And then there were none (2015)

Ελληνικός τίτλος: Και μετά δεν έμεινε κανένας

Μίνι σειρά θρίλερ των Lifetime/BBC σε σκηνοθεσία Γκρεγκ Βιβέιρος, με τους Μεβ Ντέρμοντυ, Τσαρλς Ντανς, Τόμπυ Στήβενς, Μπερν Γκόρμαν, Άινταν Τέρνερ, Μιράντα Ρίντσαρντσον, Σαμ Νηλ, Ντάγκλας Μπουθ, Νόα Τέυλορ, Άννα Μάξουελ Μάρτιν.

Δέκα άγνωστοι βρίσκονται παγιδευμένοι σε μία βίλα στη μέση του πουθενά, όπου έντρομοι συνειδητοποιούν πως ένας-ένας δολοφονούνται κατ' αντιστοιχία με ένα γνωστό παιδικό τραγουδάκι. Φυσικά και μιλάμε για το πιο εμβληματικό ενδεχομένως μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι που είτε ως "Δέκα Μικροί Νέγροι" ή "Δέκα Μικροί Ινδιάνοι" έχει πέσει θύμα της πρόσφατης πολιτικοκορεκτίλας και πλέον τείνει να κυκλοφορεί ως "Και μετά δεν έμεινε κανένας" από τον τελευταίο στίχο του τραγουδιού. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, το ίδιο το τραγουδάκι αναφέρεται ως "Δέκα Μικροί Στρατιώτες", γεγονός το οποίο τουλάχιστον συνάδει με τη μεταφορά της δράσης στη Νήσο του Στρατιώτου, ένα μικρό, ακατοίκητο νησί που υποτίθεται πως βρίσκεται έξω από την ακτή του Ντέβον, στο νότο της Μεγάλης Βρετανίας, στα σύνορα με την Κορνουάλη. Μάλιστα, τα ίδια τα φυσικά τοπία της Κορνουάλης που επελέγησαν για τα γυρίσματα είναι ένας ακόμη βασικός πρωταγωνιστής της σειράς, καθώς αναδεικνύουν την αγριάδα, την απομόνωση και τον φόβο που κυριαρχούν σε τούτην εδώ τη νέα ανάγνωση της ούτως ή άλλως σκοτεινής ιστορίας, μίας από τις πλέον μυστηριώδεις και άγριες που μας έδωσε η ταλαντούχος συγγραφέας. Βλέπετε, χωρίς τη Μαρπλ ή τον Πουαρό ή έστω τον παραμικρό εκπρόσωπο του νόμου, η ιστορία των Δέκα Μικρών Νέγρων φαντάζει μετέωρη ηθικά, καθώς θύματα και θύτης στέκουν ολομόναχοι και αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, έρμαια της μοίρας τους και υπόλογοι έναντι των επιλογών τους και της εκδικητικής μανίας του δολοφόνου. Την ίδια στιγμή, η χαώδης, γεμάτη δωμάτια, διαδρόμους και υπόγεια έπαυλη ανοίγει διάπλατα το τρόμο στο ενδεχόμενο αυτοί οι δέκα μικροί στρατιώτες, προσκεκλημένοι του μυστηριώδους ζεύγους Όουεν, να μην είναι οι μόνοι που βρίσκονται στα διάσπαρτα δωμάτια. Η διεύθυνση φωτογραφίας του Τζων Παρντιού παίζει έντεχνα με το φως, το ημίφως και το σκοτάδι μέσα στη βίλα, πλάθοντας εικόνες μυστηριακές και επίφοβες, την ίδια στιγμή που στα εξωτερικά πλάνα αφήνεται στην αγριάδα και τη γκριζάδα του τοπίου που αγκαλιάζουν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα. 

Η καλλιτεχνική διεύθυνση της σειράς, που με την τρίωρη σχεδόν διάρκειά της, μπορεί να εκληφθεί και ως ταινία, δίνει το στίγμα που ορίζει και τις ερμηνείες ενός σωστά επιλεγμένου και ταλαντούχου επιτελείου ηθοποιών από το σινεμά και την τηλεόραση που παρ' ότι ακολουθεί τις συμβάσεις της εποχής λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο, εμφυσά μια φρέσκια πνοή στις ερμηνείες και το ύφος. Ο κάθε ηθοποιός κουβαλά το δικό του χαρακτήρα και στυλ, όπως προτάσσει και η ανάγκη του σεναρίου, με αυτούς τους δέκα αγνώστους και εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους να αντιμετωπίζουν τον πανικό και τον θάνατο, ο κάθε ένας με τις δικές του προσλαμβάνουσες και τις δικές του ενοχές. Έχει μάλιστα μεγάλο ενδιαφέρον το ταξίδι στο παρελθόν για κάποιους από αυτούς, το οποίο μας επιτρέπει να ζήσουμε το γεγονός για το οποίο σήμερα κατηγορούνται από αυτόν τον άγνωστο τιμωρό. Η έξυπνη τοποθέτηση των flash back και το λειτουργικό τους ντεκουπάζ ξετυλίγει παράλληλα με το παρόν και το πρόσφατο παρελθόν των ηρώων μας, ενώ ταυτόχρονα "αποθεατρικοποιεί" το όλο εγχείρημα, βγάζοντάς το και έξω από τους τέσσερις τοίχους της έπαυλης ή τις άγριες ακτές του νησιού. Άλλοι με μικρότερο και άλλοι με μεγαλύτερο ρόλο, ανάλογα τον χρόνο κατά τον οποίο δολοφονούνται, όλοι οι ηθοποιοί στέκουν στο ύψος των περιστάσεων, είτε στο τώρα είτε στο τότε τους, αποδίδοντας χαρακτήρες που εξελίσσονται ή που διαμορφώνονται ανάλογα με την περίσταση. Το μοναδικό που νιώθεις να συγκρούεται κάποιες στιγμές στη σειρά, είναι το διαφορετικό ύφος των δύο ακτών του Ατλαντικού. Η σύμπραξη του BBC με τον αμερικανικό όμιλο των A+E Networks είναι φορές που αλλοτριώνει τον αυθεντικά βρετανικό χαρακτήρα της, προσδίδοντάς της ύφος αμερικανικής παραγωγής που προσποιείται την αγγλική. Αυτό όμως αποτελεί λεπτομέρεια που ουδόλως αποσπά την προσοχή ή στερεί από αυτήν την τόσο σκοτεινή αλλά και σέξυ εκδοχή του μυθιστορήματος της Άγκαθα Κρίστι το ενδιαφέρον και την αξία του τελικού αποτελέσματος.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών, σειρών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Συγκεντρωμένα τα κείμενα για τις τηλεοπτικές παραγωγές θα τα βρείτε εδώ.