ΑΙΘΟΥΣΕΣ - Νανά Cinemax 2, 4, 6

Αίθουσα 2 (3D)

Αίθουσα 4

Αίθουσα 6

Η είσοδος επί της Λ. Βουλιαγμένης

Η εντυπωσιακή οθόνη του θερινού, φάντασμα του αρχοντικού εαυτού του, που σήμερα λειτουργεί ως χώρος στάθμευσης για τους θεατές του χειμερινού.

Η μεγάλη οθόνη του παλιού θερινού ξεχωρίζει επάνω από τον πλαϊνό τοίχο.

Τεράστιο το οικόπεδο που φιλοξενούσε τον θερινό, με την παλιά του είσοδο να διακρίνεται ανάμεσα στα δύο καταστήματα.

Ήταν για πολλά χρόνια η "κυρία" της Λεωφόρου Βουλιαγμένης, με διττή παρουσία από το 1942, όταν εγκαινιάστηκε η εντυπωσιακή και τεραστίων διαστάσεων θερινή αίθουσα, χωρητικότητας -όπως διαβάζω- 1.200 θέσεων. Στα σύνορα Δάφνης-Αθήνας, δυο βήματα από την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, η θερινή -τότε- Νανά έκανε μεγάλη αίσθηση και τεράστια επιτυχία στα εισιτήρια. Κατ' ουσίαν επρόκειτο για ένα ανοιχτό κτίριο, με πολλά στοιχεία αρχιτεκτονικού καλλωπισμού. Η οθόνη ήταν μεγάλη και χτιστή, με διακοσμητικά στοιχεία ολόγυρα, ασορτί με τα φινιρίσματα και τις λεπτομέρειες των πλαϊνών επιφανειών, ενώ είχε και εξώστη, σπάνιο χαρακτηριστικό σε καλοκαιρινό κινηματογράφο. 

Με το πέρασμα των χρόνων, η επιτυχία του θερινού σινεμά έδωσε τη θέση του και στη χειμερινή αδελφούλα, που χτίστηκε στο διπλανό οικόπεδο -αριστερά επί της Βουλιαγμένης σε σχέση με την είσοδο του θερινού. Η χειμερινή Νανά ακολούθησε την άποψη "το μέγεθος μετράει", καθώς υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες αίθουσες στην Αθήνα και σίγουρα η μεγαλύτερη της περιοχής. Χωρητικότητας 1.000 θέσεων και με εξώστη, η Νανά ξεκίνησε στη Β' Προβολή για να περάσει στην Α' κάποια χρόνια μετά, μαζί με τα υπόλοιπα σινεμά της πιάτσας της Λ. Βουλιαγμένης. Δεν είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ την παλιά αίθουσα, αλλά όσο μεγάλωνα και παρακολουθούσα τα πράγματα, τη θυμάμαι να φαντάζει εντυπωσιακή (όχι όμως και πολυτελής) επί της λεωφόρου. Άντρο των "Αμερικανών" (έπαιζε ταινίες της τότε CIC/United Artists, νυν UIP), σαφώς κυρίαρχη τόσο σε σχέση με το απέναντι ABC (κλειστό σήμερα) που έμοιαζε με προσφυγικό κτίσμα, όσο και με τα Metropolitan (επίσης κλειστό) και Ατλαντίς που βρίσκονταν πιο κάτω, κοντά στον σημερινό σταθμό της Δάφνης. 

Ακολουθώντας τις εξελίξεις της εποχής,η Νανά είχε αναβαθμίσει τον ήχο της σε Dolby Stereo, επέμενε σε μεγάλες ταινίες, αλλά η κατάσταση δυσκόλευε. Η κρίση στα εισιτήρια του κινηματογράφου με την έλευση του βίντεο (κρίση αιθουσών, για να το πω πιο σωστά) χτυπάει και τη Νανά, της οποίας ο θερινός κινηματογράφος κλείνει οριστικά στα μέσα του 1990, ενώ λίγα χρόνια χρόνια αργότερα σβήνει τα φώτα της και η χειμερινή, μαζί με όλους τους άλλους κινηματογράφους της περιοχής. Μόνο το Ατλαντίς άντεξε (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και ένα άλλο άρθρο για αργότερα). 

Στο μεταξύ, είχε προκύψει στη ζωή μας η (σημερινή) αλυσίδα κινηματογράφων Cinemax. Με τρεις καινουργιόχτιστες αίθουσες στην Κηφισιά από το 1997 και με την επιτυχημένη μετασκευή του κινηματογράφου Αελλώ στην Πατησίων το 2001 στο ιστορικό της, η εταιρεία αποκτά την έρημη Νανά και της εμφυσά νέα ζωή. Κρατώντας ουσιαστικά μόνο το εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου (όπως και στην "εξαδέλφη" Αελλώ), το εσωτερικό ανακατασκευάζεται πλήρως για να δώσει τη θέση του σε ένα νέο και φροντισμένο συγκρότημα 6 αιθουσών. Σε αντίθεση δε με την Αελλώ, οι τεράστιοι χώροι της Νανάς επέτρεψαν στις νέες αίθουσες να είναι μεγάλες και ψηλοτάβανες. 

Η πρόσοψη του κτιρίου δεν λέει πολλά πράγματα, η είσοδος όμως είναι εντυπωσιακή, κομψή και φιλόξενη. Είσοδος, ταμεία, φουαγέ και μπαρ καλύπτουν όλον τον εσωτερικό χώρο στο ισόγειο, δημιουργώντας μια άνετη αίσθηση σε μια μεγάλη, ανοιχτή επιφάνεια, έντονα φωτισμένη και με πολλά χρώματα. Καναπέδες, πολυθρόνες και τραπεζάκια υπάρχουν παντού, με διαφορετικά στυλ και αποχρώσεις, παρέα με εντυπωσιακά stand και αφίσες των ταινιών της σαιζόν. Στο πεζοδρόμιο,ακριβώς μπροστά από την είσοδο υπάρχουν πάγκοι και σκαμπώ για όσους καπνίζουν ή όσους θέλουν να κόβουν κίνηση στη Λεωφόρο. Κάποτε, στα αριστερά της εισόδου, λειτουργούσε και Cinemax Shop (όπως και στον Απόλλωνα) με dvd και αναμνηστικά, αλλά σήμερα είναι κλειστό. Τα ταμεία βρίσκονται στο αριστερό μέρος, μετά τις γυάλινες πόρτες της εισόδου, με οθόνες να πληροφορούν για τις ώρες και τη διαθεσιμότητα των προβολών. Το μεγάλο και φουλ εξοπλισμένο μπαρ θα το συναντήσετε στο μέσο του φουαγέ, στο αριστερό σας χέρι, αμέσως μετά τις σκάλες που οδηγούν στις αίθουσες. 

Ανεβαίνοντας τις σκάλες αυτές, θα βρείτε στο πρώτο επίπεδο τις "δίδυμες" (από άποψη στυλ και μεγέθους) αίθουσες 2 και 3, με τη 2 να βρίσκεται ακριβώς στα αριστερά σας. Ψηλοτάβανη, με μεγάλη αμφιθεατρική κλίση, η αίθουσα 2 είναι λιτή ως προς τη διακόσμησή της, με τους μαύρους πλαϊνούς τοίχους να κοντράρουν τις φούξια πολυθρόνες που βρίσκονται σε δύο μπλοκ, με κάθετο διάδρομο ανάμεσά τους. Η οθόνη επίσης κοντράρει χρωματικά, με τη σχεδόν "τετράγωνη" λευκή της επιφάνεια να λάμπει μέσα στο περιβάλλον. Η προβολή είναι ψηφιακή της Dolby, καθαρή και με ήχο επίσης ψηφιακό και πολυκάναλο, που χαρακτηρίζεται από βαθιά μπάσα και διακριτά τα κανάλια στα περιφερειακά. Η Νανά στην αίθουσα 2 προβάλλει και ταινίες τριών διαστάσεων με το σύστημα Dolby 3D Cinema. Να αναφέρω ακόμα πως ακριβώς ανάμεσα στις εισόδους των αιθουσών 2 και 3 υπάρχει η πρόσβαση σε ένα κομψό "μπαλκόνι" (σαν εξωτερικό διάδρομος) με καρέκλες για τους καπνίζοντες στα διαλείμματα. 

Για την αίθουσα 4 είτε θα συνεχίσετε να ανεβαίνετε στις σκάλες για το πιο πάνω επίπεδο ή θα πάρετε το ασανσέρ που βρίσκεται στα δεξιά, αμέσως μετά την είσοδο του φουαγέ (μην ανησυχείτε, υπάρχει επαρκής και ευκρινής σήμανση στον χώρο). Σκάλες και ασανσέρ βγάζουν σε ένα ευρύχωρο σαλόνι, επίσης με έντονα χρώματα, το οποίο φιλοξενεί και δεύτερο μπαρ (κλειστό, όμως, κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου). Στο δεύτερο αυτό επίπεδο βρίσκονται οι αίθουσες 4, 5 και 6. Η είσοδος της 4 βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ασανσέρ ή στα δεξιά σας ανεβαίνοντας από τις σκάλες. Το μέγεθός της εντυπωσιάζει, και σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσο μεγάλη ήταν η αρχική αίθουσα του κινηματογράφου. Με βαθυκόκκινους τοίχους και μπλε πολυθρόνες σε αμφιθεατρική διάταξη σταδίου σε τρία μπλοκ με δύο κάθετους διαδρόμους ανάμεσά τους, η αίθουσα 4 ξεχωρίζει και για τη μεγάλη σινεμασκόπ οθόνη της. Υψηλού επιπέδου και η ψηφιακή προβολή της Dolby, με ήχο δυνατό, έντονα μπάσα και δύναμη στα περιφερειακά.

Στην άλλη πλευρά του ορόφου (αναστροφή 180 μοιρών, βγαίνοντας από το ασανσέρ) βρίσκεται η είσοδος της αίθουσας 6. Κατακόκκινη, με μπλε πολυθρόνες με διάταξη σταδίου σε δύο μπλοκ και με έναν κάθετο διάδρομο ανάμεσά τους, ομολογώ πως εντυπωσιάζει με το ύψος της, το οποίο της επιτρέπει να φιλοξενεί και μια μεγάλη οθόνη. Η ψηφιακή προβολή είναι λαμπερή και πεντακάθαρη, όπως κρυστάλλινος και δυνατός ακούγεται και ο ήχος, με διακριτά περιφερειακά.

Όταν επισκεφθείτε τη Νανά, μην παραλείψετε να πάτε στη άλλη γωνία του τετραγώνου, δεξιά από την είσοδο, για να ρίξετε μια ματιά στον παλιό αρχοντικό θερινό που σήμερα λειτουργεί και ως parking για τους θεατές του κινηματογράφου. Θέλω να ελπίζω πως η δυναμική της εταιρείας Cinemax και η αγάπη της για το σινεμά θα επιτρέψουν σύντομα την ανακαίνιση και την επαναλειτουργία και του θερινού, αφού έτσι κι αλλιώς η Νανά κλείνει τα καλοκαίρια.

Νανά Cinemax

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179, Δάφνη

Στάση μετρό: Άγιος Ιωάννης (γραμμή 2)

Στάσεις λεωφορείου και τρόλλεϋ: Σταθμός μετρό Άγιος Ιωάννης (γραμμή 4), Γαρδένια, Νανά (γραμμές 165, 790, Α3), Νανά, Σταθμός Δάφνης (γραμμή 218), Εικονοστάσι (γραμμή 856)