Baisers cachés (2016)

Ελληνικός τίτλος: Φιλιά στα κρυφά

Δραματική τηλεταινία της France 2 σε σκηνοθεσία Ντιντιέ Μπιβέλ, με τους Πατρίκ Τεμσίτ, Μπερενζέ Ανσώ, Ζυλ Ουπλαίν, Μπρουνό Πυτζυλύ, Νικολά Καρπεντιέ, Κατρίν Ζακόμπ.

Όταν ο πατέρας του μετατίθεται στο νέο του αστυνομικό τμήμα, ο 16χρονος Νατάν αλλάζει σχολείο, αρχικά χωρίς κανένα πρόβλημα προσαρμογής, αφού γρήγορα γίνεται φίλος με τους περισσότερους. Όλα όμως αλλάζουν δραστικά όταν κατά τη διάρκεια ενός πάρτυ κάποιος τον φωτογραφίζει να φιλιέται με ένα αγόρι. Η φωτογραφία γίνεται viral, τα κρυφά χαχανητά μετατρέπονται σε εκφοβισμό την ίδια στιγμή που οι φήμες οργιάζουν για το ποιο είναι το δεύτερο αγόρι στη φωτογραφία. Ο πατέρας του, ο οποίος δεν γνώριζε τίποτα για τη σεξουαλική ζωή του γιου του, βρίσκεται σε κατάσταση αμηχανίας, καθώς μολονότι δεν εκφράζεται αρνητικά την ίδια στιγμή δεν γνωρίζει πώς να διαχειριστεί την κατάσταση.

Τρυφερή, ανθρώπινη, ειλικρινής, σπαρακτική στα σημεία της μα και επιτηδευμένη λόγω της στράτευσης στο θέμα της, η ταινία που μεταδόθηκε αρχικά από τη δημόσια τηλεόραση της Γαλλίας δεν παύει να συγκινεί και να ενδιαφέρει παρά τις όποιες αδυναμίες της. Ο εκφοβισμός, η ενδοοικογενειακή καταπίεση που φτάνει στα όρια της βίας, η εφηβική μοναξιά έναντι της ανυπέρβλητης σεξουαλικής ταυτότητας, η υποκρισία της αποδοχής και η επίπλαστη, πολιτικώς ορθή κοινωνία της ανεκτικότητας παρουσιάζονται ωμά και ξεκάθαρα, καθιστώντας το φιλμ κομμάτι της σύγχρονης πραγματικότητας και ταυτόχρονα αυστηρή κριτική στους θύτες και τους συνενόχους τους. Έτσι, κάτι που ξεκινά ως αθώος εφηβικός έρωτας ανάμεσα σε δύο παιδιά, πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε εφιάλτη για τους ίδιους αλλά και τους γύρω τους, καθώς οι ισορροπίες τους γκρεμίζονται και οι αντοχές τους ξεφτίζουν. Εκεί που το εγχείρημα χωλαίνει καλλιτεχνικά είναι πως το σενάριο δεν γράφτηκε για να εξυπηρετήσει την αισθηματική ιστορία ανάμεσα στα δύο αγόρια έναντι των όποιων προβλημάτων προκύπτουν, μα ακριβώς για να αναδείξει τα προβλήματα. Εδώ, είναι ο διδακτικός σκοπός που αναδεικνύεται εις βάρος της δραματουργίας, με αποτέλεσμα ακρότητες στους χαρακτήρες και υπερβολές στους διαλόγους. Ως αποτέλεσμα, οι πατεράδες των δύο παιδιών για παράδειγμα δεν είναι ακριβώς ολοκληρωμένοι χαρακτήρες μα συμβολικοί των διαφορετικών ανθρώπων και του διαφορετικού τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν μια αντίστοιχη περίσταση. Παρ' όλα αυτά, η ταινία έχει συναίσθημα, έχει νόημα, έχει και ένα συμπαθέστατο καστ που τηρουμένων των αναλογιών αποδίδει τα μέγιστα. Και ακριβώς επειδή οι καιροί που ζούμε είναι περίεργοι, ο σκοπός εδώ αγιάζει τα μέσα, και καλά κάνει.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερες δραματικές ταινίες, κλικ εδώ. Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.