Creepshow (Σαιζόν 1-2, 2019-2021)

Σειρά ανθολογίας τρόμου του Shudder, σε παραγωγή του Γκρεγκ Νικοτέρο, ο οποίος μεταφέρει στην τηλεόραση την πολύ επιτυχημένη ιδέα της ομώνυμης ταινίας του 1982, σε σκηνοθεσία Τζωρτζ Α. Ρομέρο και σενάριο του Στήβεν Κινγκ.

Με δύο 20λεπτες αυτοτελείς ιστορίες σε κάθε επεισόδιο και με οικοδεσπότη μας σταθερά τον Creep, η σειρά "Creepshow" κάνει αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει εξ αρχής και η νέα "Ζώνη του Λυκόφωτος": αφοσιώνεται στο είδος της και το θέμα της, τα οποία τα εξυπηρετεί στο έπακρο, χωρίς διδασκαλίες πολιτικής ορθότητας ούτε τη φαντασία να λειτουργεί απλά ως πρόσχημα πολιτικοκοινωνικού σχολιασμού. Εδώ ο τρόμος είναι πάνω από όλα τρόμος κι αν παρ' ελπίδα η ιστορία έχει σημεία αναφοράς σε έναν τρέχοντα προβληματισμό έχει καλώς, διαφορετικά πάμε να δούμε πώς θα πεθάνει ο επόμενος. 

Αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον και λειτουργεί υπόγεια στον τρόπο που υποδέχεσαι τη σειρά ως θεατής είναι η ψευδαίσθηση πως παρακολουθείς ένα ζωντανό κόμικ ή πως η κάθε τηλεοπτική ιστορία είναι διασκευή από τις σελίδες του περιοδικού. Περιοδικό Creepshow δεν προϋπήρχε της ταινίας όμως (μάλιστα, το αντίθετο έγινε), οπότε εδώ η ψευδαίσθηση λειτουργεί πιο ισχυρή ενώ ταυτόχρονα απενοχοποιεί πλήρως τον προαπαιτούμενο ρεαλισμό όσων συμβαίνουν στην οθόνη, αφού στο πίσω μέρος του μυαλού σου νιώθεις σαν να διαβάζεις κόμικ. Πολύ καλογραμμένες οι ιστορίες (άλλες καλύτερες, άλλες λιγότερο καλές) όλες τους όμως αναπάντεχες, σύγχρονες και με την ιδανική διάρκεια των 20 λεπτών η κάθε μία (τα ακούτε εκεί στη "Ζώνη του Λυκόφωτος";) ώστε να ολοκληρώνονται επάνω στην κορύφωση, ποντάροντας είτε στην έκπληξη είτε στην ανατροπή. Πολύ ενδιαφέρον έχει επίσης η αισθητική και η σκηνοθεσία της σειράς, η οποία μοιάζει να αποπνέει "φτήνεια" b movie, ενώ στην ουσία πρόκειται για μια πολύ φροντισμένη στη λεπτομέρεια παραγωγή. Τα άρτια εφφέ της όμως μοιάζουν μαζί και ψεύτικα, ενώ αυτή η κόντρα τρόμου, χιούμορ και αγωνίας αναφέρεται ευθέως στις αντίστοιχες ταινίες των χρόνων του '50 και του '60, αντιγράφοντας μάλιστα διακριτικά και το παίξιμο των ρόλων, με όλη αυτήν την καλοδεχούμενη του είδους υπερβολή. Εξαιρετικοί οι δύο πρώτοι κύκλοι, δυστυχώς μόλις των 6 επεισοδίων ο καθένας, έχουμε όμως ήδη τον τρίτο στη διάθεσή μας να μας κρατήσει συντροφιά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.