ΑΙΘΟΥΣΕΣ - Αθήναιον (2 αίθουσες)

Αίθουσα 1 (3D)

Αίθουσα 2 (3D)

Από τους μεγαλύτερους κινηματογράφους των Αμπελοκήπων (αλλά και της Αθήνας γενικότερα), το Αθήναιον ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1960 ως μία από τις τότε νεότερες και πολυτελέστερες χειμερινές αίθουσες. Κατασκευασμένος στο ισόγειο της καινουργιόχτιστης πολυκατοικίας (η οποία κατά πολλούς πήρε τη θέση που πρωτύτερα κατείχε ένα θερινό σινεμά), το Αθήναιον ανήκε στην κινηματογραφική εταιρεία παραγωγής και εκμετάλλευσης Σάββας Φιλμς, με αποτέλεσμα να μπει στην Α' Προβολή από τις πρώτες κιόλας ημέρες της λειτουργίας του. Πολλά ήταν τα πρωτοπόρα χαρακτηριστικά του νέου σινεμά, όπως πρωτοπόρος ήταν και η επιλογή του ονόματός του, η οποία έγινε με ψηφοφορία μεταξύ των θεατών μέσα από καταχωρήσεις σε εφημερίδες. Πέραν του εντυπωσιακού μεγέθους του (1.100 άτομα χωρούσαν στη μεγάλη πλατεία και στον εξίσου μεγάλο εξώστη που έφτανε σχεδόν μέχρι τη μέση της), το Αθήναιον κόμπαζε τότε για την υψηλή του αισθητική, με τις υπέροχες κουρτίνες, τους κρυφούς φωτισμούς και κάποια οπτικά τρυκ που απεικόνιζαν τον έναστρο ουρανό στην οροφή. Παράλληλα, τα ανισοεπίπεδα πλαϊνά πάνελ στους τοίχους ενίσχυαν την ακουστική της αίθουσας με αποτέλεσμα μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Με εξαίρεση κάποιες ενδιάμεσες ανακαινίσεις στα καθίσματα, στην πλειοψηφία τους τα εικαστικά αυτά στοιχεία υπάρχουν μέχρι και σήμερα, και δίνουν αυτόν τον τόνο πολυτέλειας στον αγαπημένο κινηματογράφο. 

Μέσα την τελευταία 30ετία, το Αθήναιον αναδείχθηκε σε σημαντικό "μαγαζί" όχι μόνο της πιάτσας των Αμπελοκήπων αλλά και της Αθήνας στο σύνολό της, φροντίζοντας τόσο τους χώρους του όσο και τον προγραμματισμό του. Με πολύ καλή προβολή από τα μονοφωνικά χρόνια του φιλμ, έως και τη μετατροπή του εξώστη σε δεύτερη αίθουσα, το Αθήναιον ξεχώριζε για τον δυνατό και καθαρό του ήχο, ο οποίος είχε στο μεταξύ αναβαθμιστεί σε Dolby Stereo. Υπήρξε πάντοτε το σινεμά της "μεγάλης" ταινίας, είτε ήταν blockbuster είτε σαλονάτη, με αποτέλεσμα να αποτελεί σταθερή επιλογή του κοινού και ευρύτερο πόλο έλξης.

Προτού ανοίξει το πρώτο multiplex της Village στο Μαρούσι, οι άνθρωποι του Αθήναιον αντιλήφθηκαν έγκαιρα την ανάγκη εκσυγχρονισμού και υπεράσπισης της θέσης τους έναντι του επερχόμενου ανταγωνισμού. Έτσι, μετά από εκτενείς εργασίες ανακατασκευής, το φθινόπωρο του 1996 βρίσκει τον κινηματογράφο σχεδόν σαν καινούργιο, με δύο αίθουσες πλέον, νέα καθίσματα, νέες μηχανές προβολής και αναβάθμιση του ήχου του σε DTS για την αίθουσα 1 (πλατεία) και Dolby SR για την αίθουσα 2 (εξώστης). Ταυτόχρονη αναβάθμιση σημειώθηκε στο εξωτερικό και στους χώρους υποδοχής, με νέα σήμανση και αναμορφωμένο φουαγέ. Η σπουδαία μαγκιά, όμως, του εγχειρήματος ήταν το ότι τίποτα από όλα αυτά δεν αλλοίωσε την αισθητική και την όψη του κινηματογράφου, το αντίθετο μάλιστα, πήρε τα διαχρονικά του διακριτά στοιχεία και τα ανέδειξε. Πάνελ, φωτιστικά και αυλαία στην οθόνη παρέμειναν στη θέση τους ενώ, με εξαίρεση τον κλειστό πλέον εξώστη, τίποτε δεν επηρέαζε την ομορφιά της πλατείας. Συγκεράζοντας ιδανικά το κλασσικό με το μοντέρνο, οι προσθήκες μετάλλου στους χώρους υποδοχής και στην πρόσοψη έκαναν το σινεμά να δείχνει ολοκαίνουργιο και εντός κλίματος εποχής, την ίδια στιγμή που ενίσχυαν την αίσθηση ενός λουσάτου και αριστοκρατικού κινηματογράφου.

Η θέση του, στο τέλος της Βασιλίσσης Σοφίας και στη συμβολή της με τη Μεσογείων, την Αλεξάνδρας και την Κηφισίας, κάνει το Αθήναιον να φαίνεται από παντού. Οι ζωγραφισμένες γιγαντοαφίσες στην πρόσοψη ανέκαθεν έδιναν το στίγμα του σινεμά, παράδοση που συνεχίζεται μέχρι τις ημέρες μας, με διπλό πλέον ταμπλώ, ένα κάθε για την κάθε αίθουσα, δίπλα στον κομψά σχεδιασμένο και έντονα φωτισμένο αριθμό που της αντιστοιχεί. Η είσοδος, με πολλά φώτα και με τη μεγάλη εσοχή στο πεζοδρόμιο που δημιουργεί την αίσθηση αυλής, είναι ιδιαζόντως φιλόξενη, περιτριγυρισμένη με ταμπλώ από τα προσεχώς. Κάτω από τη μεγάλη φωτεινή επιγραφή με το όνομα του σινεμά και τις γιγαντοαφίσες των ταινιών που προβάλλονται, εξίσου κομψά είναι τοποθετημένα και τα τεχνικά καλούδια του κινηματογράφου (μολονότι το DTS που υπάρχει ακόμα ως λογότυπο αποτελεί παρελθόν στα χρόνια πλέον της ψηφιακής προβολής).

Το ταμείο θα το συναντήσετε σε ξεχωριστό κουβούκλιο στην εξωτερική δεξιά πλευρά της τζαμένιας εισόδου, μόλις κατεβείτε τα λιγοστά σκαλάκια από το πεζοδρόμιο. Η είσοδος σας βάζει στο ευρύχωρο και φιλόξενο φουαγέ, με το μεγάλο και φουλ εξοπλισμένο μπαρ. Τα όμορφα χρώματα παντού και μια αίσθηση πολυτέλειας και άνεσης δημιουργούν τις καλύτερες πρώτες εντυπώσεις. Ακόμα λίγα σκαλάκια μπροστά σας, στα αριστερά του μπαρ, θα σας οδηγήσουν στις πόρτες για την αίθουσα 1, εκεί από όπου ανέκαθεν έμπαινες στην πλατεία. Η μεγάλη αίθουσα του Αθήναιον υπόσχεται τα καλύτερα από τα πρώτα σας κιόλας βήματα. Με μοναδική απώλεια από τα παλιά χρυσά της χρόνια τις κουρτίνες, που δεν χρησιμοποιούνται πια, η αίθουσα είναι σχεδόν ίδια με αυτήν που ξέραμε και αγαπήσαμε, απλά πιο σύγχρονη. Οι σκούρες μπλε πολυθρόνες είναι τοποθετημένες σε τρία μπλοκ, με δύο κάθετους διαδρόμους ανάμεσά τους και κοντράρουν εντυπωσιακά το λευκό της μεγάλης οθόνης που κυριαρχεί στον χώρο και τις σχεδόν λευκές επιφάνειες στους τοίχους. Τα αγαπημένα διακοσμητικά πλαϊνά πάνελ (αυτά που ενίσχυαν την ακουστική της αίθουσας από τα πρώτα της βήματα) είναι πάντοτε εκεί, παρέα με τα διακριτικά χρυσαφί τους διακοσμητικά. Η ψηφιακή προβολή υποστηρίζεται από το σύστημα Dolby Cinema και προσφέρει λαμπερή και αψεγάδιαστη εικόνα παρά το μεγάλο μέγεθος της οθόνης, το ύψος της οποίας είναι σχετικά ικανοποιητικό ώστε να μην σας ενοχλεί πολύ ο μπροστινός σας. Ενοχλητικό αρχίζει να γίνεται αν επιλέξετε κάποιες από τις 7 πρώτες σειρές, αφού θα πρέπει να βουλιάξετε στο κάθισμά σας ώστε να μπορείτε να βλέπετε άνετα την οθόνη χωρίς να σηκώνετε το κεφάλι σας. Ο Dolby Digital ήχος παίζει δυνατά, καθαρά, με ικανοποιητικά μπάσα και ενισχυμένα τα εφφέ στα περιφερειακά. Η αίθουσα 1 μπορεί να παίζει και ταινίες 3D (πάντα με το σύστημα της Dolby), αλλά πιο συχνά επιλέγεται η αίθουσα 2 για τις τρισδιάστατες ταινίες.

Για την αίθουσα 2 θα πρέπει να ανεβείτε τα λίγα σκαλάκια, στα δεξιά του φουαγέ, αμέσως μόλις περάσετε τις πόρτες εισόδου. Το μεγάλο μέγεθος του παλιού εξώστη επέτρεψε τη δημιουργία μιας μικρής μεν αλλά ικανοποιητικού μεγέθους αίθουσας που σε καμία περίπτωση δεν προκαλεί ούτε κλειστοφοβία ούτε σου δίνει την αίσθηση μπαλώματος. Σε μπλε αποχρώσεις και με μεγάλη αναλογικά οθόνη (που θέτει ένα κάποιο πρόβλημα στις πρώτες σειρές) η αίθουσα 2 απλώνεται σε πλάτος, με τρία μπλοκ αμφιθεατρικής διάταξης καθισμάτων (ίδια με της αίθουσας 1), με δύο κάθετους διαδρόμους ανάμεσά τους. Ψηφιακή προβολή Dolby και εδώ (με δυνατότητα 3D) και καθαρός δυνατός ήχος, ενισχυμένος τόσο στα μπάσα του όσο και στα περιφερειακά. Παρά τις μικρότερες διαστάσεις της σε σχέση με την αίθουσα 1, η αναλογία και η γεωμετρία αίθουσας-οθόνης δημιουργεί εντύπωση στις 3D προβολές.

Αθήναιον

Βασιλίσσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι

Στάση μετρό: Αμπελόκηποι (γραμμή 3)

Στάσεις λεωφορείων και τρόλλεϋ: Γαλαξίας (γραμμές 230, Α5, Β5), Αθήναιον (γραμμές 3, 10, 550, Χ14), Πλατεία Αμπελοκήπων (γραμμές 3, 10, 550, Α5, Χ14), Υγειονομικό (γραμμές 14, 18, 19, 610, 653), Αμπελόκηποι (γραμμές 14, 18, 19, 610, Α7)