Lawrence anyways (2012)


Ελληνικός τίτλος: Λόρενς για πάντα

Δραματική κομεντί της ΜΚ2, σε σκηνοθεσία Ξαβιέ Ντολάν, με τους Μελβίλ Πουπώ, Σουζάν Κλεμάν, Ναταλί Μπαι. 

Ο φιλόλογος Λωράνς Αλιά έχει μια μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Επιτυχημένος και αγαπητός στη δουλειά του, ερωτευμένος με την κοπέλα του, τη Φρεντ, δείχνει να απολαμβάνει κάθε μέρα του. Μόνο που κάποια στιγμή αποκαλύπτει το μεγάλο του μυστικό: νιώθοντας απόλυτα δυστυχής στο σώμα του, θέλει να γίνει γυναίκα, και λέει την αλήθεια στη δουλειά του, στη μητέρα του και στην κοπέλα του, με την οποία θέλει και να διατηρήσει τη σχέση τους, αφού ο ίδιος δεν είναι ομοφυλόφιλος. Η ταινία καλύπτει μια δεκαετία ουσιαστικά από τη ζωή του Λωράνς, και τα σκαμπανεβάσματα στη σχέση του με τη Φρεντ, η οποία παραμένει ο μεγάλος του έρωτας. 

Πρόκειται σίγουρα για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα σε μία, όμως, εντελώς άνιση ταινία. Βασικό της πλεονέκτημα η ερμηνεία του Μελβίλ Πουπώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο οποίος παραμένει προσηλωμένος στον (επικίνδυνο να γίνει καρικατούρα) χαρακτήρα του, παρά τις όποιες αλλαγές στην εμφάνιση και την ηλικία του. Προς τιμή του, ο Ντολάν (που υπογράφει και το σενάριο) δεν τον ηρωοποιεί, αφού κατ' ουσίαν πρόκειται για έναν εγωπαθή χαρακτήρα που τον νοιάζει πολύ περισσότερο η πάρτη του, θεωρώντας ντε φάκτο πως οι άλλοι θα αποδεχτούν την κάθε του απόφαση, παρά τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή τους. 

Κι εκεί αρχίζουν τα ζόρια της ταινίας, γιατί εξίσου αντιπαθής μέσα στην υστερική υπερβολή της είναι και η κοπέλα του, που η φωναχτή ερμηνεία τής Σουζάν Κλεμάν την κάνει ακόμα πιο υπερβολική. Η Ναταλί Μπαι στον ρόλο της μητέρας του ψάχνεται σε κάθε σκηνή για να ορθώσει ανάστημα, ενώ οι υπόλοιποι ρόλοι πέφτουν στην παγίδα της γραφικότητας, χωρίς να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό. Προσθέστε σε όλα αυτά την εξαντλητική και αδικαιολόγητη διάρκεια των 2,5 ωρών και κάτι βιντεοκλιπίστικες σεκάνς τις οποίες ο σκηνοθέτης συνηθίζει αλλά εδώ είναι άνευ λόγου και ουσίας και έχετε έναν ιντριγκαδόρικο αχταρμά που δεν πάει όμως πουθενά συγκεκριμένα και το κυριότερο σε αφήνει αδιάφορο ως προς τους ήρωές του.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Fourmi (2019)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Θέατρο - Έρωτας-Κόκκινο Φιλί -Κεφάλαιο ΙΙΙ (2024)