Atomic Blonde (2017)


Περιπέτεια της Sierra/Affinity, σε σκηνοθεσία Ντέηβιντ Λιτς, με τους Σαρλίζ Θερόν, Τζέημς ΜακΑβόυ, Έντι Μάρσαν, Τζων Γκούντμαν, Τόμπυ Τζόουνς, Μπιλ Σκάρσγκαρντ, Μπάρμπαρα Σούκοβα. 

Λίγο μετά την πτώση του τοίχους του Βερολίνου, η μυστική πράκτορας της ΜΙ6, Λοραίν Μπρώτον, ταξιδεύει στη Γερμανία για να εξιχνιάσει τη δολοφονία ενός συναδέλφου της. Εκεί συναντά τον σύνδεσμό της, τον αμφιβόλου ηθικής και εντιμότητας Ντέηβιντ Πέρσιβαλ, και μαζί προσπαθούν να ανακτήσουν ένα μικροφίλμ με τα ονόματα όλων των βρετανών κατασκόπων, προτού πέσει στα χέρια της KGB.

Θυμίζει τα παλιά, αγαπημένα ψυχροπολεμικά κατασκοπικά φιλμ των '80s, αλλά με μια σύγχρονη (και επιφανειακή) οπτική, που παραπέμπει ολίγον σε βίντεο κλιπ, παίζοντας με τα κάδρα, την αισθητική και τους φωτισμούς. Ο σκηνοθέτης Ντέηβιντ Λιτς, ηθοποιός και ταυτόχρονα πολύ επιτυχημένος σχεδιαστής και συντονιστής σκηνών δράσης (stunt designer & coordinator), περνά για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα (επίσημα τουλάχιστον, αφού συν-σκηνοθέτησε και το "John Wick" χωρίς να φαίνεται το όνομά του) και στήνει ένα γαϊτανάκι δολοπλοκίας, ανατροπών, καταδιώξεων και βίας, σε ένα ελκυστικό περιτύλιγμα από δράση και sex appeal. Με τον τρόπο του αποτίει έναν διακριτικό φόρο τιμής στις αντίστοιχες ταινίες των '80s, ερμηνεύοντας με αυτήν την κινηματογραφική οπτική και την αισθητική της εποχής που διαδραματίζεται η ιστορία. 

Αρωγός του στο εγχείρημα η Σαρλίζ Θερόν που επιστρέφει στις παλιές, καλές και πανέμορφες στιγμές της, δείχνοντας να απολαμβάνει το παιχνίδι, ενώ σέβεται αυτήν την επιφανειακή, ιλουστρασιόν ματιά του φιλμ. Είναι κάπως το σενάριο που δεν βοηθά τα πράγματα να ξεχωρίσουν ουσιαστικά, καθώς φαίνεται να εμμένει στο ύφος του εικονογραφημένου μυθιστορήματος από όπου προέρχεται, χωρίς να κάνει την ουσιαστική υπέρβαση. Προσωπικά απόλαυσα τόσο τον Τζέημς ΜακΑβόυ που το έχει και σε ταινίες δράσης, χωρίς να κάνει εκπτώσεις στην ερμηνεία του, ενώ ξεχωρίζει και ως κόντρα ζεν πρεμιέ. Μουσική, μοντάζ και φωτογραφία εξυπηρετούν άψογα την αφήγηση, με τελικό αποτέλεσμα μια διασκεδαστικότατη ταινία, ελκυστική όσο η πρωταγωνίστριά της, ενδιαφέρουσα ως λαϊκό αφήγημα και τυλιγμένη επιτυχώς σε συσκευασία δώρου. Δεν βαριέσαι, περνάς καλά, ύστερα από λίγο μπορεί και να ξεχάσεις την υπόθεση, αλλά όχι την ταινία.

Για την ιστορία, ο Ντέηβιντ Λιτς σκηνοθέτησε στη συνέχεια το "Deadpool 2". Δεν το λες και άσχημο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)