πληρώσουν για τον ξεπεσμό του.

Με δύο πολύ καλές -κόντρα- επιλογές για τους δύο βασικούς αντρικούς ρόλους, το "Έχω ακόμα το κλειδί" είναι ένα ακόμα λαμπρό παράδειγμα του κινηματογράφου ειδών από την Ισπανία. Ο απειλητικός και σκοτεινός Χαβιέ Γκουτιέρεζ, αρκούντως χαμαιλέοντας και μόνιμα με υποκριτικό βάθος, επιτίθεται στον αμνό επί σφαγή Μάριο Κάσας, τον όμορφο, επιτυχημένο και πλούσιο ένοικο του διαμερίσματος, καθώς φαίνεται πως εκπροσωπεί όλα όσα έχασε ή δεν υπήρξε ποτέ ο ίδιος. Με ένα σχέδιο χειρουργικής ακρίβειας (φαινομενικά τουλάχιστον, καθώς κάποια σημεία του φαντάζουν και ως υπερβολικά), το ευφυές αρπακτικό υφαίνει τον θανάσιμο ιστό του γύρω από τα ανυποψίαστα θύματά του, κουβαλώντας με τις πράξεις του και την ερμηνεία του ένα άρρωστο σκοτάδι. Με τις εκπλήξεις να διαδέχονται τη μία την άλλη και την αγωνία να οδηγεί σε τραγωδία, η ταινία κρατά διαρκώς αμείωτο το ενδιαφέρον της, χωρίς να προετοιμάζει ποτέ τον θεατή για το επόμενο βήμα. Μόνο επειδή πρέπει να απευθυνθώ και στον ελέφαντα που κρύβεται στο δωμάτιο, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν οι νέοι ένοικοι είχαν αλλάξει κλειδαριά στο διαμέρισμα, ως είθισται άλλωστε όποτε μετακομίζει κανείς σε νέο σπίτι.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ και το μυστήριο, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)