Marie-Octobre (1959) (Α/Μ)

Ελληνικός τίτλος: Η Μαρία του Οκτώβρη

Δραματικό θρίλερ της Pathé, σε σκηνοθεσία Ζυλιέν Ντυβιβιέ, με τους Ντανιέλ Νταριέ, Μπερνάρ Μπλιέ, Ρομπέρ Νταλμπάν, Πωλ Φρανκέρ, Ζαν Φυζιέ-Ζιρ, Πωλ Γκερ, Ντανιέλ Ιβερνέλ, Πωλ Μερίς, Σερζ Ρεζιανί, Νοέλ Ροκβέρ, Λίνο Βεντούρα. 

15 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Μαρί Οκτόμπρ προσκαλεί τους παλιούς συντρόφους της από την Αντίσταση για δείπνο στο σπίτι της. Αυτό που οι παλιοί της συνεργάτες δεν γνωρίζουν είναι πως εκείνη τους μάζεψε εκεί με σκοπό να αποκαλυφθεί ο προδότης εξαιτίας του οποίου είχε σκοτωθεί τότε ο αρχηγός της ομάδας τους. 

Έχουμε να κάνουμε με ένα συναρπαστικό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι ή τους δέκα μικρούς νέγρους σε αντιστασιακό περιτύλιγμα. Ένα μαστόρικο σενάριο που το συνυπογράφουν ο σκηνοθέτης και ο Ζακ Ρομπέρ, συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε, αποκτά πνοή τόσο από τους διαλόγους του Ανρί Ζανσόν όσο και από τις καλοδουλεμένες ερμηνείες του καστ. Δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές, δεν υπάρχουν αθώοι και ένοχοι, δεν υπάρχουν εμφανή στοιχεία. 11 άνθρωποι κλεισμένοι στο σαλόνι μιας πολυτελούς έπαυλης προσπαθούν να ξεσκεπάσουν την αλήθεια, όχι όμως και τον πραγματικό τους εαυτό, χωρίς να διστάζουν ούτε στιγμή να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλον, μόνο και μόνο για να διώξουν την υπόνοια της ευθύνης από πάνω τους. Γρήγορη, έξυπνη, με σωστές δόσεις χιούμορ για να φεύγει η σκοτεινιά, άψογα κινηματογραφημένη μέσα στους τέσσερις τοίχους της και με τέλεια συγχρονισμένους ρυθμούς, η Μαρία του Οκτώβρη είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του γαλλικού σινεμά της εποχής, που ο χρόνος δεν έχει αγγίξει ούτε για μια στιγμή.