Ghost in the shell (2017) (3D)

Ελληνικός τίτλος: Το φάντασμα στο κέλυφος

Περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας των Paramount/Dreamworks, σε σκηνοθεσία Ρούπερτ Σάντερς, με τους Σκάρλετ Γιόχανσον, Πίλου Άσμπεκ, Τακέσι Κιτάνο, Ζυλιέτ Μπινός, Μάικλ Πιτ, Πήτερ Φερντινάντο.

Στο εγγύς μέλλον, η τεχνολογία προσθήκης τεχνητών μελών στο ανθρώπινο σώμα, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη των ρομπότ, έχει γίνει μανία αλλά και προϊόν εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα δε, επιτρέπει σε κακόβουλες ομάδες να "χακάρουν"το μυαλό αθώων ανθρώπων και να τους κατευθύνουν για ίδια οφέλη. Η ιστορία μας ξεκινά με την Ταγματάρχη, μια νεαρή κοπέλα που μαθαίνει πως ο εγκέφαλός της έχει συνδεθεί σε τεχνητό σώμα, ύστερα από τρομοκρατική επίθεση που στοίχισε τη ζωή σε αυτήν και την οικογένειά της. Αναλαμβάνοντας δράση στην ειδική ομάδα κρούσης κατά των τρομοκρατών, η Ταγματάρχης που υποφέρει από κάποια σφάλματα στο σύστημά της τα οποία τής φέρνουν εικονικές παραισθήσεις, μαθαίνει πως τίποτα από όσα πιστεύει δεν είναι αλήθεια και πως, στην πραγματικότητα, τη ζωή της δεν την έσωσαν αλλά της την έκλεψαν. 

Μεταφορά στο σινεμά ενός πολύκροτου μάνγκα (ιαπωνικού κόμικ) που είχε ήδη μεταφερθεί με καλλιτεχνική επιτυχία στο σινεμά ως ταινία κινουμένων σχεδίων το 1995, αυτή εδώ η απόπειρα δεν υστερεί σε στυλ, εμφάνιση και ενδιαφέρον. Το πρώτο μισό ξεκινά πολλά υποσχόμενο, εκμεταλλευόμενο την καλή παρουσία της Σκάρλετ Γιόχανσον και το δυστοπικό φουτουριστικό περιβάλλον που απεικονίζει, με τα διαφημιστικά ολογράμματα να κυριαρχούν παντού στην τεράστια, λαμπερή αλλά και εφιαλτική πόλη. Εκεί που υστερεί είναι στη πιο ξεφούσκωτο δεύτερο μέρος, καθώς περιορίζεται σε μια καθ' όλα αναμενόμενη σκηνή μάχης που μπορούμε να δούμε σε μια οποιαδήποτε άλλη ταινία, ενώ η σκηνή της αποκάλυψης της αλήθειας είναι τόσο underplayed και underfilmed που στερεί την οποιαδήποτε δραματική κορύφωση θα μπορούσε να προσφέρει. Ο σκηνοθέτης Ρούπερτ Σάντερς, με μοναδική μεγάλη ταινία την Χιονάτη και τον Κυνηγό, αδυνατεί να δημιουργήσει ένα πρωτογενές στυλ, οπότε επιλέγει έναν "αέρα" Blade Runners και κινηματογράφηση Matrix, αμφότερα εκ των οποίων δουλεύουν, αλλά δεν γεννούν ένα νέο κινηματογραφικό σύμπαν. Όσο για το 3D, αυτό έχει αποτέλεσμα μόνο στις σεκάνς CGI, αφού οι γωνίες της κάμερας στις ζωντανές λήψεις σπάνια εξυπηρετούν τη στερεοσκοπική μετατροπή (τι στην ευχή, δεν του είχαν πει ότι θα βγει σε 3D;). Το βλέπεις, δεν βαριέσαι καθόλου, σε εντυπωσιπάζει εν μέρει, δεν σε προσβάλλει, αλλά μέχρι εκεί.