6:45 (2021)

Θρίλερ σε σκηνοθεσία Κραιγκ Σίνγκερ, με τους Μάικλ Ρηντ, Ώγκι Ντιουκ, Άρμεν Γκάρο, Τόμας Τζ. Γουέιτς.

Ο Μπόμπυ και η Τζουλς δραπετεύουν από την καθημερινότητα αλλά και από τα προβλήματα της σχέσης τους για ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο σε ένα κοντινό νησί, όπου εκείνος έχει περάσει πολλά από τα παιδικά του χρόνια. Μόνο που τόσο η πανσιόν όσο και ο ίδιος ο τόπος δεν μοιάζουν τόσο ειδυλλιακά όσο θα ταίριαζε στη διάθεσή τους. Ο ξενοδόχος είναι μάλλον εκκεντρικός και περίεργος, το δωμάτιο όχι στην καλύτερη κατάσταση αλλά πάνω από όλα το ίδιο το νησί είναι άδειο από επισκέπτες. Τη διάθεσή τους χαλάει ακόμα περισσότερο το ότι δεν υπάρχει φέρρυ επιστροφής εκείνη την ημέρα, λόγω κάποιου πένθους. Παρ' όλα αυτά, προσπαθούν να περάσουν όσο καλύτερα μπορούν, μέχρι που κάποια στιγμή ένας άγνωστος με κουκούλα, ο οποίος εμφανίζεται από το πουθενά, κόβει με μαχαίρι το λαιμό της Τζουλς μπροστά στα μάτια του Μπόμπυ, λίγο προτού σπάσει και τον δικό του λαιμό. Το ξυπνητήρι χτυπά στις επτά παρά τέταρτο το πρωί. Ο Μπόμπυ ξυπνά δίπλα στην Τζουλς και η μέρα ξεκινά πάλι από την αρχή. 

Δύο άνθρωποι παγιδευμένοι στη λούπα του χρόνου που επαναλαμβάνεται, αλλά μόνο ο ένας έχει επίγνωση του γεγονότος και είναι αυτός που προσπαθεί καθημερινά να βγει από τον εφιάλτη που μοιάζει να μην έχει τελειωμό. Παρ' ότι ελαφρώς χεροκάμωτο και ανεξάρτητο, κατορθώνει να μεταφέρει τη δυσοίωνη ατμόσφαιρα που επικρατεί σε αυτό το άδειο από επισκέπτες νησί, αλλά και να σε προσγειώσει απότομα μετά τον πρώτο διπλό φόνο, έως ότου συνειδητοποιήσεις πως θα τον δεις πολλές φορές ακόμα. Εφιαλτική η κεντρική ιδέα, αδύναμο όμως το σενάριο που από ένα σημείο και μετά δεν βγάζει και πολύ νόημα, ακόμα κι αν αποδεχθείς τη σύμβαση. Βέβαια, έρχεται κάποια στιγμή το φινάλε που υποτίθεται πως βάζει τα πράγματα στη θέση τους, αλλά κι εκεί αυτή η έλλειψη δεξιοτεχνίας αφήνει μια μετέωρη αίσθηση, χωρίς την ένταση και την τρέλα που θα δικαιολογούσαν όλα τα προηγούμενα. Πάντως, ομολογώ πως αυτή η επαναλαμβανόμενη λούπα με είχε συνεπάρει στο σκοτάδι της, παρά τις αδυναμίες που εύκολα εντοπίζονται παντού. Γοητευτικοί οι δύο πρωταγωνιστές, άνισες όμως στο σύνολό τους οι ερμηνείες. Έλληνας ο συνθέτης, ο Κώστας Χρηστίδης, που υπογράφει μεταξύ πολλών άλλων και τη μουσική στη σειρά "Μαέστρο" του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.