Baby Driver (2017)

Περιπέτεια της TriStar, σε σκηνοθεσία Έντγκαρ Ράιτ, με τους Άνσελ Έλγκορτ, Κέβιν Σπέησυ, Τζον Μπέρνθαλ, Τζον Χαμ, Λίλυ Τζέημς, Έιζα Γκονζάλες. 

Ο Μπέιμπυ είναι ένας ικανότατος οδηγός διαφυγής, που εργάζεται για λογαριασμό του Ντοκ, ενός επικίνδυνου τύπου που διοργανώνει τις πιο επικίνδυνες αλλά και προσεκτικά σχεδιασμένες ληστείες. Λόγω ενός προβλήματος στην ακοή του, ο Μπέιμπυ αναγκάζεται να ακούει διαρκώς μουσική, με τα ακουστικά μονίμως στα αυτιά του, γεγονός που τον καθιστά απόμακρο απέναντι στα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας. Χωρίς κανένας να εμπιστεύεται κανέναν, με τον Ντοκ θανάσιμα αποφασιστικό και τα μέλη της συμμορίας επιεικώς διαταραγμένα, ο Μπέιμπυ προσπαθεί απλά να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, μέχρι να ξεχρεώσει αυτά που οφείλει και να επιστρέψει στην κανονικότητά του.

Μία από τις πλέον έξυπνες και καλογυρισμένες περιπέτειες των τελευταίων χρόνων, το "Baby Driver" κάνει την ουσιαστική διαφορά στα φιλμ του συγκεκριμένου είδους. Κατ' αρχήν έχει σενάριο και χαρακτήρες, οπότε η υπόθεση αποκτά ουσία και ενδιαφέρον, και δεν στηρίζεται απλά σε έναν καταιγισμό εντυπωσιακών μεν αλλά επιφανειακών εικόνων. Ο κάθε χαρακτήρας παρουσιάζεται πλήρης στην οθόνη και περνά στον θεατή που αντιλαμβάνεται απόλυτα το πώς και το γιατί. Στο ίδιο λειτουργικό επίπεδο περνούν και οι ερμηνείες, που υπηρετούν απόλυτα τους ρόλους, χωρίς να γίνονται προσχηματικές ή καρικατούρες. Και είναι ακριβώς αυτή η αληθοφάνεια εν μέσω όλης αυτής της υπερβολής που αποτελεί το μεγαλύτερο ατού της ταινίας. Εδώ, πιστεύεις, αποδέχεσαι και συμπάσχεις με όσα βλέπεις και ακούς, όταν σε άλλες αντίστοιχες ταινίες απλά δέχεσαι τη σύμβαση. Είπαμε, έχει σενάριο η ταινία.

Έχει όμως και μοντάζ! Και τι μοντάζ! Ολόκληρη η ταινία είναι ένα χορογραφημένο πλάνο που πατάει επάνω στα τραγούδια που ακούει ο Μπέιμπυ (εξαιρετικές οι μουσικές επιλογές) και στις σκηνές δράσεις που πραγματικά κόβουν την ανάσα. Κι όλο αυτό γίνεται με απόλυτα λειτουργικό τρόπο, χωρίς εξυπνακίστικες δηθενιές, με ουσιαστικό λόγο και αιτία να εξυπηρετήσει την κινηματογραφική αφήγηση. Το κάθε πλάνο και το κάθε "cut" στην αίθουσα του μοντάζ προωθούν την ιστορία οδηγώντας την στην κλιμάκωση, ανεβάζουν την ένταση και πατάνε -κυριολεκτικά- γκάζια. Αναμφισβήτητα οι δύο μοντέρ, ο Τζόναθαν Έημος και ο Πωλ Μακλίς συγκαταλέγονται στους πρωταγωνιστές της ταινίας, μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας, Μπιλ Πόουπ που φροντίζει άψογα τους φωτισμούς του, τα κάδρα του και τις προοπτικές του, δίνοντας βάθος στα γενικά, δραματική ένταση στα κοντινά και έξτρα αδρεναλίνη στις σκηνές καταδίωξης. 

Εξαιρετικός ο Κέβιν Σπέησυ, με αυτήν τη γλυκομίλητη επικινδυνότητα στη συμπεριφορά του, ένα βήμα πιο πάνω απ' ό,τι στις άλλες του κινηματογραφικές εμφανίσεις ο Τζον Χαμ, ενώ ο πιτσιρικάς Άνσελ Έλγκορτ, με προσεκτική διαχείριση φάτσας, σιλουέτας και ταλέντου θα γίνει αστεράκι.