Andrea Chénier (2017)
Σύμπραξη της RAI και του Arte για τη μετάδοση της όπερας Αντρέα Σενιέ του Ουμπέρτο Τζιορντάνο, από τη Σκάλα του Μιλάνου, παράστασης που σηματοδότησε την έναρξη της σαιζόν 2017-2018, κατά παράδοση στις 7 Δεκεμβρίου, ημέρα που γιορτάζει ο πολιούχος του Μιλάνου, Άγιος Αμβρόσιος. Για τη νέα παραγωγή της όπερας που είχε να ανέβει πάνω από 30 χρόνια στη Σκάλα, επιστρατεύθηκε για τον ρόλο της Μανταλένας η Άννα Νετρέμπκο, πρωτοτυπώντας είναι η αλήθεια, αφού είθισται "βεντέτα" της παράστασης να είναι ο πρώτος αντρικός ρόλος. Εδώ, ως Αντρέα Σενιέ επελέγη ο αζέρος τενόρος Γιούσιφ Εϋβάζωφ, ενώ το καστ συμπληρώνουν ο Λούκα Σάλσι, η Μαριάνα Πέντσεβα και η Ανναλίσα Στρόπα. Την ορχήστρα της Σκάλας διευθύνει ο Ρικάρντο Σαγί και τη σκηνοθεσία ο Μάριο Μαρτόνε.
Και στη σκηνοθεσία είναι που έχω τις όποιες ενστάσεις, Μεγάλη και εντυπωσιακή όπερα ο Αντρέα Σενιέ, ξεχωρίζει μεταξύ άλλων και για τις σκηνές πλήθους αλλά για τις ερμηνευτικές απαιτήσεις των ρόλων. Εδώ η σκηνογραφία (κομψή, αλλά αφαιρετική) περιορίζει τον όγκο στις "μεγάλες" σκηνές, ενώ μέγα θέμα είχα με τις υποκριτικές ικανότητες του πρωταγωνιστή, ο οποίος όχι μόνο δεν "έπαιζε", αλλά τα κοντινά της κάμερα; πρόδιδαν και το μεγάλο του άγχος, καθώς περισσότερο κοιτούσε τον διευθυντή ορχήστρας παρά τους παρτεναίρ του. Όλο μαζί (πάντοτε σκηνοθετικά μιλώντας) έδειχνε υπερβολικά κλασσικότροπο, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό αν αναλογιστεί κανείς τα τέρατα που έχουμε δει πρόσφατα από πρωτοποριακούς σκηνοθέτες, αλλά άνισο ερμηνευτικά, θυμίζοντας περισσότερο παλιότερες εποχές όταν στην όπερα μόνο τραγουδούσαν χωρίς να παίζουν. Συγκρίνοντς τη συγκεκριμένη παράσταση, για παράδειγμα, με την παραγωγή του 2009 της Όπερας των Παρισίων, με τον Μαρσέλο Αλβαρέζ στον πρώτο ρόλο, ή το ανέβασμα της Βασιλικής Όπερας του Κόβεντ Γκάρντεν, με τον Γιόνας Κάουφμαν το 2015, η νέα απόπειρα της Σκάλας δείχνει "λίγη".
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου