At war with the army (1950) (A/M)

Ελληνικός τίτλος: 'Ηρωες της καραβάνας

Εναλλακτικοί τίτλοι: Φωτιά στα μπατζάκια του ή Το κορόιδο του Συντάγματος

Μουσική κωμωδία σε σκηνοθεσία Χαλ Γουώκερ, με τους Ντην Μάρτιν, Τζέρυ Λιούις, Μάικ Κέλλιν, Τζίμυ Νταντή, Τόμυ Φάρελ, Φρανκ Χάυερς, Πόλυ Μπέργκεν.

Σε μια στρατιωτική βάση του Κεντάκυ, κάπου στα τέλη του 1944, συναντάμε τον αρχιλοχία Βικ Πουτσινέλι και τον δεκανέα Άλβιν Κόργουιν που αμφότεροι τραβάνε τα ζόρια τους. Ο Βικ, μπλεγμένος σε γυναικοδουλειές, θέλει να του δοθεί η ευκαιρία να πάει στο μέτωπο, ώστε να γλιτώσει από τη γραφειοκρατία και τις γυναίκες που τον κυνηγάνε, ενώ ο Άλβιν θέλει να πάρει άδεια για να δει τη γυναίκα του και το νεογέννητο μωρό του. Φίλοι καθώς είναι πριν από τον στρατό, ο Άλβιν ζητά τη βοήθεια του Βικ, όμως μια κοπέλα που επισκέπτεται το στρατόπεδο αναφέροντας ότι βρίσκεται σε ενδιαφέρουσα κατάσταση, μπλέκει περισσότερο τα πράγματα.

Το κωμικό δίδυμο Ντην Μάρτιν-Τζέρυ Λιούις που είχαν γυρίσει παρέα μεγάλες επιτυχίες κάτω από την ομπρέλα της Paramount, εδώ επιστρέφει με μια ανεξάρτητη παραγωγή της δικής τους εταιρείας, καθώς το συμβόλαιό τους τούς επέτρεπε να γυρίζουν μία ταινία τον χρόνο εκτός του στούντιο. Στην προκειμένη περίπτωση επιλέγεται το θεατρικό του Τζέημς Μπ. Άλαρντις, γραμμένο λίγα χρόνια νωρίτερα και με μια συμπαθητική πορεία στο Μπρόντουέυ. Μπουλβαράκι ως επί τω πλείστον, με κοφτές ατάκες και πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν και με τους ήρωες να μπαίνουν και να βγαίνουν στα δύο γραφεία, στην κινηματογραφική του διασκευή εμπλουτίζεται με μουσικά νούμερα υπό την πρόφαση του μουσικού παρελθόντος των δύο ηρώων και της προετοιμασίας μιας μουσικής παράστασης που ανεβάζουν. Άλλωστε τα τραγούδια των Τζέυ Λίβινγκστον και Ρέυ Έβανς (ξεχωρίζει μακράν το εισαγωγικό νούμερο με τα φασόλια) είναι αυτά που βγάζουν την ταινία από τον καθαρά θεατρικό της χαρακτήρα όπως και μια νέα σκηνή που γράφτηκε για τον Τζέρυ Λιούις που ντυμένος γυναίκα το σκάει από το στρατόπεδο και καταλήγει σε ένα μπαρ όπου του την πέφτει ο λοχίας της βάσης. Χαριτωμένο στο σύνολό του χωρίς να είναι τίποτα το εξαιρετικό, το φιλμ πέρασε δικαστικούς αγώνες ως προς την ιδιοκτησία του στα χρόνια που ακολούθησαν με αποτέλεσμα σήμερα να είναι "ορφανό" ως προς τα πνευματικά του δικαιώματα και να είναι ελεύθερο προς χρήση (public domain). Εν τω μεταξύ, βλέποντας τις γκριμάτσες του Τζέρυ Λιούις, και τις μιμήσεις του σε ένα μουσικό νούμερο με τον Ντην Μάρτιν, δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις τι ξεσήκωναν οι παραγωγοί των ελληνικών ταινιών στα χρόνια του '60.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.