Undine (2020)
Ελληνικός τίτλος: Η νύμφη του νερού
Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Κρίστιαν Πέτζολντ, με τους Φραντς Ρογκόφσκι, Πώλα Μπέερ, Μάριαμ Ζαρέε, Γιάκομπ Μάτσενζ.
Η Ουντίνε Βιμπώ, ιστορικός και ξεναγός στο μουσείο της πόλης του Βερολίνου, γνωρίζει τον Κριστόφ τη στιγμή που ο Γιοχάνες την εγκαταλείπει για κάποιαν άλλη. H ξαφνική αγάπη που νιώθει για αυτόν τον καλόκαρδο νεαρό δύτη, την κάνει να ξεχάσει την υπόσχεση που είχε δώσει στον Γιοχάνες: πως εφόσον τη χώρισε είναι υποχρεωμένη να τον σκοτώσει. Σαν όρκος που δεν τηρήθηκε, όμως, η σχέση της με τον Κριστόφ οφείλει να έχει το τίμημά της.
Μυστηριώδης, παθιασμένη στην ψυχή, ρομαντική στις διαδρομές και τα τοπία της, αθώα σαν το βλέμμα του Φραντς Ρογκόφσκι (μα τι καλός ηθοποιός που είναι), η "Νύμφη του νερού" είναι η αισθηματική ταινία που δεν ξέραμε ότι περιμέναμε. Βγαλμένη από ιστορίες μυθικές (Ουντίνες είναι τα στοιχειά που έχουν σχέση με το νερό), βυθισμένη (εν μέρει κυριολεκτικά) στο Βερολίνο του σήμερα και του χθες, και με δύο πρωταγωνιστές άξιους να αγαπηθούν και να αγαπήσουν, η ταινία σε γραπώνει από την αρχή, σε παρασύρει σε συμπτώσεις μαγικές και σε βουτά σε νερά αχαρτογράφητα. Με σενάριο που κλιμακώνει σταδιακά τον έρωτα και το μυστήριο, ο Κρίστιαν Πέτζολντ παρασέρνει κι εμάς μαζί του σε αυτό το ταξίδι, κοινωνούς του έρωτα και της τιμωρίας, μάρτυρες ενός αλλόκοτου πλάσματος που περπατά και αγαπά ανάμεσά μας ή απλά της οργιώδους φαντασίας ενός άντρα που έχασε τον έρωτα της ζωής του. Με το κοντσέρτο σε ρε ελάσσονα του Μπαχ να χορογραφεί το μοντάζ και τις ανάσες της εικόνας, και το Stayin' Alive των Bee Gees να δίνει τον ρυθμό της τεχνητής αναπνοής, ο Πέτζολντ μάς αφηγείται ένα ρομαντικό, σκοτεινό παραμύθι, με φόντο το Βερολίνο των διχασμένων ανθρώπων, της διχασμένης αρχιτεκτονικής και των διχασμένων ερώτων.
Βραβείο FIPRESCI στο Βερολίνο και Αργυρή Άρκτος Γυναικείου Ρόλου για την Πώλα Μπέερ, η οποία κέρδισε και το αντίστοιχο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου