Orpheline (2016)

Ελληνικός τίτλος: Σε τέσσερις χρόνους

Δραματική ταινία της Le Pacte. σε σκηνοθεσία Αρνώ Ντε Παγέρ, με τους Αντέλ Αινέλ, Αντέλ Εξαρχόπουλος, Σολέν Ριγκό, Βέγκα Κούζυτεκ, Τζέμα Άρτερτον, Νικολά Ντυβωσέλ, Σερζί Λοπέζ, Ρόμπερτ Χούνγκερ-Μπύλερ, Ζαλίλ Λεσπέρ. 

Τέσσερα στιγμιότυπα από τέσσερις διαφορετικές χρονικές στιγμές στη ζωή μιας γυναίκας, η οποία ταχτοποιημένη πλέον στο παρόν της, έρχεται αντιμέτωπη με ένα παρελθόν που τη στοιχειώνει επικίνδυνα. 

Ενδιαφέρουσα ταινία, καλών ερμηνειών και σφιχτοδεμένης αφήγησης, η οποία κατορθώνει να σε ιντριγκάρει με τα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη. Μια ζωή καταραμένη, γεμάτη από εσφαλμένες επιλογές, βία και κινδύνους, σε μια ταινία που εμφανώς θέτει το ερώτημα αν μια γυναίκα έχει τελικά το δικαίωμα να πάρει τη ζωή της λάθος. Δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς, εάν οι ρόλοι ήταν αντεστραμμένοι και ο πρωταγωνιστής ήταν άντρας, πόσα από αυτά τα γεγονότα της ζωής του θα είχαν τελικά σημασία. Χωρίς να γίνεται ποτέ "γυναικεία" ταινία, μπαίνει στη θηλυκή ιδιοσυγκρασία της ηρωίδας της (ή των ηρωίδων της) και ξεδιπλώνει τέσσερις καταλυτικές περιόδους από τη ζωή της, σε αντίστροφη αφήγηση, ολοκληρώνοντας έναν τέλειο κύκλο με το παρόν. 

Με μια μικρή σχετικά φιλμογραφία, ο σκηνοθέτης Αρνώ Ντε Παγιέρ καταπιάνεται ουσιαστικά με το θέμα του (έχει συνυπογράψει και το σενάριο, παρέα με την Κριστέλ Μπερτεβά) και υποβοηθούμενος από τη ρεαλιστική και αποστασιοποιημένη συναισθηματικά φωτογραφία του Υβ Καπ που δεν φτιασιδώνει τις ατέλειες, αλλά και το νευρικό μοντάζ γρήγορων ρυθμών (στο οποίο έχει βάλει το χέρι του και ο ίδιος), στήνει ένα ανθρώπινο θρίλερ, σκληρό και πολλές φορές αποπνικτικό. Άριστες οι ερμηνείες των δύο Αντέλ (της Αινέλ και της Εξαρχόπουλος), καθώς εναρμονίζονται απόλυτα στη σκιαγράφηση του ίδιου χαρακτήρα, αλλά και των δύο νεαρότερων ηθοποιών που εμφανίζονται σε μικρότερες ηλικίες. Επικίνδυνος και τρομακτικά απειλητικός ο Νικολά Ντυβωσέλ, αποτελεσματικά καθησυχαστικός ο Σερζί Λοπέζ τον οποίο είχαμε καιρό να δούμε.