Suburra (2015)

Ελληνικός τίτλος: Υπόγεια πόλη

Δραματική περιπέτεια του Στέφανο Σολίμα, με τους Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Γκρέτα Σκαράνο, Έλιο Τζερμάνο, Αλεσάντρο Μπόργκι, Τζούλια Ελέτρα Γκοριέτι, Κλαούντιο Αμέντολα, Ζαν-Υγκ Ανγκλάντ. 

Ρώμη, 2011. Με τη χώρα να βυθίζεται στην οικονομική κρίση και την κυβέρνηση έτοιμη να παραιτηθεί, μια ομάδα βουλευτών, σε αγαστή σύμπνοια με τις μαφιόζικες οικογένειες του νότου, κάνουν ό,τι μπορούν να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την ανάπλαση της περιοχής της Όστιας, στα περίχωρα της πρωτεύουσας, η οποία βάσει των πλάνων θα μεταμορφωθεί σε ένα ιταλικό Λας Βέγκας. Ο πρωτοστάτης του συγκεκριμένου project, βουλευτής Φίλιππο Μαλγκράντι, με έφεση στα ναρκωτικά και τις γυναίκες, προκαλεί μια μοιραία νύχτα ένα ντόμινο τραγικών εξελίξεων που φέρνουν αντιμέτωπες σε πόλεμο τις οικογένειες της μαφίας και βάφουν με αίμα τους δρόμους της πόλης. 

Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας μεταφράζεται ελεύθερα ως "φτωχογειτονιά", ενώ κυριολεκτικά αποκαλείται έτσι μια περιοχή της αρχαίας Ρώμης (στην οποία λέγεται ότι μεγάλωσε και ο ίδιος ο Ιούλιος Καίσαρας), την οποία έπλητταν η πείνα και η πορνεία. Μια τέτοια γειτονιά περιγράφει και η εξαιρετική αυτή ταινία, με τη διαφορά πως η εγκληματικότητα και η διαφθορά απλώνουν πλέον τα πόδια τους σε ολόκληρη την πόλη και εν δυνάμει σε ολόκληρη τη χώρα. Μια Ιταλία πνιγμένη στη διαφθορά, τον χρηματισμό, τα ναρκωτικά και το έγκλημα, και άνθρωποι έτοιμοι να εκπορνευτούν (κυριολεκτικά και μεταφορικά) με στόχο το εύκολο και βρώμικο χρήμα. Η ταινία κάνει αντίστροφη μέτρηση για τη "Δευτέρα Παρουσία", όπως την αποκαλεί χαρακτηριστικά, και ξετυλίγεται σε μια περίοδο 7 ημερών πριν το μεγάλο ματοκύλισμα.  Ένα γαϊτανάκι ανθρώπων μάς συστήνεται σταδιακά με τις φαινομενικά άσχετες ζωές τους να συνδέονται η μία με την άλλη, με το πέρασμα της κάθε ώρας. Βίαιη, σκοτεινή και ατίθαση, η ταινία δεν κολώνει να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να μας δείξει κατάμουτρα όλα αυτά τα γεγονότα που χτίζουν σταδιακά τη συναρπαστική κορύφωση. Η φροντισμένη φωτογραφία του Πάολο Καρνέρα αναδεικνύει την ίδια τη Ρώμη και τα περίχωρά της σε βασικό πρωταγωνιστή, ενώ σκιαγραφεί στα κοντινά και την γκροτέσκα ψυχή των ηρώων της, ένα καλοκουρδισμένο καστ συνόλου, που δουλεύει ενωμένο σαν γροθιά για να εξυπηρετήσει το σενάριο και την αφήγηση. 

Την ίδια στιγμή, η μελωδική αλλά σε και σε παράκρουση μουσική με electro επιρροές ενισχύει το αλλόκοσμο περιβάλλον του φιλμ, το οποίο εκπροσωπεί μια από τις καλύτερες στιγμές του μαφιόζικου σινεμά, ενώ την ίδια στιγμή ασκεί κριτική στη σημερινή πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ιταλίας (αλλά ίσως και της Ευρώπης της νότου). Ο σκηνοθέτης Στέφανο Σολίμα, γνωστός στην Ιταλία για τις δουλειές του στην τηλεόραση (αλλά και στην Ελλάδα, αφού η τηλεοπτική του εκδοχή της ταινίας Gomorra παίχτηκε από τα κανάλια της Nova), αποδεικνύεται στην πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα σε μέγα μάστορα, στα χνάρια των μεγάλων του γκανγκστερικού σινεμά, καθώς φροντίζει να εξυπηρετήσει στο μέγιστο βαθμό την ιστορία του, με ρυθμούς των οποίων την ένταση κουρδίζει ανάλογα με τη στιγμή, και με την αόρατη απειλή να πλανάται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο καρρέ. Συναρπαστικό, δυνατό σινεμά.