Υπάρχει και φιλότιμο (1965) (Α/Μ)

Κομεντί συμπαραγωγής Finos/Δαμασκηνός-Μιχαηλίδης, σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, με τους Λάμπρο Κωνσταντάρα, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Νίκη Λινάρδου, Ανδρέα Ντούζο, Μέλπω Ζαρόκωστα, Γιώργο Γαβριηλίδη, Μίτσι Κωνσταντάρα, Νικήτα Πλατή, Χάρη Παναγιώτου. 

Ένας υπουργός της κυβέρνησης, ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του προβολή και τον άνετο βίο του, πέφτει από τα σύννεφα όταν, για τα εγκαίνια ενός μαιευτηρίου, ταξιδεύει στην ιδιαίτερη πατρίδα του και διαπιστώνει το μέγεθος της διαφθοράς των στελεχών του κόμματός του. 

Τολμηρό κείμενο για την εποχή εκείνη, ειδικά δε αν σκεφθεί κανείς πως πρωτογράφτηκε ως θεατρικό από τον Σακελλάριο στα χρόνια του '50, για το Θέατρο Τέχνης, με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Χωρίς να έχει κάνει τρελή επιτυχία στο πρώτο του ανέβασμα, ο ικανότατος συγγραφέας και σκηνοθέτης το αναθεώρησε κάπου το 1963 και ανέβηκε ξανά, με τεράστια επιτυχία αυτή τη φορά (παίχτηκε για δύο ολόκληρες σαιζόν, σε δύο διαφορετικά θέατρα), με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. 

Με το καστ του θεάτρου αυτούσιο σχεδόν, γυρίστηκε και η κινηματογραφική ταινία, εδραιώνοντας τον Κωνσταντάρα να σηκώνει ταινία μόνος του σε Α' ρόλο, και μάλιστα τα πήγε πολύ καλά και εισπρακτικά. Η διαχρονικότητα του σεναρίου έχει καταστήσει πλέον τον Μαυρογιαλούρο ως επεξήγηση του λύματος "παρλαπίπας ταξαδόρος πολιτευτής του θα θα θα..." που δεν ξέρει πού του παν' τα τέσσερα, ενώ τη σκηνή με τα φάσκελα τη θεωρώ προσωπικά εξίσου εμβληματική όπως το μοντάζ με τα χαστούκια στο "Ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο" (δεν είναι τυχαίο που και τα δύο έργα είναι του Σακελλάριου). Αντικειμενικά, τώρα, η ταινία ξεφουσκώνει στο δεύτερο μέρος, και η ιστορία δεν πάει πουθενά, διότι καλή η κάθαρση του πρωταγωνιστή που βλέπει πλέον την αλήθεια, αλλά το φινάλε είναι επίπεδο και χωρίς κορύφωση. Έχεις περάσει καλά με το υπόλοιπο, όμως.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Το αρχείο των ελληνικών ταινιών του Cinemano (μέχρι και τη δεκαετία του '70) βρίσκεται εδώ. Τις πιο ανεξάρτητες και όσες γυρίστηκαν από τα χρόνια του '80 και μετά, θα τις βρείτε εδώ.