The shadowed mind (1988)
Θρίλερ σε σκηνοθεσία Σέντρικ Σάντστρομ, με τους Αντριέν Πηρς, Έβαν Τζ. Κλίσερ, Ντέμπρα Κέυ, Ρούφους Σούαρτ, Σάιμον Πόλαντ, Σάιμον Σαμπέλα, Τάουτζι Κλάινερ.
Η Στέφανι, μια γυναίκα με παθολογική τάση να επιδεικνύει διαρκώς τα στήθη της, κάνει εισαγωγή στο απομονωμένο άσυλο ψυχικών διαταραχών του δρ. Χίλντερσάιμερ, το οποίο φιλοξενεί ένα γαϊτανάκι ασθενών με παράξενες συμπεριφορές. Ένας από τους πρώτους ενοίκους του ασύλου που της κινεί το ενδιαφέρον είναι ο Κερτ, γοητευτικός, γυναικάς και με έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά. Η έλξη μεταξύ τους οδηγεί σε μια νύχτα στο κρεβάτι του, στο οποίο όμως η Στέφανι βρίσκεται μαχαιρωμένη το επόμενο πρωινό. Ο Κερτ αρνείται την ενοχή του, ενώ ο διευθυντής του ασύλου δίνει εντολή στους συνεργάτες του να αποσιωπήσουν το γεγονός, καθώς ένα τέτοιο σκάνδαλο θα έβαζε τρικλοποδιά στην επιχορήγηση του $1 εκατ. που ήταν έτοιμη να εγκριθεί. Όμως, πόσοι φόνοι θα πρέπει να γίνουν έως ότου ζητήσουν από κάπου βοήθεια;
Χαμένη στη λήθη ταινία από τη Νότια Αφρική, απαγορευμένη στη χώρα της τρέχα-γύρευε γιατί, ταλαιπωρημένη από τον βαθμό καταλληλότητας στις ΗΠΑ όπου στην αρχή χαρακτηρίστηκε Αυστηρώς Ακατάλληλη για να συμβιβαστούν αργότερα με το επίσης ανθρωποδιωκτικό "Κατάλληλο από 17", το "The shadowed mind" είναι λατρεμένη eightίλα, με το αίμα της, το γυμνό της, το επιτηδευμένο σεξ της, τις ξύλινες ερμηνείες και όλη αυτήν την ανεμελιά και το "χέστηκα για την πολιτική ορθότητα" της εποχής. Σαφέστατα από κινηματογραφικής άποψης το αποτέλεσμα φαντάζει μέτριο, όμως για το είδος της τολμά περισσότερα από πολλά σύγχρονα φιλμ των μεγάλων στούντιο. Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η Νότια Αφρική ουδέποτε φημίστηκε για τον κινηματογράφο της, του οποίου η μεγαλύτερη επιτυχία υπήρξε εκείνα τα χρόνια το "Και οι θεοί τρελάθηκαν". Παρ' όλα αυτά, η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα αυτού του ιδιότροπα πρωτότυπου ψυχιατρείου, η ηδονοβλεπτική διάθεση των ηρώων (την οποία ενστερνίζεται απόλυτα και η σκηνοθεσία), η σπλατεριά σε σωστές δόσεις και η αλληλουχία των φόνων προκαλεί το ενδιαφέρον (και το μάτι) μέχρι την αποκάλυψη του φινάλε που πλάκα-πλάκα ουδόλως απογοητεύει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου