La vampire nue (1970)

Θρίλερ σε σκηνοθεσία Ζαν Ρολέν, με τους Καρολίν Καρτιέ (ως Κριστίν Φρανσουά), Ολιβιέ Ρολέν, Μωρίς Λεμαίτρ.

Ένας νεαρός άντρας σαγηνεύεται από μια πανέμορφη γυναίκα, η οποία καταδιώκεται από απειλητικές φιγούρες μέσα στη νύχτα. Με σκοπό να τη σώσει, πηγαίνει στον πύργο του πατέρα του όπου συνειδητοποιεί πως εκείνος είναι που την κρατά δέσμια, ηγέτης μιας μυστικιστικής σέκτας που θεωρούν πως η άγνωστη είναι βρυκόλακας.

Όταν στα χρόνια του '70 και του '80 οι Ιταλοί γείτονές τους διέπρεπαν σε slasher, ζόμπι, δαίμονες και φονικά, οι Γάλλοι κατάλαβαν πως οι ταινίες τρόμου είναι μια ευκαιρία για άπλετο γυναικείο γυμνό -υψηλής αισθητικής όμως, μην μας πουν και κακόγουστους. Και κάπως έτσι, το γαλλικό σινεμά εισέβαλλε στον τρόμο (λέμε τώρα) με τη βοήθεια μιας σειράς σκηνοθετών που το συσκεύασαν σε αισθησιακή erotica. Ο τίτλος και μόνο αυτής εδώ της ταινίας (Η γυμνή βαμπίρα) δηλώνει ξεκάθαρα τις προθέσεις του δημιουργού της, ενός πολυπράγμονος σκηνοθέτη που διέπρεψε στο φανταστικό και ερωτικό σινεμά (δική του ήταν η "Εμμανουέλα 6", για παράδειγμα) και ο οποίος την περίοδο 1968-72 παρουσίασε τη δική του τετραλογία με βρυκόλακες με τούτην εδώ τη γυμνή, να είναι η δεύτερη κατά σειρά μετά από τον "Βιασμό του βρυκόλακα" (υποθέτω θηλυκού γένους) που είχε προηγηθεί. Βέβαια, τα χρόνια που ακολούθησαν, για αυστηρά βιοποριστικούς λόγους αλλά και για να βρίσκει χρήματα να γυρίζει τις δικές του ανεξάρτητες ταινίες, ο Ρολέν σκηνοθέτησε και σκληρά πορνό.

Υπνωτιστικής σεναριακής ανισορροπίας και με ενδυματολογικές ακρότητες που θα ζήλευαν στην Kitcherella και ενδεχομένως σε swinger parties, η ταινία κυλά χωρίς να βγάζει κανένα απολύτως νόημα, με προσχηματική σκηνοθεσία και ερμηνείες, εν μέσω εντυπωσιακών ντεκόρ και χτυπητών χρωμάτων, με την κάμερα να ζουμάρει και να χαϊδεύει το κορμί της πρωταγωνίστριας και των παρατρεχάμενων κοριτσιών της αίρεσης που ακόμα κι όταν είναι ντυμένες παραμένουν γυμνές. Είναι ξεκάθαρο πως ούτε η στοιχειώδης σοβαρότητα ούτε ο τρόμος υπήρχαν στις προθέσεις των δημιουργών της, αφού ξεκάθαρα τα πάντα συμβαίνουν ώστε η οθόνη να γεμίσει από τα γκρο πλαν σε τρεμάμενα, κατακόκκινα χείλη που γυαλίζουν ή στο επίσης κατακόκκινο αίμα που αν και λιγοστό κυλά πάντα στα κατάλληλα σημεία. Η δε αποκάλυψη του φινάλε είναι απλά επική. Στις συμπληρωματικές πληροφορίες της ημέρας, ο πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο ετεροθαλής αδελφός του σκηνοθέτη.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.