Les Misérables: The Staged Concert (2019)

H Universal μαγνητοσκοπεί σε τηλεσκηνοθεσία Νικ Μόρις την παράσταση των "Αθλίων", στην εμβληματική παραγωγή του Κάμερον Μάκιντος, από το Θέατρο Γκίλγουντ στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου, σε θεατρική σκηνοθεσία Τζέημς Πάουελ και Ζαν-Πιερ βαν ντε Σπούι. Στους βασικούς ρόλους εμφανίζονται οι: Μάικλ Μπωλ, Άλφι Μπόου, Κάρι Χόουπ Φλέτσερ, Ματ Λούκας, Ρομ Χάουτσεν, Μπράντλεϋ Τζέηντεν, Κέητυ Σέκομπ, Σαν Άκο, Λίλυ Κέρχος, Λόγκαν Κλαρκ.

Η συγκεκριμένη παράσταση αποτελεί ορόσημο για την ιστορία του μιούζικαλ των Αλαίν Μπουμπλίλ και Κλωντ-Μισέλ Σαίνμπεργκ, καθώς σηματοδοτεί το τέλος ενός ολόκληρου κύκλου παραστάσεων λίγο πριν τη νέα, αναβαπτισμένη παραγωγή. Πιο συγκεκριμένα, όπως είχε ανακοινωθεί τον Ιανουάριο του 2019, η πρωτότυπη παραγωγή των "Misérables" θα κατέβαινε τον Ιούλιο του ίδιου έτους και θα μεταφερόταν σε συναυλιακή μορφή για 4 μήνες στο γειτονικό θέατρο Γκίλγουντ, ούτως ώστε το "σπίτι" των "Αθλίων", το Θέατρο Queen's (που στο μεταξύ θα μετονομαζόταν σε Θέατρο Σόντχάιμ) να ανακαινισθεί πλήρως και να ανοίξει ξανά ώστε να φιλοξενήσει την ανανεωμένη παραγωγή. Η περαιτέρω απόφαση που ελήφθη ήταν πως οι παραστάσεις αυτής της ενδιάμεσης περιόδου στο Γκίλγουντ θα ήταν μια all star σκηνοθετημένη συναυλιακή εκδοχή που θα έπαιζε από τις 10 Αυγούστου έως τις 30 Νοεμβρίου 2019. Η μεγάλη επιτυχία της συγκεκριμένης παραγωγής, οδήγησε τον Κάμερον Μάκιντος στην προσθήκη μιας έξτρα παράστασης στις 2 Δεκεμβρίου, η οποία θα μεταδιδόταν ζωντανά σε επιλεγμένους κινηματογράφους της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας. Αυτή η παράσταση είναι που απαθανατίστηκε και σε βίντεο, αυτή είναι που εγκαινίασε τελικά και το ανανεωμένο Θέατρο Σόντχάιμ, το οποίο διατήρησε τη σκηνοθετημένη συναυλιακή εκδοχή για το πρώτο δίμηνο του 2020, σπρώχνοντας πίσω τη νέα παραγωγή του μιούζικαλ, που όμως έπεσε θύμα της πανδημίας του κορωνοϊού -αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Αν κάτι κάνει τη συγκεκριμένη μαγνητοσκόπηση να ξεχωρίζει, είναι πως έχουμε να κάνουμε με ό,τι κοντινότερο στην αυθεντική θεατρική παράσταση. Μολονότι συναυλιακής αντίληψης όπως οι βιντεοσκοπημένες εκδοχές του 1995 και του 2010, η συγκεκριμένη πρώτον είναι γυρισμένη στον φυσικό χώρο του έργου, το θέατρο όπου παιζόταν κανονικά, και όχι σε χώρο συναυλιών, με ενισχυμένη την παρουσία των σκηνικών και των εφφέ, παρά την "κατάφατσα" ερμηνεία των ηθοποιών προς τη μεριά του κοινού. Μπορεί να φαντάζει μικρότερη σε μεγαλείο από την ογκώδη παραγωγή στην Αρένα Ο2, όμως αυτή εδώ η παράσταση ξεχειλίζει από ψυχή και νεύρο. Με εξαιρετικούς ηθοποιούς και άρτια κινηματογράφηση που δεν αποποιείται την ταυτότητα της θεατρικής σκηνής και του χώρου της, οι "Άθλιοι" του Γκίλγουντ προσφέρουν κορυφαίες ερμηνείες και απογειώνουν τα τραγούδια με κάποιες από τις καλύτερες φωνές του Γουέστ Εντ, παλιότερες αλλά και νεότερες. Και επειδή μερικοί άνθρωποι έχουν αστέρι επάνω τους, δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω τον ηθοποιό που υποδύεται τον Ενζολρά. Όσες φορές κι αν έχω δει την παράσταση, είτε σε βίντεο είτε στο Λονδίνο, ο ρόλος του Ενζολρά, παρ' ότι δυναμικός, ποτέ δεν είχε ξεχωρίσει ούτε κατά τη διάρκεια της παράστασης ούτε στη μνήμη μου, δεδομένου κιόλας πως στις σκηνές του συνυπάρχει πάντοτε η φιγούρα του Μάριου, με αποτέλεσμα ο ρόλος του Ενζολρά να καπελώνεται. Αυτή τη φορά όμως, έχουμε στη σκηνή (και στην οθόνη μας), ένα απίστευτα ταλαντούχο παιδί, τον Μπράντλεϋ Τζέηντεν, ο οποίος ίσως για πρώτη φορά (σε ό,τι με αφορά τουλάχιστον) δίνει ζωή στον ρόλο του, μετατρέποντάς τον από συμπορευτή του Μάριου σε αυτόφωτο πρωταγωνιστή. Ακόμα και πριν από τις μεγάλες του σκηνές, ο Τζέηντεν είτε τέτοια δύναμη στη σκηνή, που το μάτι σου -ακόμα και άθελά σου- τον εντόπιζε μέχρι και στην οθόνη της τηλεόρασης. Σπουδαίος και τα συγχαρητήριά μου, αφού όπως διάβασα αργότερα, ο ίδιος θα αναλάμβανε πλέον τον κορυφαίο ρόλο του Ιαβέρη στην ακόλουθη παραγωγή και με την αξία του.

Οι "Άθλιοι" είναι το πλέον μαγνητοσκοπημένο από τα διάσημα, μέγκα-μιούζικαλ της βρετανικής σκηνής, με ήδη δύο επετειακές αναπαραστάσεις, αυτή του 2010 στην Αρένα Ο2 αλλά και τον εορτασμό της πρώτης δεκαετίας στο Royal Alber Hall. Φυσικά, υπάρχει και η αξιομνημόνευτη κινηματογραφική εκδοχή του 2012, με ένα all star cast σε σκηνοθεσία του Τομ Χούπερ.

Για περισσότερες κριτικές ταινιών και παρουσιάσεις κινηματογραφικών αιθουσών, ακολουθήστε μας στο Facebook στη σελίδα Cinemano.