Creep (2014)

Θρίλερ της Blumhouse σε σκηνοθεσία Πάτρικ Μπράις, με τον ίδιο και τον Μαρκ Ντυπλάς.

Ένας εικονολήπτης προσλαμβάνεται από έναν άντρα που του ζητά να μαγνητοσκοπήσει μια ημέρα από τη ζωή του, ως κληροδότημα για το αγέννητο παιδί του, αφού ο ίδιος εξ αιτίας του επιθετικού του καρκίνου δεν θα προλάβει να το γνωρίσει ποτέ. 

Ως θεατής χαροκαμένος από ταινίες "found footage" και τις οποίες ποτέ μου τελικά δεν αγάπησα, οφείλω να ομολογήσω ότι καλά πέρασα εν τέλει. Ξεκινώ έτσι ούτως ώστε να ξεπεράσουμε γρήγορα και εύκολα τον παράγοντα "found footage" που ξέρω ότι δρα ανασταλτικά για πολλούς, που μόλις συνειδητοποιήσουν ότι η ταινία είναι αμοντάριστα -και καλά- πλάνα που ανακαλύφθηκαν μετά τα γεγονότα, φεύγουν τρέχοντας. Εδώ, λοιπόν, δεν φεύγουμε, καθώς η συνθήκη του είδους εξυπηρετείται αλλά και δικαιολογείται από το σενάριο, ενώ απουσιάζει πλήρως ο ίλιγγος από την τρεμάμενη κάμερα, η οποία εδώ -ακριβώς λόγω της συνθήκης του σεναρίου- στέκει σταθερή ή τουλάχιστον όσο σταθερή χρειάζεται. Η ίδια η ιστορία, τώρα, έχει το ενδιαφέρον της, καθώς παραμένει στα βασικά, χωρίς να απλώνεται και χωρίς να καταφεύγει σε εξυπνακίστικες υπερβολές ώστε να πείσει για του πλάνου το αληθές. Η μινιμαλιστική και στα όρια του απολύτως απαραίτητου αφήγηση, οι προσγειωμένες -σχεδόν ερασιτεχνικές- ερμηνείες και μια οργανωμένη επιλογή κάδρων κλιμακώνει την αγωνία ενώ μάλιστα σε κάνα-δυο σημεία προκαλεί και μια αίσθηση ανατροπής. Είναι σωρευτικός περισσότερο ο τρόμος καθώς η ιστορία κλιμακώνεται, όμως προς το τέλος χάνει την ευκαιρία να κάνει την ουσιαστική διαφορά.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.