Remember the Night (1939) (Α/Μ)

Ελληνικός τίτλος: Αγάπησα μια κλέφτρα

Χριστουγεννιάτικη αισθηματική κομεντί της Paramount σε σκηνοθεσία Μίτσελ Λάισεν, με τους Μπάρμπαρα Στάνγουικ, Φρεντ ΜακΜάρρεϋ, Μπιούλα Μπόντι, Ελίζαμπεθ Πάτερσον, Στέρλινγκ Χόλλογουέυ.

Η Λη Λεάντερ συλλαμβάνεται για κλοπή σε κατάστημα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και οδηγείται σε δίκη. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αντι-εισαγγελέας Τζων Σάρτζεντ, ο οποίος όμως ζητά αναβολή καθώς γνωρίζει πως δεν θα μπορέσει να εξασφαλίσει καταδίκη τις ημέρες των γιορτών. Όμως, καθώς η η Λη δεν μοιάζει με συνηθισμένη κακοποιό, αισθάνεται άσχημα να την αφήσει να περάσει τα Χριστούγεννα στη φυλακή και κανονίζει να αποφυλακισθεί με εγγύηση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν μαθαίνει πως είναι κοντοχωριανοί από την Ιντιάνα και πως δεν έχει κανέναν δικό της στη Νέα Υόρκη, της προτείνει να τον ακολουθήσει στο πατρικό του και να περάσει τις γιορτές οικογενειακά μέχρι να έρθει η ημέρα της δίκης.

Ένα υπέροχο πρωταγωνιστικό δίδυμο που έμελλε να το συναντήσουμε και άλλες φορές αργότερα (Κολασμένη αγάπη το 1944, O νόμος του Λυντς το 1953, Υπάρχει πάντα ένα αύριο το 1956) και μια Μπάρμπαρα Στάνγουικ απελευθερωτικά ανάλαφρη και διαφορετική από τους σκοτεινούς χαρακτήρες για τους οποίους τη λατρέψαμε συνθέτουν το παζλ αυτής εδώ της τρυφερής αισθηματικής κομεντί που κινείται στις παρυφές του νόμου και της ευθύνης. Το καλογραμμένο σενάριο του Πρέστον Στέρτζες (και μάλιστα το τελευταίο του που σκηνοθετεί άλλος, εφόσον στη συνέχεια πέρασε ο ίδιος στην καρέκλα του σκηνοθέτη) αφήνει χώρο για χαρακτήρες γεμάτους ανθρωπιά, χριστουγεννιάτικη καλοσύνη αλλά και έναν ρομαντικό ρεαλισμό που δύσκολα συναντά κανείς στο σινεμά. Η ερμηνεία της Στάνγουικ αποδεικνύει την ευελιξία του ταλέντου της έτσι όπως λόγος και σώμα συγκρούονται μεταξύ επιθυμίας και εγωισμού, ενώ ο Φρεντ ΜακΜάρρεϋ στο πλευρό της ξεχωρίζει για τη μεστή και συγκροτημένη του ικανότητα να προσδώσει ειδικό βάρος στον ρόλο του αντι-εισαγγελέα που στριμώχνεται ανάμεσα στον έρωτα και στο καθήκον. Τη δική του γενναιοδωρία μοιράζεται και ολόκληρη η ταινία έτσι όπως χαρίζει χαμόγελα και συγκίνηση για να οδηγηθεί σε ένα φινάλε χαμηλόφωνα μεγαλοπρεπές, λυτρωτικό και βαθύτατα ρομαντικό, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.