Kurîpî: Itsuwari no rinjin (2016)

Ελληνικός τίτλος: Creepy

Θρίλερ σε σκηνοθεσία Κιγιόσι Κουροσάβα, με τους Χιντετόσι Νισιτζίμα, Γιούκο Τακεούτσι, Τερουγιούκι Καγκάβα, Χαρούνα Καβαγκούτσι.

Έχοντας παραιτηθεί από την αστυνομική δράση στο πεδίο, κατόπιν ενός περιστατικού σε μια υπόθεση που ερευνούσε ως profiler, ο Κοΐτσι Τακακούρα μετακομίζει με τη σύζυγό του σε μια νέα πόλη, πλησίον του πανεπιστημίου όπου πλέον θα εργάζεται ως λέκτορας εγκληματικής ψυχολογίας. Σε αυτήν την ήσυχη περιοχή, μακριά από τη βαβούρα της πόλης, ξεκινούν τη νέα τους ζωή, εκείνος με τις διαλέξεις του και εκείνη με το νέο τους σπιτικό και τη γνωριμία της με τον μονόχνοτο και κάπως εκκεντρικό τους γείτονα, ο οποίος μένει στο διπλανό σπίτι μαζί με την κόρη του και την φιλάσθενη σύζυγό του. Στο μεταξύ στο Πανεπιστήμιο, ο Κοΐτσι, λίγο από πλήξη και λίγο από χάρη σε έναν παλιό του συνάδελφο, ασχολείται φιλικά με τη μετέωρη υπόθεση της εξαφάνισης μιας ολόκληρης οικογένειας από το σπίτι τους, χωρίς να αφήσουν πίσω τους το παραμικρό ίχνος. Μοναδική μάρτυρας, αν και παντελώς αναξιόπιστη, είναι μια νεαρή κοπέλα που είτε αρνείται να μιλήσει είτε όντως έχει χάσει τη μνήμη της σχετικά με τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξαφάνιση της οικογένειάς της.

Ατμοσφαιρικό, αγωνιώδες, απειλητικό και αρκετά άρρωστο, το "Creepy" είναι μια από αυτές τις φιλμικές εκπλήξεις που συνδυάζουν αρμονικά το αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου με τον τρόμο. Με το σενάριό να δομείται σε γερές βάσεις και να εξελίσσεται βασανιστικά προς την αιματηρή του κορύφωση, χωρίς να σου επιτρέπει -προς τιμήν του- αναλυτικές αναφορές καθώς κάτι τέτοιο θα πρόδιδε ωφέλιμα μυστικά, η ταινία κυλά μυσταγωγικά σχεδόν, με ρυθμούς φαινομενικά αργούς αλλά με μια τέτοια εσωτερική ένταση που σπάει νεύρα με κάθε λεπτό που περνά. Στα μάτια των δυτικών θεατών ειδικότερα, οι συνθήκες φαντάζουν περισσότερο δυσοίωνες εξ αιτίας τόσο της γλώσσας όσο και του ιεροτελεστικού σχεδόν τρόπου συμπεριφοράς των Ιαπώνων, που στα μάτια μας φαντάζουν ξένα και διαφορετικά. Οι ερμηνείες κρατούν γερά τη βάση της αφήγησης, μολονότι είναι φορές που ξεφεύγουν λίγο στα όρια της θριλερικής υπερβολής, ενώ τα πάντα θα ήταν πάρα πολύ καλύτερα εάν κάποιος είχε κρατήσει τα λουριά στο ούτως ή άλλως ανατριχιαστικό φινάλε.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, τηλεοπτικών σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε το Cinemano στο Facebook και στο Instagram.