Ποτέ δε σε ξέχασα (1962) (Α/Μ)

Δραματική ταινία της Φοίνιξ Φιλμ σε σκηνοθεσία Κώστα Ανδρίτσου, με τους Κάκια Αναλυτή, Δημήτρη Παπαμιχαήλ, Αλεξάνδρα Λαδικού, Διονύση Παπαγιαννόπουλο, Δέσπω Διαμαντίδου, Σπύρο Μουσούρη, Άγγελο Μαυρόπουλο, Άννα Παϊτατζή.

Απηυδισμένη από τις παρανομίες του πατέρα της στις οποίες διαρκώς προσπαθεί να την εμπλέξει, η νεαρή Κάτια κρύβεται κάποιο βράδυ στον κήπο του σπιτιού της Μάρθας, μιας ευγενικής κοπέλας που ακούει με ενδιαφέρον την ιστορία της και της υπόσχεται να τη βοηθήσει. Βρίσκοντάς της δουλειά ως μοδίστρα στον οίκο μόδας όπου εργάζεται και μέρος να μείνει στο σπίτι μιας υπαλλήλου, η Κάτια μπορεί να ξεκινήσει με αισιοδοξία τη νέα τη ζωή. Στο μεταξύ, γνωρίζει και ερωτεύεται έναν αρχιτέκτονα, τον Παύλο, που έχει αναλάβει την ανακατασκευή της αίθουσας επιδείξεων του οίκου, χωρίς όμως να ξέρει πως είναι κρυφά από όλους στην εταιρεία αρραβωνιασμένος με τη Μάρθα. Όταν σκιές από το παρελθόν κάνουν απειλητικά την επανεμφάνισή τους και απειλούν την ήρεμη ζωή της, η Κάτια πρέπει να πάρει γενναίες αποφάσεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να θυσιάσει όλα όσα αγαπά.

Σοβαρού περιτυλίγματος μελό, χωρίς μπουζούκια αλλά τίγκα στις συμπτώσεις και τις υπερβολές, οι οποίες όσο κι αν αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του είδους εδώ δεν πείθουν ποτέ, καθώς η μία διαδέχεται την άλλη και μάλιστα από τα πρώτα λεπτά της ταινίας. Το σενάριο που υπογράφει ο σκηνοθέτης Κώστας Ανδρίτσος, ξετυλίγεται προσχηματικά, χωρίς αληθοφάνεια, με λύσεις εξ ουρανού και γεγονότα ή αντιδράεις που δεν δικαιολογούνται. Τουλάχιστον έχει κάμποσα εξωτερικά γυρίσματα αποφεύγοντας έτσι την κλεισούρα του στούντιο, ερμηνείες αν μη τι άλλο όχι κραυγαλέες και στα όρια τη ηρεμίας και μια ασυνήθιστη σεκάνς προς το τέλος με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ να κυνηγά με το αυτοκίνητό του ένα τραίνο ώστε να το προλάβει στον επόμενο σταθμό. Παρ' ότι τα ρακόρ είναι του τρελού και το τραίνο που καταδιώκει είναι στην ουσία τρία διαφορετικά (που μάλιστα μεταμορφώνονται ως δια μαγείας από ντήζελ σε ατμοκίνητα από σκηνή σε σκηνή) αναγνωρίζεις καλόπιστα την πρόθεση για ένα φινάλε με κινηματογραφική δυναμική και με διαφορετικό ύφος.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.

Το αρχείο των ελληνικών ταινιών του Cinemano (μέχρι και τη δεκαετία του '70) βρίσκεται εδώ. Τις πιο ανεξάρτητες και όσες γυρίστηκαν από τα χρόνια του '80 και μετά, θα τις βρείτε εδώ.