Beauty and the beast (2017) (3D)

Ελληνικός τίτλος: Η πεντάμορφη και το τέρας

Μιούζικαλ της Disney, σε σκηνοθεσία Μπιλ Κόντον, με τους Έμμα Γουώτσον, Νταν Στήβενς, Λιουκ Έβανς, Τζος Γκαντ, Κέβιν Κλάιν και τις φωνές των Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Στάνλεϋ Τούτσι, Ίαν ΜακΚέλλεν, Έμμα Τόμσον. 

Η Μπελ ζει σε ένα μικρό γαλλικό χωριό, όπου αισθάνεται ότι δεν τη χωράει ο τόπος. Ονειροπόλα καθώς είναι, φαντάζεται μια ζωή μακριά από εκεί, δραπετεύοντας στα βιβλία της ενώ την ίδια στιγμή γίνεται περίγελως των συγχωριανών της. Και σε μια στιγμή, η ζωή της αλλάζει, όταν ο πατέρας της κρατείται αιχμάλωτος σε έναν μαγεμένο πύργο, από τον ιδιοκτήτη του, ένα άγριο και με φρικιαστική μορφή ανθρωπόμορφο τέρας. 

Ήταν 1991 όταν η Disney αναγεννάται στην πρότερη δόξα της και οι ταινίες κινουμένων σχεδίων παύουν να αποτελούν παιδική υπόθεση. Μετά την προηγούμενη επιτυχία της, τη Μικρή Γοργόνα, η κορυφαία εταιρεία επιστρέφει με μια μουσική υπερπαραγωγή που σπάει τα ταμεία και τη φέρνει ξανά στο προσκήνιο. Με υπέροχες μελωδίες και ένα τραγούδι διαχρονικό, πλέον, που κερδίζει και το Όσκαρ, η Πεντάμορφη φτάνει να διεκδικεί και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας, γεγονός πρωτόγνωρο για την ιστορία της Ακαδημίας. Λίγα χρόνια αργότερα, μεταφέρεται στο θέατρο, σε μια φαντασμαγορική παραγωγή, με επιπλέον τραγούδια, ενώ πλέον φτάνει η σειρά της να γυριστεί με ηθοποιούς, στο πλαίσιο της απόφασης της Disney να "ζωντανέψει" τα κλασσικά της κινούμενα σχέδια (είχαν προηγηθεί η "Σταχτοπούτα" και το "Βιβλίο της ζούγκλας"). Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ένας άνισος αλλά ταλαντούχος άνθρωπος, ο Μπιλ Κόντον, που είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις για το "Θεοί και δαίμονες", ενώ είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του στο μιούζικαλ με το "Dreamgirls". Εδώ, παίρνει το πρωτότυπο υλικό του και το απογειώνει, επιτυγχάνοντας να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στο ρομαντικό παραμύθι και το μιούζικαλ-εξτραβαγκάντσα. Δίνει ζωή και υπόσταση στους μαγεμένους χαρακτήρες (κάποιους από τους οποίους, όμως, βρίσκω πιο γλυκούς στην σκιτσαρισμένη εκδοχή τους), καθοδηγεί άριστα την Έμμα Γουώτσον στον ρόλο της Πεντάμορφης (παρά τις αρχικές μου επιφυλάξεις για την επιλογή της), στήνει έναν διασκεδαστικότατο Λεφού, χωρίς να τον βγάζει καραγκιόζη, αλλά πρωτίστως κάνει μάγκα και πρωταγωνιστή με κότσια τον Λιουκ Έβανς, στον ρόλο του Γκαστόν, που τον σκηνοθετεί σαν δύναμη της φύσης. Παράλληλα, γνωρίζοντας ότι η ταινία θα παιχτεί σε 3D, τοποθετεί την κάμερά του κατάλληλα γα να παίξει με το βάθος και τα τρισδιάστατα κολπάκια, με αποτέλεσμα ένα 3D που αξίζει τα λεφτά του και ενισχύει τη μαγική ατμόσφαιρα της ταινίας. Σκηνικός διάκοσμος και εφφέ ανήκουν στη σφαίρα της μαγείας και του παραμυθιού, ενώ οι μουσικές και τα τραγούδια εξακολουθούν να ακούγονται συναρπαστικά. Υπέροχο!