Le deuxième souffle (1966) (Α/Μ)


Ελληνικός τίτλος: Η δεύτερη πνοή

Αστυνομική περιπέτεια της S. N. Prodis σε σκηνοθεσία Ζαν-Πιερ Μελβίλ, με τους Λίνο Βεντούρα, Πωλ Μερίς, Ρεϋμόν Πελεγκρέν, Κριστίν Φαμπρεγκά, Πωλ Φρανκέρ, Πιερ Ζιμμέρ.

Ένας επικίνδυνος εγκληματίας, ο Γκυ, δραπετεύει από τις φυλακές μαζί με άλλους τρεις κρατούμενους, αλλά μόνο αυτός παραμένει ζωντανός. Ταξιδεύει από τη Μασσαλία στο Παρίσι, όπου τον κρύβει η αγαπημένη του σε ένα διαμέρισμα έξω από την πόλη. Το θέμα είναι πως η άφιξή του συμπίπτει με έναν πόλεμο συμμοριών, στον οποίο εμπλέκεται αναγκαστικά, αφού οφείλει να προστατεύσει τη Μανούς και τους φίλους του. Σκοπεύοντας να εγκαταλείψει για πάντα τη Γαλλία, όπου ήδη η αστυνομία έχει ξεκινήσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό του, ο Γκυ συμμετάσχει σε ένα τελευταίο χτύπημα που θα του επιτρέψει να βρει τα λεφτά για μια δεύτερη ζωή.

Καθαρόαιμο αστυνομικό της γαλλικής σχολής και μάλιστα εκείνης της συγκεκριμένης περιόδου όταν το σινεμά της Γαλλίας "συνδιαλεγόταν" καλλιτεχνικά με το Χόλυγουντ, ανταλλάσσοντας ιδέες και στυλ. Ο Μελβίλ αφήνει ακόμη μία φορά το σκηνοθετικό του στίγμα αλλά και το ύφος του στους διαλόγους, με μια ταινία αμιγώς "αντρική", όπου ο λόγος τιμής και οι ηθικοί κώδικές παίζουν τον πρώτο ρόλο, ακόμα και μεταξύ κατεργαρέων. Την ηθική άλλωστε σχολιάζει με την ιστορία αυτή ο Μελβίλ καθώς οι ήρωές του, εγκληματίες ή/και αστυνομικοί, οφείλουν να τιμωρηθούν εάν ξεπεράσουν τις κόκκινες διαχωριστικές γραμμές του κώδικα συμπεριφοράς, εξ ου και η κάθαρση στο ομολογουμένως τραγικό αλλά και λυτρωτικό φινάλε. Καθαρή ασπρόμαυρη φωτογραφία με δυνατά κοντράστ που περιγράφει πιο έντονα τις εκφράσεις στα πρόσωπα των ηθοποιών, περιορισμένη αλλά λειτουργική χρήση μουσικής και συγκρατημένες ερμηνείες ενισχύουν την αποστασιοποιημένη ματιά του Μελβίλ που παρακολουθεί αμέτοχος τα γεγονότα, αφήνοντας τον θεατή μοναδικό κοινωνό των ιδεών και ένορκο της ετυμηγορίας. Υπέροχος ο Λίνο Βεντούρα, αρσενικό πολλών καρατίων από κάθε άποψη, την ίδια στιγμή που η Κριστίν Φαμπρεγκά λέει τόσα πολλά χωρίς να λέει σχεδόν τίποτα, μόνο με το πρόσωπό της κατάφατσα στην κάμερα. 

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε το γαλλόφωνο σινεμά, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώΓια περιπέτειες και δράση, κλικ εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)