God's own country (2017)

Ελληνικός τίτλος: Του Θεού η χώρα

Δραματική ταινία του BFI, σε σκηνοθεσία Φράνσις Λη, με τους Τζος Ο'Κόννορ, Άλεκ Σεκαρενάου, Τζέμμα Τζόουνς, Ίαν Χαρτ. 

Ο νεαρός Τζώννυ Σάξμπυ ζει και εργάζεται στην οικογενειακή φάρμα στο δυτικό Γιόρκσάιρ, με τον ανήμπορο μετά από εγκεφαλικό πατέρα του και τη γιαγιά του. Σκληροτράχηλος και απόμακρος, δουλεύει όλη μέρα με τις αγελάδες και τα πρόβατα, το βράδυ γίνεται λιώμα στην τοπική παμπ και ενδιάμεσα πηδάει και κανένα αγόρι σε φάση ξεπέτας χωρίς ούτε καν αγγίγματα. Όλα αλλάζουν, όταν στη φάρμα έρχεται να πιάσει προσωρινά δουλειά ο Γκεόργκι, ρουμάνος πρόσφυγας που προσελήφθη από τον πατέρα του Τζώννυ για να βοηθήσει την περίοδο που γεννούν τα αρνιά. Η αρχική αντιπάθεια του Τζώννυ προς αυτόν ("τσιγγάνο" τον αποκαλεί περιφρονητικά ο βρετανός σνομπ) μεταμορφώνεται σταδιακά σε ερωτική έλξη και ακόρεστη επιθυμία, που για πρώτη φορά μια ξεπέτα δεν είναι ικανή να τις καταλαγιάσει.

Με μια τρομακτική ευκολία, κάποιοι χαρακτηρίζουν την ταινία ως το βρετανικό Brokeback Mountain, αλλά πιστέψτε με ουδεμία σχέση έχουν, πέραν των "γελαδάρηδων" πρωταγωνιστών τους. Στο κορυφαίο δράμα του Ανγκ Λη το θέμα ήταν σαφώς η αποδοχή της σεξουαλικής ταυτότητας του πρωταγωνιστή και του έρωτά του για τον άλλον, σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που ουδέποτε θα άντεχε τους δυο τους ως ζευγάρι. Στη συγκεκριμένη ταινία, ουδέποτε τίθεται θέμα σεξουαλικής ταυτότητας, αφού δεν είναι κάτι που αμφισβητείται από κανέναν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ήρωα που δεν ξέρει να αγαπά επειδή και ο ίδιος δεν έχει μάθει να αγαπιέται. Πρόβλημα ανθρώπινης επαφής έχει ο Τζώννυ, μόνος σε έρημο τόπο, με τους παιδικούς του φίλους να έχουν φύγει για σπουδές αλλού, και τον ίδιο να κουβαλάει όλα τα κόμπλεξ αυτού που έμεινε πίσω και ασχολείται με τα ζώα. Τα ζώα του είναι μάλλον και τα μόνα με τα οποία επικοινωνεί συναισθηματικά, αφού η σκληροτράχηλη γιαγιά και ο άρρωστος πατέρας χαρακτηρίζονταιαπό όλη τη συναισθηματική εμπλοκή της Μεγάλης Βρετανίας. Σαν να είναι ντροπή να πουν "σ' αγαπώ", σαν να μην είναι καθώς πρέπει να δείξουν ότι νοιάζονται. 

Όλα τα παραπάνω είναι που καθιστούν την ταινία κάτι παραπάνω από ένα απλό gay drama. Δεν είναι η ομοφυλόφιλη σχέση το θέμα, αφού την ίδια ταινία θα βλέπαμε αν στη θέση του Γκόργκι είχαμε ρουμάνα πρόσφυγα. Ο Τζώννυ κουβαλάει επάνω του την ψυχρότητα και την υπεροψία της Βρετανίας, αυτήν την αδικαιολόγητη ξενοφοβία που οδήγησε και στις διαδικασίες του Brexit. Βαθιά μέσα του δεν ντρέπεται που ο Γκεόργκι είναι άντρας. Πιο πολύ τον ενοχλεί που ο Γκεόργκι είναι ξένος, και μάλιστα με άποψη και στάση που τολμά να εκφράσει και να τον επηρεάσει.

Εξαιρετικός ο Τζος Ο'Κόννορ (γνωστός στην Ελλάδα και από το σήριαλ "The Durrells") στον ρόλο του Τζώννυ, σωστό αγρίμι και αγροίκος από τη μια, εύθραυστος και έτοιμος να παραδοθεί από την άλλη, προσεγμένος στη λεπτομέρεια τόσο κινησιολογικά όσο και στην εκφορά του λόγου, γίνεται ένα με τον ήρωα που παίζει. Ο ρουμάνος συμπρωταγωνιστής του (με τον οποίο έχουν απίστευτη χημεία) είναι εξίσου κινηματογραφικά ολοκληρωμένος, με μια εσωτερική πραότητα και όλη την έκφραση να βγαίνει από το βλέμμα. Η φωτογραφία του Τζόσουα Τζέημς Ρίτσαρντς σου περονιάζει τα κόκαλα με την υγρασία και την παγωνιά του αγγλικού τοπίου, ενώ τα πλάνα -μολονότι ρεαλιστικά και αποκαλυπτικά- χαρακτηρίζονται από έναν παράλληλο ρομαντισμό. 

Η χώρα του Τζώννυ και η χώρα του Γκεόργκι συναντιούνται σε αυτή τη χώρα του Θεού, που είναι και χώρα όλων μας. Αρκεί να υπάρχει αγάπη.