De plus belle (2017)

Ελληνικός τίτλος: Ladies

Δραματική κομεντί του Studiocanal, σε σκηνοθεσία Ανν-Γκαέλ Νταβάλ, με τους Φλοράνς Φορεστί, Ματιέ Κασοβίτς, Νικόλ Γκαρσιά, Ζονατάν Κοέν, Ολιβιά Μποναμύ, Ζοζέ Ντρεβόν.

Η Λουσί, μια μεσήλικη χωρισμένη μητέρα, περνά μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή της. Μετά από εντατικές χημειοθεραπείες προσπαθεί να ξαναβρεί την ισορροπία της, κόντρα στη χαμηλή της αυτοεκτίμηση και τη μητέρα της που την κριτικάρει διαρκώς. Έτσι, η γνωριμία της με τον γοητευτικό γυναικά Κλοβίς δεν την πείθει ούτε λεπτό για το ειλικρινές των προθέσεών του, ειδικά όταν ο καρκίνος επιστρέφει. 

Συγκινητικό και ανθρώπινο φιλμ με μια εξαιρετική Φλοράνς Φορεστί στον πρώτο ρόλο, καθώς ελέγχει απόλυτα τις λεπτομέρειες του χαρακτήρα της Λουσί στο ταξίδι της προς την αυτογνωσία και την αναγνώριση από τον ίδιο της τον εαυτό. Μολονότι βαρύ το θέμα της ιστορίας, τόσο το σενάριο όσο και η σκηνοθετική ματιά της πρωτοεμφανιζόμενης Ανν-Γκαέλ Νταβάλ (ενδυματολόγου μέχρι πρότινος) κρατούν μια ισορροπία διακριτικού χιούμορ και λεπτής ειρωνείας, την ίδια στιγμή που αγκαλιάζουν την πρωταγωνίστριά της με αγάπη. Την ίδια αγάπη προσφέρει και στους β΄ρόλους καθώς προσπαθεί να αιτιολογήσει τις πράξεις τους και τη συμπεριφορά τους. Εκεί που η ιστορία το χάνει λίγο είναι με την καθηγήτρια των μαθημάτων χορού και ιδιοκτήτριας μπουτίκ με περούκες, καθώς η φιγούρα της Νταλιντά εμφανίζεται ως από μηχανής Θεός χωρίς να εξηγούνται πολλά-πολλά ή χωρίς χωρίς να κατανοούμε ακριβώς το γιατί κάνει όλα όσα (καλά) κάνει, με αποτέλεσμα να μένει ανεκμετάλλευτη και η Νικόλ Γκαρσιά με έναν ρόλο που δεν ξέρει ούτε η ίδια πού ακριβώς να τον τοποθετήσει. Ευτυχώς, όμως η ιστορία απομακρύνεται από αυτό το περιβάλλον της δημιουργικής new age -και καλά- προσέγγισης της ζωής (που θα κινδύνευε να πάει την ταινία σε μονοπάτια Full Monty) και τη χρησιμοποιεί απλά ως πλαίσιο και αντίβαρο στα ζόρια που τραβάει η ηρωίδα μας, ενώ δίνει την ευκαιρία στην ταινία για ένα άκρως συγκινητικό και ουσιαστικής απογύμνωσης φινάλε. Εντυπωσιακός και ο Ματιέ Κασοβίτς, σε έναν ρόλο μάλλον αμήχανο, μα προσεκτικά ερμηνευμένο.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώΓια περισσότερες κομεντί, κλικ εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)