Slava (2016)

Ελληνικός τίτλος: Glory

Δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Κριστίνα Γκρόζεβα & Πέταρ Βαλκάνωφ, με τους Στέφαν Ντενολυούμπωφ, Μαργκίτα Γκόσεβα, Μίλκο Λαζάρωφ. 

Ένας εργάτης του βουλγαρικών σιδηροδρόμων, τραυλός και μοναχικός που ζει σαν ερημίτης, βρίσκει την ώρα που πραγματοποιεί την καθημερινή του επιθεώρηση στις σιδηροτροχιές ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Το παραδίδει στην αστυνομία και ξαφνικά γίνεται ο ήρωας δημόσιος υπάλληλος που τόσο απεγνωσμένα χρειάζεται το Υπουργείο Μεταφορών, εν μέσω αποκαλύψεων για σκάνδαλα στα οποία εμπλέκεται ο ίδιος ο υπουργός. Η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του υπουργείου στήνει μια λαϊκή φιέστα παρουσία δημοσιογράφων κατά την οποία απονέμεται ως δώρο στον υπάλληλο (σαν φοβισμένο αγρίμι, άκρως ρεαλιστικός ο Στέφαν Ντενολυούμπωφ) ένα ρολόι χειρός. Για να το φορέσει, όμως, την ώρα της τελετής, εκείνη του ζητάει να βγάλει αυτό που φοράει, ένα παλιό μάρκας Slava (glory, δόξα, στα ελληνικά), που έφερε εγχάρακτη αφιέρωση από τον πατέρα του. Το ρολόι όμως παραπέφτει κάπου, και η απώλειά του ξεκινά ένα ντόμινο εξελίξεων με απρόβλεπτη κατάληξη. 

Πολύ ενδιαφέρουσα ταινία, με ερμηνείες και στιβαρούς χαρακτήρες που αφηγείται τα γεγονότα της με ακρίβεια και λεπτομέρεια, ενώ την ίδια στιγμή σκιαγραφεί και την πολιτική κατάσταση στη Βουλγαρία (την οποία θα βρείτε εξαιρετικά οικεία). Αν με ρωτήσετε, μου έλειψε το παρελθόν του ήρωα, αυτού του ερημίτη κεκέ υπαλλήλου, καθώς δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για αυτόν. Από την άλλη, βέβαια, αυτή η άγνοια συντελεί και στο απρόβλεπτο φινάλε, οπότε ας την παραλείψω. Την ίδια στιγμή όμως, έχουμε την ερμηνεία του πρωταγωνιστή της, αλλά και της δημοσιοσχεσίτισσας σκύλας του υπουργείου (Μαργκίτα Γκόσεβα) που δεν διστάζει να φτάσει στα άκρα της ηθικής για να φέρει εις πέρας τον σκοπό της. Κι όταν συνειδητοποιεί τι έχει κάνει, έρχεται η κάθαρση (;) του φινάλε και, ξαφνικά, συνειδητοποιείς ότι την ταινία αυτή, όσο μικρού βεληνεκούς κι αν φαντάζει, δεν θα την ξεχάσεις ποτέ, τελικά.