Κινηματογράφοι - Σινέ Γέρακας (θερινός)
Έχω γράψει και έχω πει πολλές φορές πως ένας κινηματογράφος μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς μιας ολόκληρης περιοχής. Στην περίπτωση του Σινέ Γέρακας, αυτό πιστοποιείται στο 100%. Μέσα σε μια αμιγώς οικιστική περιοχή, χωρίς τίποτα απολύτως παρά όμορφα σπίτια και ησυχία, 1,5 χιλιόμετρο περίπου από τον πολύβουο συγκοινωνιακό κόμβο της Δουκίσσης Πλακεντίας, το θερινό του Γέρακα δεν είναι απλά σημείο αναφοράς, αλλά τόπος συνάντησης και χαρά της ζωής. Το διαπίστωσα ο ίδιος, καθώς περπατούσα στα ήσυχα στενά από τη στάση του λεωφορείου προς το σινεμά, όπου δεν είχα συναντήσει παρά δυο-τρία αυτοκίνητα, ένα μηχανάκι, έναν σκύλο που μου γαύγισε μέσα από την αυλή και μια γάτα που την είχε αράξει σε ένα άχτιστο οικόπεδο. Και ξαφνικά, όσο πλησιάζεις στο σινεμά, ακούς φωνές, βλέπεις φώτα και συναντάς κόσμο. Πολύ κόσμο. Βλέπετε, το Σινέ Γέρακας είναι χτισμένο μέσα σε ένα άνοιγμα, κάτι μεταξύ πλατείας και μικρού πάρκου, και το μπαρ του λειτουργεί και ως καφέ μπαρ σε μια γειτονιά που -μην τα ξαναλέμε τώρα- έχει μόνο σπίτια και τίποτα άλλο. Τι πιο λογικό, λοιπόν, ο κόσμος να μαζεύεται εκεί. Τα πιτσιρίκια παίζουν στο πάρκο, άλλοι κάθονται στο καφέ έξω από το σινεμά (που είναι όμως τμήμα του σινεμά), άλλοι στέκουν στην είσοδο περιμένοντας την παρέα τους για να βγάλουν εισιτήρια και γενικά είναι κατάσταση γιορτής.
Είναι και τα φώτα του Σινέ Γέρακας που δίνουν ζωή στο προαστιακό τοπίο. Ολόφωτο, σε υποδέχεται από μακριά με την έντονη μπλε-κόκκινη νέον επιγραφή του, και τους ήχους από τους θαμώνες στο καφέ-μπαρ. Όσο πλησιάζεις, τόσο πιο πολύ εντυπωσιάζεσαι από την κόντρα που προκαλεί ανάμεσα στην ησυχία της περιοχής και μπαίνεις σε διάθεση καλοκαιρινών διακοπών, λες και είσαι κάπου μακριά από την πόλη. Ένα μεγάλο άνοιγμα σε υποδέχεται στην είσοδο, καθώς στρίβεις από τον δρόμο και κατευθύνεσαι στο σινεμά. Στα αριστερά σου είναι το καφέ-μπαρ (το οποίο ως διαμπερές "βλέπει" και την πίσω δεξιά πλευρά της αίθουσας), ίσια μπροστά τα ταμεία. Προσωπικά, θα ήθελα περισσότερα ταμπλώ με φωτογραφίες κοντά στην είσοδο, αφού αυτές περιορίζονται μόνο δίπλα στο ταμείο, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί τώρα. Η είσοδος για το σινεμά είναι αμέσως στα δεξιά σας, αφού βγάλετε τα εισιτήρια και σας οδηγεί στη μεγάλη του αυλή.
Είναι μεγάλο το Σινέ Γέρακας, απλόχερα απλωμένο σε ένα τετράγωνο σχεδόν οικόπεδο, όπου κυριαρχεί η επίσης μεγάλη του οθόνη, σινεμασκόπ, εντός μιας γκρίζας σκηνής. Απρόσκοπτη, η θέαση, χάρη στο ύψος της οθόνης και μάλιστα ακόμα και από την πρώτη σειρά, αφού μεταξύ τους μεσολαβεί μεγάλη απόσταση. Εννοείται πως υπάρχουν τραπεζάκια ανάμεσα στις μπεζ πολυθρόνες που είναι τοποθετημένες σε δύο μπλοκ με τρεις κάθετους διαδρόμους. Χαριτωμένη είναι και η αμφιθεατρική διάταξη στις θέσεις, με το δάπεδο να δημιουργεί μικρές κερκίδες μεταξύ της κάθε σειράς. Λίγα φυτά σκαρφαλώνουν στους πλαϊνούς τοίχους που σε κάποια σημεία τους είναι βαμμένοι μπορντώ (όπως και η πρόσοψη του σινεμά), και δημιουργούν μια χαριτωμένη αντίθεση με το λευκό στις υπόλοιπες επιφάνειες και το γκρίζο γύρω από την οθόνη. Αυτό που χαίρεσαι είναι ο ανοιχτός ουρανός, ολόγυρα, κι είναι φορές που μπορεί να πετύχετε το φεγγάρι ακριβώς επάνω από την οθόνη να σας κάνει παρέα. Η προβολή είναι ψηφιακή, με ολόλαμπρη εικόνα που δεν χάνει ούτε σε διαύγεια ούτε φωτεινότητα, παρά το μέγεθος του σινεμά και της οθόνης. Dolby Digital ο ήχος, σε δυνατή ένταση, σωστά μπάσα και πολύ καλή ισχύ και διαχωρισμό στα περιφερειακά.
Στα μπόνους του Σινέ Γέρακας (προ κορωνοϊού) σημειώστε την αυθεντική ρετρό μακέτα "Διάλειμμα ολίγων λεπτών" που ανάβει στην οθόνη, όπως και την προβολή τρέιλερ κατά τη διάρκεια του διαλείμματος (με τα φώτα αναμμένα, εννοείται).
Σινέ Γέρακας
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου