I spit on your grave (1978)

Πρωτότυπος τίτλος: Day of the woman

Ελληνικός τίτλος: Άγρια μέρα

Θρίλερ σε σκηνοθεσία Μέιρ Ζάρκι, με τους Καμίλ Κήτον, Έρον Τάμπορ, Ρίτσαρντ Πέης, Άντονυ Νίκολς, Γκάντερ Κλήμαν. 

Η Τζένιφερ, μια νεαρή συγγραφέας, νοικιάζει ένα εξοχικό στα βόρεια της Νέας Υόρκης για το καλοκαίρι, με σκοπό να απομονωθεί και να γράψει το πρώτο της μυθιστόρημα. Η παρουσία της δεν περνά απαρατήρητη από μια παρέα νεαρών που πλήττουν αφόρητα μέσα στην ασήμαντη μικρή τους πόλη. Έτσι, αποφασίζουν να διασκεδάσουν μαζί της, με ολέθρια για όλους αποτελέσματα.

Splatter, exploitation και revenge movie ταυτόχρονα, το φιλμ δεν παύει να σοκάρει με τις σκληρές του εικόνες μέχρι σήμερα. Χεροκάμωτη, ανεξάρτητη παραγωγή προσπάθησε να αρθρώσει έναν δικό του λόγο, φέρνοντας τη γυναίκα στο επίκεντρο, όχι απλά ως θύμα όπως στις περισσότερες ταινίες του είδους, αλλά ως ένα πλάσμα δυνατό που μπορεί να πάρει τη ζωή στα δικά της χέρια. Κάπως έτσι είχε προκύψει και ο αρχικός τίτλος "Day of the woman", αλλά η ταινία δεν τράβηξε, ακόμα και για τα δεδομένα της μικρής διανομής της -την οποία αρχικά έκανε από μόνος του ο σκηνοθέτης. Συνυπολογίστε και τα ζόρια που είχε τραβήξει από τη λογοκρισία και εύκολα θα αντιληφθείτε τον λόγο που αρχικά εξαφανίστηκε. Λίγο καιρό μετά, όμως, την ανακαλύπτει ένας άλλος παραγωγός που βλέπει σε αυτήν δυνατότητες, οπότε την επανακυκλοφορεί με τον τρέχοντα τίτλο "I spit on your grave" που -εντάξει- καμία σχέση δεν έχει με το φιλμ αλλά είναι ομολογουμένως πιο πιασάρικος. 

Πολύ σκληρή ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα, η ταινία βγάζει μια απερίγραπτη φρίκη καθώς απεικονίζει τη βαναυσότητα αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι μάλιστα είναι τύποι της διπλανής πόρτας που απλά το διασκεδάζουν. Ούτε κατ' επάγγελμα εγκληματίες είναι, ούτε κατά συρροή δολοφόνοι. Πρόκειται απλά για μια αντροπαρέα που βαριέται και το ότι φτάνουν σε αυτό το σημείο βίας κάνει την ταινία ακόμα πιο σκληρή. Η σκηνή του βιασμού (που ουσιαστικά είναι ολόκληρο το πρώτο μισό του φιλμ) είναι ίσως ο πιο σκληρός που έχει απεικονίσει το σινεμά αν και καταστρέφεται από την υπερβολή στις ερμηνείες των βιαστών κατά τη διάρκεια του σεξ, που ουδείς γνωρίζει αν αποτελεί κακή σκηνοθεσία ή συνειδητή επιλογή με στόχο τη σάτιρα ή την αποκλιμάκωση. Είναι όμως τόσο αποτρόπαιος ο βιασμός που δεν σε ενδιαφέρει ποσώς ο τρόπος που το κάνουν. Την ίδια στιγμή, η παντελής έλλειψη μουσικής και η ευρύτερη φτώχεια της παραγωγής δημιουργούν μια αίσθηση ρεαλισμού στην εικόνα που μοιάζει με οικιακό ερασιτεχνικό φιλμ που αποτυπώνει πραγματικά γεγονότα. Σαν μια πιο splatter και αιματοβαμμένη εκδοχή του "Όταν ξέσπασε η βία", η "Άγρια μέρα" αποτελεί παράδοξο μέχρι σήμερα, καθώς διαπιστώνεις πώς μία κακοφτιαγμένη γενικά ταινία έπεισε μέσα στα χρόνια τον κόσμο για τις προθέσεις της, μπαίνοντας στη σφαίρα του cult.

Ως εγκυκλοπαιδικό υστερόγραφο, σημειώστε πως η πρωταγωνίστρια Καμίλ Κήτον είναι η εγγονή του Μπάστερ Κήτον, ενώ η κοπέλα της πρωτότυπης αφίσας είναι η Ντέμι Μουρ. Μολονότι η Καμίλ Κήτον έπαιξε και σε άλλες ταινίες, οι άντρες πρωταγωνιστές δεν εμφανίστηκαν ποτέ ξανά πουθενά. Η ταινία ξαναγυρίστηκε το 2010 και απέκτησε και άλλα δύο sequel. Το 2016, ο Μέιρ Ζάρκι γύρισε το επίσημο sequel της πρώτης ταινίας, με πρωταγωνίστρια και πάλι την Καμίλ Κήτον (I Spit on Your Grave: Deja Vu) που κυκλοφόρησε απ'ευθείας σε dvd και streaming.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.