Ο παρθένος (1966) (Α/Μ)

Αισθηματική κωμωδία της Ολύμπια Φιλμ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δαδήρα, με τους Άλκη Γιαννακά, Γκιζέλα Ντάλι, Σαπφώ Νοταρά, Άγγελο Αντωνόπουλο, Νίκο Φέρμα, Μαρία Σόκαλη.

Σε ένα μικρό χωριό ζουν δυο ερωτευμένα παιδιά, ο Μιχαλιός και η Μαριάννα. Πιο περπατημένη αυτή, άπειρος αυτός, τη βλέπει να του κάνει νάζια και φουντώνει, αλλά η μαμά του ανένδοτη, αφού έχει στο μυαλό της καλύτερες νύφες για τον κανακάρη της. Μοναδική ελπίδα των δύο γυναικών να περάσει το δικό τους είναι μια μάγισσα που επισκέπτονται για να τους δώσει ξόρκια για να κρατήσουν η κάθε μία τον Μιχαλιό για πάρτη τους. 

Τη λες και σεξοκωμωδία αφού στην ουσία της σεξ -έστω και κατά φαντασία- πουλάει, στο σεξ στηρίζεται και το sex appeal των δύο πανέμορφων πρωταγωνιστών τhw προβάλλει. Είναι ίσως η πιο ταιριαστή ταινία για την Γκιζέλα Ντάλι καθώς συνδυάζει κορμί, τσαχπινιά και νάζι, αλλά και για τον Άλκη Γιαννακά που σύμβολο του σεξ ήταν κι ας μην έλεγαν τότε τη φράση. Αν κάτι αναγνωρίζεις ως πρωτοποριακό στην ταινία είναι πως έχει και τον πρωταγωνιστή της στα προκλητικά του και όχι μόνο την πρωταγωνίστριά της, φαντάζομαι για να καλύψει τον παράγοντα "φάτε μάτια ψάρια" και του γυναικείου κοινού. Πλάκα-πλάκα ποιες άλλες ταινίες προωθούσαν του sex appeal του άρρενος ηθοποιού τους; Από εκεί και μετά, βέβαια, το χάος, αφού η ιστορία από τη στιγμή που μπλέκει και η μάγισσα χάνει κάθε ίχνος κωμικής σοβαρότητας και γενικά τη βλέπεις και αναρωτιέσαι γιατί δεν αντέγραφαν το ύφος των αντίστοιχων ιταλικών να ξεμπέρδευαν αξιοπρεπέστερα; Στα θετικά της παραγωγής, τα εξωτερικά γυρίσματα που αν μη τι άλλο γλιτώνουν την ταινία από την ασφυκτική ατμόσφαιρα του στούντιο.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Το αρχείο των ελληνικών ταινιών του Cinemano (μέχρι και τη δεκαετία του '70) βρίσκεται εδώ. Τις πιο ανεξάρτητες και όσες γυρίστηκαν από τα χρόνια του '80 και μετά, θα τις βρείτε εδώ.