Synonymes (2019)
Ελληνικός τίτλος: Συνώνυμα
Δραματική ταινία της SBS, σε σκηνοθεσία Ναντάβ Λαπίντ, με τους Τομ Μερσιέ, Κενταίν Ντολμαίρ, Λουίζ Σεβιγιότ, Ούρια Χαγίκ.
Ο Γιοάβ είναι ένας νεαρός άντρας που εγκαταλείπει το Ισραήλ και έρχεται να ζήσει στο Παρίσι. Την πρώτη του νύχτα στη νέα του πόλη, κάποιοι του κλέβουν όλα τα υπάρχοντα (ουσιαστικά ένα σακ βουαγιάζ που είχε μαζί του) και έτσι μένει ολόγυμνος και χωρίς τίποτα μέσα σε ένα ακατοίκητο και παγερό διαμέρισμα. Χτυπά τις πόρτες απελπισμένος, αλλά κανείς δεν του ανοίγει. Μετά από λίγη ώρα, ο Εμίλ και η Λουίζ, ένα ζευγάρι που μένει στον από πάνω όροφο ανοίγει διστακτικά την πόρτα και όταν μπαίνουν στο διαμέρισμα του Γιοάβ τον βρίσκουν αναίσθητο από το κρύο μέσα στη μπανιέρα.
Και κάπως έτσι παράξενα ξεκινά αυτή η παράξενη ταινία για ένα παράξενο αγόρι από το Ισραήλ που θέλει να γίνει Γάλλος. Ο Γιοάβ αρνείται κατηγορηματικά να μιλήσει εβραϊκά, θεωρεί το Ισραήλ κράτος αηδιαστικό, θλιβερό, αποκρουστικό, μισητό, μοχθηρό και κακόψυχο. Την ίδια στιγμή μελετά τη γλώσσα που αγαπά και την οποία μιλά σωστά γραμματικά, τα Γαλλικά, από ένα λεξικό που έχει μαζί του ώστε να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του μαθαίνοντας συνώνυμα και έτσι να μιλάει πιο πολύ σαν Γάλλος. Όσο, όμως, και να αγαπάει το Παρίσι, αρνείται να το κοιτά και περπατά με το βλέμμα χαμηλωμένο ώστε να μην αφήσει την ομορφιά της πόλης να του κρύψει την αλήθεια της, όπως εξομολογείται στον Εμίλ, με τον οποίο υπάρχει και μια σαφής αλλά ανολοκλήρωτη ερωτική έλξη.
Συμβαίνει κάτι παράξενο, πάντως, με αυτό το φιλμ: παρ' ότι είναι γεμάτο σεναριακά κενά που αφήνουν αναπάντητα βασικά ερωτήματα για τον ήρωα και ενώ είναι γεμάτο ασάφειες και υπερβολές, γίνεται ταυτόχρονα εξαιρετικά συμπαθές, καθώς βγάζει συναίσθημα και μάλιστα υποσυνείδητα. Δεν ξέρεις τίποτα για τον Γιοάβ, όσα μαθαίνεις είναι αντικρουόμενα, η ηθική του είναι αμφισβητήσιμη, μα την ίδια στιγμή τον νοιάζεσαι, σε ενδιαφέρει τι θα απογίνει και θες να τον βοηθήσεις και να τον αγαπήσεις, όπως άλλωστε πράττουν ο Εμίλ και η κοπέλα του η Καρολίν μέσα σε αυτό το ιδιότροπο ερωτικό τρίγωνο. Κι όλο αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στον πρωταγωνιστή της ταινίας, τον πρωτοεμφανιζόμενο Τομ Μερσιέ, ο οποίος μεταμορφώνεται στον Γιοάβ και παίζει με όλο του το είναι αυτόν τον αλλόκοτο ξεκομμένο νέο που αποζητά να ενταχθεί, με όποιο κόστος. Θρασύς στην ερμηνεία του, αφοπλιστικά αυθόρμητος και με ένα έντονο βλέμμα που διαπερνά την οθόνη, ο Μερσιέ γίνεται η ψυχή και το σώμα της ταινίας, αφοπλίζοντας τους πάντες γύρω του και μαζί τους κι όλους εμάς. Υπαρξιακό δράμα, πολιτικό σχόλιο και κοινωνική σάτιρα συναντούν έναν ωμό ρεαλισμό και μια ερωτική ατμόσφαιρα παιγμένη στα βλέμματα, τις λεπτομέρειες και τις λέξεις όπως τις ξεστομίζει με βαριά προφορά το απογυμνωμένο κορμί του Γιοάβ. Αν το σενάριο (Ναντάβ & Χαΐμ Λαπίντ) δεν ήταν τόσο ασαφές στα σημεία του τότε τα "Συνώνυμα" θα ήταν μια ακόμα πιο συνταρακτική ταινία. Όπως και νά'χει πάντως, δεν την ξεχνάς βγαίνοντας από την αίθουσα. Αξέχαστος θα σας μείνει και ο πρωταγωνιστής που πρέπει να περιμένουμε για να δούμε αν πρόκειται για one hit wonder ή εάν θα μας απασχολήσει εξίσου και στο μέλλον.
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου