Tully (2018)

Ελληνικός τίτλος: Tully -Τα παιδιά είναι ευτυχία;

Δραματική ταινία της Sierra Affinity σε σκηνοθεσία Τζέησον Ράιτμαν, με τους Σαρλίζ Θερόν, Ρον Λίβινγκστον, Μακένζι Ντέηβις.

Μετά τη γέννηση του τρίτου της παιδιού, η Μάρλο είναι εμφανώς εξαντλημένη. Έτσι, αποφασίζει να δεχτεί το αρκούντως παράξενο δώρο του πλούσιου αδελφού της, μια νυχτερινή νταντά που θα φροντίζει όλες τις ανάγκες του μωρού, ώστε η Μάρλο να μπορεί να κοιμάται και να αντιμετωπίζει ξεκούραστη τις υποχρεώσεις της κάθε μέρας. Η Τάλυ, η νεαρή νταντά, είναι πράγματα αξιολάτρευτη, και σταδιακά οι δύο γυναίκες αναπτύσσουν μια προσωπική σχέση καθώς ανοίγουν τις καρδιές τους και μιλούν για τις αλήθειες τους.

H Σαρλίζ Θερόν είναι το Α και το Ω αυτής εδώ της παράξενης κατά κάποιον τρόπο ιστορίας, που χειρίζεται το θέμα της γυναικείας ψυχοσύνθεσης με αφετηρία τη γέννα ενός παιδιού αλλά και την κρίση ηλικίας μετά τα 30. Μια γυναίκα που ξαφνικά συνειδητοποιεί πως είναι παγιδευμένη σε έναν φαύλο κύκλο -καλοδεχούμενων μεν, εξαντλητικών δε- υποχρεώσεων, αδυνατεί πλέον να τα βγάλει πέρα και καταφεύγει στη σωτήρια λύση της εξωτερικής βοήθειας που της προσφέρει αυτή η νεαρή νυχτερινή νταντά που ταυτόχρονα μοιάζει να είναι η χαρά της ζωής, η ίδια χαρά που η Μάρλο έχει απολέσει.  Η χημεία της Θερόν με την Μακένζι Ντέηβις που υποδύεται την Τάλυ δουλεύει προς όφελος της ταινίας που ούτως ή άλλως χαίρει συμπαθέστατων και φροντισμένων ερμηνειών, χωρίς από την άλλη πλευρά οι ρόλοι να έχουν ιδιαίτερες αξιώσεις. Κλειστοφοβικό τρόπον τινά το φιλμ, περνά και στον θεατή την κούραση και εν μέρει τον πανικό της ηρωίδας (ειδικά με ένα εξαιρετικό κολλάζ σκηνών από την καθημερινότητά της, τις πρώτες ημέρες που το νεογέννητο μωράκι φτάνει στο σπίτι) με κοφτά, γρήγορα πλάνα και κίνηση της κάμερας που χαλαρώνουν όποτε η Τάλυ μπαίνει στην εικόνα. Οι σκηνές των δύο γυναικών τη νύχτα έχουν γυριστεί σε άλλο τέμπο, πιο ήρεμο και πιο ζεν, αναδεικνύοντας τη σημασία που αυτή η νέα γυναίκα παίζει στη ζωή της Μάρλο. Το μοντάζ άλλωστε στην ταινία κατέχει εξέχουσα θέση στην αφήγηση καθώς παντρεύεται την ερμηνεία της πρωταγωνίστριας και εξελίσσει την ιστορία ενόσω αποκρύπτει ή αποκαλύπτει μυστικά. Κάπου προς τη μέση, βέβαια, αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι θέλει να πει ο ποιητής και πού ακριβώς το πάει, οπότε αυτή η υπό μορφή θρίλερ ανατροπή του φινάλε δικαιολογεί μεν όλα όσα έχουν συμβεί, αλλά δεν σε πείθει κιόλας πως όλα αυτά δεν έγιναν μόνο και μόνο για ένα "γουάου"κάπου εκεί στο τέλος. Ο παράγοντας της έκπληξης είναι ομολογουμένως σημαντικός, όμως αναρωτιέσαι αν χωρίς αυτήν την έκπληξη η ταινία θα είχε να πει κάτι παραπάνω.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τις δραματικές ταινίες, θα βρείτε το αρχείο κειμένων του Cinemano, εδώ.