Λόλα (1964) (Α/Μ)
H αφίσα της ταινίας είναι από το Ελληνικό Λαογραφικό και Ιστορικό Αρχείο
H αφίσα της ταινίας είναι από το αρχείο της Finos Film
Δραματική ταινία της Finos Film σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, με τους Τζένη Καρέζη, Νίκο Κούρκουλο, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Παντελή Ζερβό, Γιάννη Βογιατζή, Νίκο Φέρμα, Λαυρέντη Διανέλλο, Σπύρο Καλογήρου.
Μετά από 3 χρόνια στη φυλακή, ως αποδιοπομπάιος τράγος μιας "δουλειάς" που στράβωσε, ο Άρης αφήνεται ελεύθερος και επιστρέφει αναπάντεχα στα παλιά του λημέρια, στην Τρούμπα. Μοναδικός λόγος της επίσκεψής του είναι να συναντήσει τη γυναίκα που αγαπά, τη Λόλα, τραγουδίστρια στο καμπαρέ ενός συνεργάτη του, για να μάθει αν ήταν αυτή που τον είχε καρφώσει τότε. Η επιστροφή του δεν είναι αρεστή σε κανέναν, ακόμα και στην Λόλα που αρχικά προσπαθεί να τον διώξει, μόνο και μόνο για να του γλιτώσει τη ζωή, αφού ξέρει πως το αφεντικό της, ο Στέλιος, θέλει να τον βγάλει από τη μέση για να την κρατήσει για την πάρτη του.
Η απρόσμενη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία που είχα σημειώσει τα "Κόκκινα Φανάρια" έναν χρόνο νωρίτερα, και τα οποία είχαν ταξιδέψει μέχρι τα Όσκαρ, δημιούργησαν ένα νέο ρεύμα στο ελληνικό σινεμά και αρκετούς επίδοξους μιμητές που αναγνώρισαν στην αμαρτωλή Τρούμπα έναν φρέσκο τόπο δράσης και έναν σωρό από νέους, "ακατάλληλους δι' ανηλίκους" χαρακτήρες. Δεν είναι διόλου τυχαίο άλλωστε πως την ίδια χρονιά με τα "Κόκκινα Φανάρια" εμφανίστηκε και ο "Δρόμος με τα Κόκκινα Φώτα", σε μια απόπειρα δανεισμού της δημοφιλίας ακόμα και του τίτλου. Όπως και να έχει, είτε επ' αφορμή της ταινίας του Βασίλη Γεωργιάδη είτε αφ' εαυτού της, η Finos Film γυρίζει το δικό της φιλμ νουάρ που διαδραματίζεται στην κακόφημη συνοικία του Πειραιά και γράφει εν αγνοία της ιστορία. Ο Ντίνος Δημόπουλος κάνει θαύματα, αναδεικνύοντας το αδύναμο σενάριο του Ηλία Λυμπερόπουλου σε πολύ καλή ταινία που με τις υπέροχες λεπτομέρειές της και τους διαχρονικά κλασικούς πλέον χαρακτήρες, υπερβαίνει τη "μικρή" ιστορία που δεν αφήνει πολύ χρόνο και πολύ τόπο στους ήρωες να αναπτυχθούν, παρουσιάζοντάς τους περισσότερο ως προσχηματικές φιγούρες παρά ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Ο Δημόπουλος και ο Φίνος είναι σίγουρο πως τις είχαν εντοπίσει αυτές τις αδυναμίες, οπότε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επένδυσαν στους άλλους τομείς της ταινίας δημιουργώντας εν τέλει ένα εμβληματικό ορόσημο στην ιστορία της Εταιρείας αλλά και συνολικά του ελληνικού σινεμά.
Η εξαιρετική επιλογή του καστ με την Τζένη Καρέζη να επιστρέφει στη Finos ύστερα από διετή απουσία, η κυρίαραχη παρουσία του Νίκου Κούρκουλου σε ένα ρόλο που πλέον τον επιβεβαιώνει ως τον απόλυτο "νουάρ" έλληνα ηθοποιό, η φωτογραφία του Νίκου Καβουκίδη και η μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου υπερβαίνουν σε μέγεθος την ίδια την ιστορία και μπολιάζουν την ταινία με στοιχεία μεγάλου σινεμά. Δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς και το μεγαλειώδες της παραγωγής, με την Τρούμπα να στήνεται στα πλατώ της Finos Film σε ένα τεραστίου μεγέθους και υψηλής αισθητικής σκηνικό (Μάρκος Ζέρβας) που είναι από τα πιο ρεαλιστικά που έχουν αποτυπωθεί ποτέ σε ελληνική ταινία και θυμίζει με επιτυχία αντίστοιχες σκηνογραφικές δουλειές του Χόλυγουντ. Γεμάτη από εξαιρετικές, μεμονωμένες στιγμές, ιστορικές πλέον ατάκες ("Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη"), και την αμίμητη μουσική σεκάνς με τη Βίκυ Μοσχολιού να τραγουδά "Του Ήλιου Σβήστηκε το Φως" ακουμπισμένη στο παράθυρό της, η "Λόλα" περνά στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και καταγράφεται στο συλλογικό ασυνείδητο.
Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου