ΑΙΘΟΥΣΕΣ - Βάρκιζα (Θερινή)

Η θερινή αίθουσα 3 στην ταράτσα

Στο οικόπεδο απέναντι από την αυλή του νέου Βάρκιζα, στέκει βουβό πια το παλιό θερινό

Το παλιό θερινό Βάρκιζα, σήμερα κλειστό και εγκαταλελειμμένο

Η οθόνη του παλιού θερινού Βάρκιζα, όπως φαίνεται σήμερα πίσω από τα δέντρα

Η Βάρκιζα είναι ένα από τα προάστια που αγαπώ, μολονότι παιδί της πόλης. Κατά κύριο λόγο, η αγάπη μου οφείλεται στη θάλασσα και στο ότι αυτή η "διακοπή" του αστικού ιστού μετά τη Βουλιαγμένη, δημιουργεί μια ψευδαίσθηση εξοχής. Σαφέστατα η Βάρκιζα του σήμερα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την εξοχική τοποθεσία που υπήρξε κάποτε, όμως εξακολουθεί να έχει έναν καλοκαιρινό αέρα και να μεταφέρει ακόμα την αίσθηση των διακοπών. Με πολλές επιλογές για φαγητό, ποτό, καφέ ή γλυκό, αποτελεί ιδανική τοποθεσία για απογευματινές εκδρομές από την πόλη, ενώ με αρκετές κινηματογραφικές επιλογές, φροντίζει και για τη σινεφίλ σας διασκέδαση. Η Βάρκιζα είχε ανέκαθεν δύο θερινούς κινηματογράφους, τη Βάρκιζα και τη Ρία, αμφότεροι εν λειτουργία σήμερα ή... σχεδόν, αφού ο κινηματογράφος που θα μας απασχολήσει σε αυτό το άρθρο, η Βάρκιζα, υπάρχει μεν ακόμα αλλά ούτε μόνο θερινός είναι ούτε είναι ο ίδιος με αυτόν που υπήρχε κάποτε.

Το πρώτο θερινό Βάρκιζα είχε ανοίξει το 1978, μετά τη Ρία που προηγείτο χρονικά. Λίγο πιο απομακρυσμένο από την παραλία, σε έναν ήσυχο δρόμο, το παλιό Βάρκιζα κυριαρχούσε μέσα στα χωράφια -κυριολεκτικά- αφού τότε η δόμηση της πόλης δεν είχε φτάσει τόσο ψηλά. Λειτούργησε επί 20 συναπτά έτη μέχρι το 1998 όταν και έκλεισε. Σήμερα στέκει εγκαταλελειμμένος και βουβός απέναντι σχεδόν από τον νέο κινηματογράφο που φέρει το ίδιο όνομα. Υπάρχει μάλιστα μεγάλη πιθανότητα να τον συναντήσετε, αφού αν ανεβείτε με τα πόδια από την παραλία για να πάτε στο σημερινό Βάρκιζα θα περάσετε από μπροστά του. Το τέλος, όμως του παλιού σινεμά, συνέπεσε με την αρχή ενός ολοκαίνουργιου, μόλις λίγα μέτρα πιο εκεί. Ήταν 1999 όταν το νέο Βάρκιζα άναψε όχι μόνο την επιγραφή του αλλά και τις 3(!) πλέον οθόνες του. 

Όσο πλησιάζεις το σημείο που γνωρίζει ότι βρίσκεται ο κινηματογράφος, μόνο σινεμά δεν αντικρίζεις. Περισσότερο με πολυτελή έπαυλη μοιάζει το κτίριο που βλέπεις από μακριά και πρέπει να πλησιάσεις στην πύλη της αυλής με τα φωτεινά ταμπλώ γεμάτα αφίσες και φωτογραφίες ταινιών,ώστε να βεβαιωθείς πως, ναι, έχεις φτάσει στο σινεμά. Το κτίριο, με τη μεγάλη φωτεινή επιγραφή στην οροφή του, στέκει αρκετά μέτρα μετά την πύλη, στο βάθος ενός απλόχερα απλωμένου κήπου με γκαζόν και χαμηλά φυτά, που τον διασχίζει ένα πλακόστρωτο μονοπάτι που οδηγεί στην είσοδο και στο ταμείο. Τα παγκάκια στο μονοπάτι καθώς και κάποιες θέσεις με τραπεζάκια λίγο πιο εκεί προσφέρονται για να αράξετε πριν από την προβολή της ταινίας και να αφήσετε το βλέμμα σας να ξεκουραστεί στην άπλα του ορίζοντα, σαν να είστε σε μια μικρή και φιλική πλατεία με παρκάκι. 

Το κτίριο είναι ολόλευκο και εντυπωσιακό -θυμίζει έπαυλη, όπως είπα και πριν- με το ταμείο στα δεξιά της πρόσοψης και την είσοδο στα αριστερά του. Η πρόσβαση στο θερινό της ταράτσας γίνεται είτε από το ασανσέρ στα αριστερά της εισόδου, είτε από τις σκάλες στα δεξιά. Μόνο που ίσως θα πρέπει να επισκεφθείτε προκαταβολικά το μπαρ, λίγα σκαλάκια πιο κάτω και αριστερά σας, αφού αυτό είναι που εξυπηρετεί όλες τις αίθουσες: τις χειμερινές 1 και 2 ακριβώς μπροστά σας (που είναι 12μηνης λειτουργίας) αλλά και τη θερινή. Στην ταράτσα υπάρχει αυτόνομο μπαρ, αλλά δεν λειτουργεί. 

Η θερινή αίθουσα του νέου Βάρκιζα καταλαμβάνει ολόκληρο σχεδόν τον ωφέλιμο χώρο της οροφής και χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη κατάλευκη επιφάνεια της χτιστής οθόνης, με το τετράγωνο σχήμα. Οι πολυθρόνες με τα λευκά, χαμηλά πλαστικά τραπεζάκια (θυμίζουν αυτά που συναντάμε στις ξαπλώστρες της παραλίας) απλώνονται σε τρία μπλοκ με δύο κάθετους διαδρόμους ανάμεσά τους. Το μεγάλο πλάτος της ταράτσας και οι -σχεδόν- τετράγωνες αναλογίες της καθιστούν απαραίτητη την έγκαιρη άφιξή σας, εάν θέλετε να καθίσετε στο κέντρο απέναντι από την οθόνη και όχι στις άκρες. Η θέση που καταλαμβάνει η εικόνα επί της οθόνης επιτρέπει την ανεμπόδιστη παρακολούθηση της ταινίας, ακόμα κι αν μπροστά σας βρεθεί ψηλός θεατής. Τα φυτά στους γύρω φράχτες δημιουργούν μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με το πλακόστρωτο πάτωμα, ενώ η άπλα ολόγυρα από το σινεμά αφήνει το μάτι να χαίρεται ουρανό. Η προβολή είναι ψηφιακή, ολόλαμπρη και φωτεινή, ενώ ο ήχος Dolby Digital (χωρίς subwoofer) ακούγεται δυνατός, με καθαρά μπάσα και διακριτή ένταση στα περιφερειακά. Στα συν, τα άστρα που λάμπουν πεντακάθαρα πάνω από τα κεφάλια σας και η συχνή διέλευση αεροπλάνων από τον κοντινό Ελευθέριο Βενιζέλο που συνεισφέρουν στην αίσθηση απόδρασης.

Βάρκιζα

Θάσου 22, Βάρκιζα

Στάσεις λεωφορείου: Πλατεία Βάρκιζας (γραμμές 115, 117, 122), Αριστογείτονος, Σουνίου (γραμμή 171)