The terror (1963)


Ελληνικός τίτλος: Η εκδίκηση μιας νεκρής

Ταινία τρόμου του Ρότζερ Κόρμαν, με τους Τζακ Νίκολσον, Μπόρις Καρλόφ, Σάντρα Νάιτ, Ντόροθυ Νώυμαν.

Ένας γάλλος στρατιώτης του Ναπολέοντα, ο Αντρέ Ντυβαλιέ, απομακρύνεται από το τάγμα του και χάνεται σε ένα έρημο τοπίο. Εκεί τον σώζει μια άγνωστη γυναίκα που του συστήνεται ως Ελέν και η οποία μοιάζει πολύ με τη νεκρή εδώ και 20 χρόνια σύζυγο του Βαρώνου Φον Λέππε. Ο Αντρέ αποφασίζει να μάθει την πραγματική ταυτότητα της Ελέν και ανακαλύπτει το πιο σκοτεινό μυστικό του Βαρώνου: αυτός ήταν που είχε σκοτώσει τη γυναίκα του όταν είχε μάθει ότι τον απατούσε. Μόνο που τα τελευταία δύο χρόνια, το φάντασμα της Ίλσα καταδιώκει τον Βαρώνο, παρακινώντας τον να αυτοκτονήσει ώστε να τιμωρηθεί για την πράξη του αλλά και για να μείνουν αιώνια μαζί.

Αξιόλογη ταινία τρόμου και μια από τις πλέον προσωπικές του Ρότζερ Κόρμαν, παρά τις τρομακτικές δυσκολίες κάτω από τις οποίες γυρίστηκε, αφού ούτε λεφτά υπήρχαν ούτε χρόνος. Τα σκηνικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι ό,τι είχε απομείνει από "Το κοράκι" και τον "Στοιχειωμένο Πύργο" που ο Κόρμαν είχε γυρίσει για λογαριασμό της American International, ενώ για λόγους συντεχνιακούς αναγκαζόταν να "αναθέτει" τη σκηνοθεσία σε άλλους (ακόμα και στον Τζακ Νίκολσον) αφού δεν μπορούσε να "προσλάβει" τον εαυτό του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο ίδιος ο Μπόρις Καρλόφ είχε πει κάποτε πως ορισμένες σκηνές γυρίζονταν την ίδια στιγμή που τα συνεργεία ξήλωναν τα σκηνικά από το στούντιο. Στην παραγωγή συμμετείχε και ο Φράνσις Κόπολα (χωρίς το "Φορντ" τότε) που επίσης διετέλεσε σκηνοθέτης για κάποιες ημέρες. Το παράξενο και συνάμα σπουδαίο με αυτήν την ταινία είναι πως τίποτα από όλα αυτά δεν φαίνεται στο τελικό αποτέλεσμα που μάλλον θετική εντύπωση αφήνει, χάρη πρωτίστως στο σενάριο που θυμίζει εν πολλοίς Έντγκαρ Άλαν Πόε χωρίς όμως να έχει την παραμικρή σχέση με κανένα από τα έργα του. Έχεις λίγο την αίσθηση ότι κάπου χάνεις το νόημα της ιστορίας (κι αυτό επειδή οι σκηνές γυρίστηκαν άρον-άρον με τον κάθε ηθοποιό ξεχωριστά και μετά στο μοντάζ δεν έδεναν όλες μεταξύ τους) αλλά κάποιες ένθετες επεξηγήσεις δίνουν τις πληροφορίες που χρειάζονται. Πολύ ατμοσφαιρική και επιβλητική η φωτογραφία.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις σειρών και κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Αν αγαπάτε τα θρίλερ, θα βρείτε κείμενα και κριτικές από το αρχείο του Cinemano, εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Fourmi (2019)

Θέατρο - Ρουά ματ (2024)

Θέατρο - The Big Game (2024)

Θέατρο - Τζούλια (2024)

Το αγοροκόριτσο (1959) (Α/Μ)