Keeping up with the Joneses (2016)

Ελληνικός τίτλος: Μην τα βάζετε με τους Τζόουνς

Κωμωδία της Fox, σε σκηνοθεσία Γκρεγκ Μοτόλα, με τους Ζακ Γαλυφιανάκη, Τζων Χαμ, Γκαλ Γκαντότ, Άιλα Φίσερ. 

Το ζεύγος Γκάφνεϋ που ζει μια βαρετή, καθώς πρέπει ζωή σε ένα βαρετό, καθώς πρέπει προάστιο, γίνονται φίλοι με τους Τζόουνς, τους ακαταμάχητα γοητευτικούς, νέους ιδιοκτήτες του απέναντι σπιτιού. Βλέποντας σε αυτούς τη ζωή που οι ίδιοι δεν έζησαν, ο υπάλληλος του τμήματος ανθρωπίνου δυναμικού σε εταιρεία λογισμικού και η διακοσμήτρια γυναίκα του, γοητεύονται από την ομορφιά, το πάθος και τα ενδιαφέροντα των νέων γειτόνων, μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιούν πως είναι κατάσκοποι. Α, όλα κι όλα, προτού διαβάσετε τα παρακάτω, να ξεκαθαρίσω ότι πέρασα μια χαρά, όπως μια χαρά θα περάσετε κι εσείς, εφόσον αφεθείτε στην τρέλα και στη γοητεία της χαριτωμένης αυτής κωμωδίας, η οποία πάνω απ' όλα στηρίζεται στους ηθοποιούς της. Πέρα από τις έξυπνες ατάκες, καθώς επίσης την πλάκα και τη σάτιρα που κάνει στη ζωή των προαστίων, την ταινία τη βλέπεις για τους τέσσερις πρωταγωνιστές της. Κι εκεί ακριβώς κρύβεται η ένστασή μου, η οποία είναι γενικότερη και δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο φιλμ. 

Ο Ζακ Γαλυφιανάκης (όπως και η θηλυκή εκδοχή του, η Μελίσσα ΜακΚάρθυ) αποτελούν ατού και ταυτόχρονα μειονέκτημα της κάθε ταινίας που πρωταγωνιστούν τελευταία. Πληθωρικοί κωμικοί ηθοποιοί και οι δύο, καλούνται να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει σενάριο να τους βοηθήσει ή πιο απλά επιλέγονται μόνο και μόνο για να κάνουν τα δικά τους, να αυτοσχεδιάσουν και να βγάλουν έτσι το γέλιο. Θεμιτό, μέχρι ενός σημείου, μόνο που τελευταία έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό. Στη συγκεκριμένη ταινία, μάλιστα, το τέχνασμα δεν δουλεύει, διότι παρά τις τίμιες προσπάθειες του (πολύ αδυνατισμένου) Γαλυφιανάκη, δεν είναι αυτός που γκελάρει στο κοινό, όσο το έτερον ζεύγος Χαμ-Γκαντότ. Ο Τζων Χαμ έχει τη γοητεία και το στήσιμο που απαιτεί ο ρόλος, ενώ η Γκαλ Γκαντότ είναι... η Γκαλ Γκαντότ, οπότε κάθε σχόλιο περισσεύει. Έχει τέτοια γοητεία και λάμψη αυτή η γυναίκα, τη θέλει τόσο πολύ ο φακός που σε κάθε της εμφάνιση, θες δεν θες, με αυτήν ασχολείσαι. Οπότε, είναι αμαρτία να έχεις μια ταινία που θέλει με το ζόρι να ζουμάρει επάνω στον (καλό) Γαλυφιανάκη, αλλά να μην υποστηρίζει εξίσου το ζευγάρι που την "τρέχει" ουσιαστικά.