Night Fare (2015)

Ελληνικός τίτλος: Αιματοβαμμένο δρομολόγιο

Θρίλερ σε σκηνοθεσία Ζυλιέν Σερί με τους Τζόναθαν Χάουαρντ, Ζονατάν Ντεμυρζέ, Τζες Λιοντέν.

Μετά από δυο χρόνια απουσίας ο Κρις επιστρέφει στο Παρίσι από την πατρίδα του τη Βρετανία, με σκοπό να τα ξαναβρεί με την παλιά του κοπέλα, την Λυντιβίν, και τον κολλητό του τον Λυκ. Ο καιρός όμως έχει περάσει και αυτό που τώρα συναντά ο Κρις είναι τη Λυντιβίν με τον Λυκ ζευγάρι, με εκείνη μάλιστα να τον αντιμετωπίζει περισσότερο εχθρικά, χρεώνοντας στη δική του ξαφνική αναχώρηση τη διάλυση της σχέσης τους. Έτσι, το πάρτυ στο οποίο συναντιούνται τελειώνει πολύ γρήγορα για τους τρεις τους, με τη Λυντιβίν να φεύγει μόνη, παίρνοντας το αμάξι του Λυκ. Εκείνος, όμως, δεν δείχνει να ιδρώνει και προτείνει στον Κρις να συνεχίσουν τη νύχτα τους αλλού. Οι ώρες περνούν, ο Λυκ παραγεμίζει αλκοόλ και ναρκωτικά και όταν έρχεται η ώρα της επιστροφής αποφασίζει να κάνει φάρσα στον ταξιτζή που βρίσκουν στον δρόμο. Έλα όμως που ο ταξιτζής αυτός είχε έλλειμμα χιούμορ...

Πιο ανεξάρτητο πεθαίνεις (το σύνολο του κόστους παραγωγής καλύφθηκε από crowdfunding και ιδιώτες) low budget γαλλικό θρίλερ που πραγματικά εκπλήσσει, παρά το άνισο φινάλε του. Ο σκηνοθέτης Ζυλιέν Σερί, στη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του μετά τον επίσης ενδιαφέροντα για το είδος του "Σκορπιό", πατάει γκάζι στους νυχτερινούς παριζιάνικους δρόμους και παρουσιάζει ένα ανεξέλεγκτο και απάνθρωπο ανθρωποκυνηγητό, με στοίβες πτωμάτων να ακολουθούν αυτόν τον θυμωμένο ταρίφα-τιμωρό. Άρτια η νυχτερινή κινηματογράφηση, σφιχτογραμμένο το σενάριο (με όλες τις καλοδεχούμενες υπερβολές), ανατρεπτική και η αποκάλυψη του φινάλε, με τη διαφορά ότι δεν αξιοποιείται όσο θα έπρεπε ώστε να μην αδικήσει όλα τα εξαίρετα που προηγήθηκαν. Ο Σερί γνωρίζει καλά το υλικό του (συνυπογράφει το σενάριο μάλιστα, μαζί με τους Συρίλ Φερμάν και Πασκάλ Σιντ), γνωρίζει το είδος του και μοιάζει να έχει τους ιδανικούς συνεργάτες σε μουσική (Αλέξ Κορτές), φωτογραφία (Ζακ Μπαγιάρ) και μοντάζ (Πιερ-Μαρί Κροκέ, Ναταλί Σαφίρ) ώστε να παραδώσει ένα βέβηλο και αυθάδικο φιλμ, αρκούντως μακριά από τις κοινοτοπίες των mainstream, αποδεχόμενος όμως τις συμβάσεις τους σε αφήγηση, ρυθμό και οπτική. Πολύ ενδιαφέρον πραγματικά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ. Για περισσότερα θρίλερ και ταινίες μυστηρίου, κλικ εδώ.