La danseuse (2016)

Ελληνικός τίτλος: Η χορεύτρια

Δραματική βιογραφική ταινία της Wild Bunch, σε σκηνοθεσία Στεφανί Ντι Τζούστο, με τους Σοκό, Γκασπάρ Υλιέλ, Μελανί Τιερύ, Λίλυ-Ρόουζ Ντεπ, Φρανσουά Νταμιέν, Λουί-Ντο ντε Λενκεσαίν. 

Η αληθινή ιστορία της Λοΐ Φούλερ, της χορεύτριας που δημιούργησε τεράστια αίσθηση με τις χορογραφίες της στα Φολί Μπερζέρ στο Παρίσι, στις αρχές του 20ού αιώνα, και η οποία αποτέλεσε έμπνευση τόσο για τον Τουλούζ Λωτρέκ όσι και για τους αδελφούς Λυμιέρ. Μεγαλωμένη στην Αμερική, με τον γελαδάρη Γάλλο πατέρα της, μένει μόνη όταν εκείνος πεθαίνει και πηγαίνει στη Νέα Υόρκη για να ζήσει με τη μητέρα της, μια αυστηρή και βαθιά θρησκευόμενη γυναίκα. Το πάθος της για το θέατρο την οδηγεί στις πρώτες της δειλές εμφανίσεις εκεί όπου και γνωρίζει τον γοητευτικό κόμη Λουί Ντ'Ορσαί, με τον οποίο αποκτά μια πιο προσωπική σχέση. Απογοητευμένη και προδομένη από μια συνάδελφό της στο θέατρο, κλέβει λεφτά από τον κόμη και ταξιδεύει στο Παρίσι όπου διεκδικεί μια θέση στα Φολί Μπερζέρ. 

Ακαδημαϊκής προσέγγισης αλλά υψηλής αισθητικής βιογραφία, για μια προσωπικότητα η οποία μολονότι έκανε αίσθηση στην εποχή της, ξεχάστηκε στη συνέχεια, περνώντας στο περιθώριο ως η γυναίκα η οποία ανακάλυψε την ταλαντούχα (αλλά κωλόπαιδο, όπως την περιγράφει η ταινία) χορεύτρια Ισιδώρα Ντάνκαν, με την οποία υπήρξε και ερωτευμένη. Μια ταλαιπωρημένη και σχεδόν μελαγχολική προσωπικότητα, με καταπιεσμένο πόθο και κρυφές τύψεις που καταπονούσε το κορμί της με τις ατελείωτες ώρες εκγύμνασης για να πετύχει στον υπέρτατο βαθμό τις χορογραφίες της, αλλά και σαν να το τιμωρούσε ταυτόχρονα για τον πόθο που ένιωθε. Ανέραστη, με χαμηλή αυτοεκτίμηση για την εμφάνισή της, αλλά εμμονικά αφοσιωμένη στην τέχνη της, η Λοΐ Φούλερ είναι μια βαθιά τραγική φιγούρα που ανθίζει μόνο επάνω στη σκηνή. 

Αξιοπρεπέστατη η ερμηνεία της εκκεντρικής Σοκό στον πρώτο ρόλο, με την ταινία εστιασμένη ουσιαστικά όλη επάνω της, χωρίς όμως δυνατούς β' ρόλους, καθώς οι υπόλοιποι ήρωες δρουν απλά επικουρικά. Γοητευτική η παρουσία του Γκασπάρ Υλιέλ που ο φακός τον θέλει σε κάθε του εμφάνιση, αλλά χωρίς να έχει ουσιαστικό ρόλο, προκλητικά αισθαντική και αλήτικα σαγηνευτική η Λίλυ-Ρόουζ Ντεπ (κόρη του Τζώννυ Ντεπ και της Βανέσα Παραντί) στον ρόλο της Ισιδώρας Ντάνκαν. Εκεί που η ταινία παίρνει τα επάνω της είναι στις εξαιρετικές αναπαραστάσεις των χορογραφιών που πραγματικά μαγεύουν. Ενδιαφέρουσα στο σύνολό της και με πολύ καλή παραγωγή, η ταινία κυλάει γρήγορα και σε κρατά μέχρι το τραγικό φινάλε της. Καθώς, όμως, δεν ξέρουμε πολλά για την ηρωίδα, καλό θα ήταν να είχαμε πριν τους τίτλους τέλους και καμιά δυο πληροφορίες για το τι απέγινε αυτή η γυναίκα στη συνέχεια, μετά τα γεγονότα που περιγράφει το φιλμ.