La cara oculta (2011)

Θρίλερ της Fox, σε σκηνοθεσία Αντρές Μπαΐζ, με τους Κουίμ Γκουτιέρεζ, Μαρτίνα Γκαρσία, Κλάρα Λάγο. 

Ο Αντριάν, ένας ταλαντούχος διευθυντής ορχήστρας, λαμβάνει ένα μήνυμα από την κοπέλα του, την Μπελέν, η οποία του ανακοινώνει ότι χωρίζουν. Προσπαθώντας να επικοινωνήσει μαζί της τις ημέρες που ακολουθούν, ο συντετριμμένος Αντριάν προβληματίζεται και για την εξαφάνιση της Μπελέν, η οποία ούτε απαντά στα μηνύματά του ούτε έχει εμφανιστεί σε κανέναν γνωστό. Η αστυνομία δεν μπορεί να βγάλει άκρη, ο καιρός περνά, και στη ζωή του μπαίνει μια νέα γυναίκα.

Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ: έχει πολύ μεγάλη σημασία για μια εθνική κινηματογραφία να πιστεύει στα είδη. Και ο το ισπανικό σινεμά, όπως και ο γαλλικό, γυρίζει ταινίες ειδών. Από την κωμωδία και το δράμα, στον μεταφυσικό τρόμο και το θρίλερ αγωνίας, οι ισπανοί κινηματογραφιστές απλώνονται σε όλα τα είδη του σινεμά και τα υπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο -άλλες φορές επιτυχημένα κι άλλες λιγότερο. Σημασία, όμως, έχει πως η κινηματογραφία τους καλύπτει κάθε είδος, προτείνοντας στους θεατές ένα εύρος επιλογών. Ενδιαφέρον έχει δε πως οι Ισπανοί δείχνουν να εξειδικεύονται (αλλά και να κυριαρχούν) στο παρεξηγημένο και υποτιμημένο από πολλούς είδος του θρίλερ, παρουσιάζοντας τα τελευταία χρόνια ταινίες που ξεπερνούν σε ύφος και τελικό αποτέλεσμα ακόμα και το ίδιο το Χόλυγουντ. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν το ενδιαφέρον των αμερικανικών major στούντιο (όπως της Fox επί του προκειμένου) για την παραγωγή τίτλων που στη συνέχεια διανέμονται και στην Αμερική, όπου μάλιστα το ισπανόφωνο κοινό είναι τεράστιο.

Η συγκεκριμένη ταινία που δεν βρήκε διανομή στην Ελλάδα, είναι από τις καλές του είδους, παρά τις όποιες επί μέρους αδυναμίες της. Με μια ιστορία εξαιρετικά πρωτότυπη και μια ανατροπή που συγκλονίζει (και μάλιστα όχι στο τέλος, αλλά σχεδόν στη μέση της ταινίας), το "Κρυμμένο Πρόσωπο", όπως μεταφράζεται ο τίτλος στα Ελληνικά, συναρπάζει με την αφήγησή του και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του μέχρι τέλους, παρά την κλειστοφοβική -κυριολεκτικά- κινηματογράφησή του μέσα στο σπίτι του Αντριάν. Βέβαια, όπως σε κάθε τέτοια ταινία, υπάρχουν στιγμές που κρίνεται η αληθοφάνειά τους, εδώ όμως γίνεται σοβαρή προσπάθεια να μας πείσει για κάθε μία σκηνή ότι άνετα θα μπορούσε να είναι έτσι. Φωτογραφία, μουσική και ήχος αναδεικνύονται σε εφάμιλλους πρωταγωνιστές, παρέα με το τρίο των γοητευτικών ηθοποιών.