Batman (1966)

Ελληνικός τίτλος: Η νυχτερίδα

Κόμικ περιπέτεια φαντασίας της Fox, σε σκηνοθεσία Λέσλι Χ. Μάρτινσον, με τους Άνταμ Γουέστ, Μπερτ Γουώρντ, Λη Μέριγουέδερ, Σήζαρ Ρομέρο, Μπέρτζες Μέρεντιθ, Φρανκ Γκόρσιν, Νηλ Χάμιλτον. 

Η εξαφάνιση μίας θαλαμηγού που μεταφέρει έναν σημαντικό επιστήμονα, στα ανοιχτά του Γκόθαμ, κινητοποιεί άμεσα τον Μπάτμαν και τον νεαρό βοηθό του, τον Ρόμπιν, οι οποίοι δεν αργούν να αντιληφθούν πως έχουν να αντιμετωπίσουν το συντονισμένο κουαρτέτο των μεγαλύτερων αντιπάλων τους: τον Πιγκουίνο, τον Τζόκερ, τον Ρίντλερ και την Κάτγούμαν. 

Είναι η δεύτερη φορά που κόμικ ήρωας της DC αποκτά τη δική του κινηματογραφική ταινία μεγάλου μήκους, 15 ολόκληρα χρόνια μετά τον "Υπεράνθρωπο". Κι αν η πρώτη ταινία του Σούπερμαν "γεννήθηκε" από το κινηματογραφικό σήριαλ, το ίδιο συμβαίνει και με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μπάτμαν, που βγήκε ως απόρροια της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς, της οποίας ακολουθεί κατά γράμμα την αισθητική. Παιδική και χαρωπή τότε, σαχλή στα χρόνια που ακολούθησαν, pop-art για τα σημερινά μας γούστα, η συγκεκριμένη αισθητική αντικατόπτριζε και την ευρύτερη αντίληψη που κυριαρχούσε τότε για τα κόμικ και τους ήρωές τους: φτηνή, λαϊκή ψυχαγωγία για μικρές ηλικίες. Κωμωδία στα όρια της φαιδρότητας, η ταινία αναπαριστά ένα πολύχρωμο κόμικ σύμπαν, βγαλμένο όχι μόνο τα περιοδικά της σειράς αλλά και από τα comic strip των κυριακάτικων εφημερίδων. 

Μακριά από το μεταγενέστερο σκοτεινό ύφος του μασκοφόρου εκδικητή (μολονότι υπήρξε πηγή έμπνευσης για τον πρώτο Μπάτμαν του Τιμ Μπάρτον) , ο Άνθρωπος Νυχτερίδα του 1966 κυκλοφορεί μέσα στο καταμεσήμερο, συνεργάζεται ανοιχτά όχι μόνο με τον επιθεωρητή Γκόρντον αλλά και με όλες τις Δημόσιες Αρχές, κάνει πλάκα, είναι γκαφατζής και αντιμετωπίζει με πλήρη ψυχραιμία τους -μελλοντικά- θανατηφόρους εχθρούς του, εδώ ενσαρκωμένους από καλούς ηθοποιούς μεν, ως καρικατούρες δε. Προφανώς η Fox δεν είχε διάθεση να ρίξει πολλά λεφτά στην παραγωγή, όμως αυτή η "φτήνια" των εφφέ δεν έχει να κάνει μόνο με το budget αλλά και με την ευρύτερη παιδική αισθητική. Όλα είναι παιχνίδι και ως παιχνίδι αντιμετωπίζονται. Απέχει ακόμα πολύς καιρός μέχρι οι υπερήρωες να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στο κινηματογραφικό στερέωμα. Έχει, πάντως, την πλάκα του και αναμφισβήτητο ιστορικό ενδιαφέρον. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα από σειρές και ταινίες που βασίζονται σε κόμικς θα βρείτε εδώ.