Dead Men Walk (1943) (A/M)

Ταινία τρόμου της Producers Releasing Corporation σε σκηνοθεσία Σαμ Νιούφηλντ, με τους Τζωρτζ Ζούκο, Μαίρυ Κάρλάιλ, Νέντρικ Γιανγκ, Ντουάιτ Φράυ, Φερν Έμμετ.

Ο Λόυντ Κλέυτον, γιατρός σε μια μικρή πόλη, έχει δολοφονήσει τον δίδυμο αδελφό του, τον Έλγουιν που είχε στραφεί προς τh μαύρη μαγεία και τον σατανισμό. Φυσικά κανείς δεν γνωρίζει την αλήθεια, πέρα από το τσιράκι του Έλγουιν, τον Ζόλαρ που κατηγορεί κατάμουτρα τον Λόυντ για δολοφόνο. Λίγες ημέρες μετά την κηδεία του Έλγουιν, ο θάνατος του οποίου έχει αποδοθεί επίσημα σε ατύχημα, ο νεκρός επιστρέφει στη ζωή, ως υπερφυσικό πλάσμα που δολοφονεί τους κατοίκους της μικρής πόλης πίνοντάς τους το αίμα. Θέλοντας να εκδικηθεί τον αδελφό του, δεν διστάζει να επιτεθεί και στην ανιψιά του, την Γκέυλ, η οποία αρχίζει να αργοπεθαίνει κάθε μέρα που περνά. 

Β Movie κυριολεκτικά, δηλαδή ταινία που γυρίστηκε για να παιχτεί ως δεύτερη στους κινηματογράφους που έπαιζαν δύο έργα, το "Dead Men Walk" επενδύει στον ιδιαίτερα δημοφιλή μύθο του βρυκόλακα για να στήσει μια ατμοσφαιρική και απειλητική ιστορία, με τα λιγότερα δυνατά μέσα. Σε αντίθεση με άλλες ταινίες του κιλού εκείνης της περιόδου, η συγκεκριμένη δεν καταφεύγει σε ανοησίες και υπερβολές, πέραν των συμβάσεων του είδους, τις οποίες δείχνει να σέβεται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στον ρόλο των δίδυμων αδελφών εμφανίζεται ο ελληνικής καταγωγής από τη μεριά του πατέρα του, βρετανός ηθοποιός Τζωρτζ Ζούκο που έκανε μεγάλη καριέρα σε ταινίες τρόμου της Universal αλλά άλλων μικρότερων εταιρειών. Επίσης, ο Ντουάιτ Φράυ στον ρόλο του καμπούρη Ζόλαρ, δεν είναι άλλος από τον δικηγόρο Ρένφηλντ που χάνει τα λογικά του κάτω από το ξόρκι του Μπέλα Λουγκόζι στον "Δράκουλα".

Για την ιστορία, αξίζει να σταθούμε λίγο στον σκηνοθέτη Σαμ Νιούφηλντ, αδελφό του παραγωγού της ταινίας Σίγκμουντ, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πλέον δραστήριους του Χόλυγουντ και αναμφισβήτητα μεταξύ των βασιλιάδων των B Movies. Με καριέρα που ξεκινά από τα χρόνια του βωβού, γυρίζει την πρώτη του μεγάλου μήκους το 1933 για να ακολουθήσουν τουλάχιστον άλλες 200, πολλές από τις οποίες υπό τη στέγη της εταιρείας του αδελφού του, της Producers Releasing Corporation. Μάλιστα ήταν τέτοιος ο όγκος της δουλειάς του, που πολλές φορές υπέγραφε τις ταινίες που γύριζε με ψευδώνυμα (Σέρμαν Σκοτ, Πήτερ Στιούαρτ) ώστε οι θεατές να μην αντιλαμβάνονται ότι ο ίδιος άνθρωπος γύριζε για την ίδια εταιρεία κάπου 20 ταινίες τον χρόνο. Στο σύνολό της, η φιλμογραφία του αν συνυπολογίσουμε τα βωβά μικρού μήκους, τα εκπαιδευτικά φιλμ και κάποια επεισόδια που γύρισε για την τηλεόραση, φτάνει τους 300 τίτλους. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ και το μυστήριο, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.