Past Lives (2023)
Ελληνικός τίτλος: Περασμένες ζωές
Αισθηματική δραματική ταινία της A24 σε σκηνοθεσία Σελίν Σονγκ, με τους Γκρέτα Λη, Τέο Γιου, Τζων Μαγκάρο.
24 χρόνια νωρίτερα, στη Σεούλ της Νότιας Κορέας, η Να Γιανγκ αποχαιρετά τον συμμαθητή της Χάε Σουνγκ για πάντα, αφού η οικογένειά της μετακομίζει στο Τορόντο. Ο χωρισμός αυτός όμως έμελλε να στιγματίσει τις ζωές των δύο αυτών παιδιών που μάλλον είχαν αρχίσει να αρέσουν ο ένας στον άλλον και ίσως να νιώθουν κάτι πιο ισχυρό. 12 χρόνια πιο μετά, η Να Γιανγκ, Νόρα πλέον, ζει μόνη στη Νέα Υόρκη όπου διακρίνεται σταδιακά ως θεατρική συγγραφέας. Κάποια μέρα ανακαλύπτει στο facebook σχόλιο του Χάε Σουνγκ στην κινηματογραφική σελίδα του πατέρα της, ο οποίος την αναζητά. Ενήλικες πλέον, πιάνουν το κουβάρι της ζωής τους από την αρχή αλλά και σαν να μην πέρασε μια μέρα, με το skype να καλύπτει τα μίλια και τη διαφορά ώρας που τους χωρίζουν. Κι όταν η σχέση τους διακόπτεται ακόμα μία φορά, είναι ο Χάε Σουνγκ που επιτέλους επισκέπτεται τη Νέα Υόρκη, αφού έχουν περάσει άλλα 12 χρόνια.
Τρυφερή, ανθρώπινη, επιτηδευμένη μεν αλλά συγκινητική ταινία που σηματοδοτεί το ντεμπούτο της Σελίν Σονγκ στον κινηματογράφο, με τη διπλή ιδιότητα της σκηνοθέτιδας και της σεναριογράφου. Προσωπική υπόθεση λοιπόν οι "Περασμένες ζωές" για τη δημιουργό τους, που γίνεται ακόμη πιο προσωπική αν λάβουμε υπ' όψιν πως ο κορμός της ιστορίας έχει να κάνει με βιώματα δικά της που έμειναν μέσα της για να ανθίσουν δημιουργικά σε ένα αισθητικής αρτιότητας και στυλιζαρισμένο παραμύθι για ενήλικες. Με τον λόγο οδηγό της και συνοδοιπόρους της τους τρεις αξιαγάπητους πρωταγωνιστές της (spoiler alert, η Νόρα είναι πλέον παντρεμένη στη Νέα Υόρκη), η Σελίν Σονγκ πλάθει ένα ευαίσθητο σύμπαν με ευαίσθητους ανθρώπους που αναζητούν την αγάπη, την ασφάλεια και το "για πάντα", διακυβεύοντας κάποιες φορές το παρόν για ένα μέλλον που δεν γνωρίζουν. Άλλωστε, αυτή η ανθρώπινη ευαισθησία και η καλοσύνη των ηρώων είναι που σε κάνει να δικαιολογείς τις όποιες αδυναμίες του σεναρίου, το οποίο -κακά τα ψέματα- δεν αιτιολογεί εις βάθος τις αντιδράσεις που οδηγούν στα γεγονότα. Έχει όμως τόσο ωραίες στιγμές, τόσο καλογραμμένους διαλόγους (ειδικά τα λόγια που ξεστομίζει ο τρομαγμένος σύζυγος της Νόρα είναι βαθιά συγκινητικά) και μια τέτοια εγκράτεια στις ερμηνείες, που εν τέλει σε παρασύρει σε αυτό το γλυκόπικρο ταξίδι διαμέσου των χρόνων, των ηπείρων και των πολιτισμών, θέτοντας ένα ξεκάθαρο θέμα επιλογής στο οποίο κανείς (μας) δεν φαίνεται πως μπορεί να απαντήσει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου